محسن هاشمی رفسنجانی خطاب به شهرداری تهران نوشت: مردم را گمراه نکنید، قطار فوری تهیه کنید، مترو برای 7 خط و 150 ایستگاهش که باز است حداقل به 1500 واگن بیشتر نیاز دارد. آدرس اشتباه نده قطعاً خداوند شما را بابت آدرس اشتباه نخواهد بخشید.
محسن هاشمی رفسنجانی در روزنامه اعتماد نوشت: مدتی است که بحث واگن های زنانه در قطارهای مترو تهران در اخبار مهم رسانه ملی، روزنامه ها و البته شهرداری تهران مطرح شده است. از سال 1377 که قطعه اول خطوط مترو تهران با حضور آقای خاتمی رئیس جمهور وقت در جلسات مدیریت شرکت راه آهن تهران و حومه (و مترو) افتتاح شد، این موضوع مطرح شد. آسایش زنان در قطارها به دلیل ازدحام جمعیت ارتقا یافت. با مطالعه میدانی در حمل و نقل شهری کلانشهرهای جهان به این نتیجه رسید که با توجه به ازدحام و ازدحام مسافران در واگن های مترو که گاها مجبور به هل دادن مسافران به داخل واگن ها و بستن درها به زور در ساعات اوج مصرف می شوند، مناسب است. فراهم کردن فضای مناسب برای زنان این تصمیم اعلام شد 7 واگن متروی تهران مختص بانوان و 5 واگن برای آقایان است. این بدان معناست که ورود زنان به تمامی کالسکه ها مجاز است، اما مردان تنها اجازه ورود به 5 واگن را خواهند داشت.
این راهکار بسیار مورد استقبال عموم مردم به ویژه بانوان قرار گرفت و سال هاست که در متروی تهران اجرا می شود. کم کم با افزایش خطوط مترو، ایستگاه ها و سفرها و شکسته شدن رکورد 2 میلیون و 700 هزار تردد مترو در روز در تهران، ازدحام در واگن های مخصوص بانوان کمتر می شد، گاه مردان نیز همسران خود را تا واگن های بانوان همراهی می کردند.
با شیوع ویروس کرونا و کاهش سفرهای مترو، این روش نیز از اهمیت کمتری برخوردار شده است. اما پس از پایان اپیدمی کرونا و شلوغی مجدد مترو و افزایش سفرها که به نظر می رسد از مرز 2 میلیون سفر در روز گذشته است و با حذف تعدادی از قطارهای موجود برای تعمیرات اساسی، تعمیر و نگهداری و خرابی در طول عملیات، فشار بر مسافران به ویژه مردان در ساعات اوج مصرف جدی‌تر شد و آرام آرام مترو از نظم موجود خارج شد و دوباره بحث زن و مرد مطرح شد. بنابراین نباید آدرس اشتباه داده شود و همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند به جای ریشه یابی مشکل باید رفع شود. چرا متاسفانه مثل بقیه مشکلات کشور اعم از تورم، اشتغال، شدت انرژی، سیاست خارجی و … مردم با سر و صدا آدرس اشتباه می گیرند و در این مورد آدرس اشتباه کاملا جدی است، زیرا اصلی و مشکل اساسی کمبود قطار است. مترو این قابلیت را دارد که هر 2 دقیقه یک قطار ارسال کند و هر خط می تواند حداقل یک میلیون سفر در روز را سازماندهی کند. اما به دلیل کمبود قطار و خرابی واگن ها، زمان اعزام قطار در خطوط یک و دو به 4 دقیقه و در سایر خطوط به 5، 7 و 15 دقیقه رسید، بنابراین همانطور که بارها گفته شد باید واگن و قطار تهیه شود. به نظر نمی رسد دولت و وزارت کشور به دنبال تامین تجهیزات سیار مترو باشند و این در حد حرف می ماند.
البته صدای اعتراض واقعی به گوش شورای شهر و شهردار نمی رسد. به جای طرح اصلی مشکل، شهردار در تلویزیون ظاهر می‌شود و از دیوار غیرقابل حرکت بین واگن‌ها گزارش می‌دهد که برای امنیت مسافران و متاسفانه کورسوتو که مشخص می‌شود قطار راه‌آهن را تغذیه می‌کند، مشکل ایجاد می‌کند. پایان سال گذشته، دوباره خاموش. به نظر می رسد دولت و شهرداری تحویل قطار را در اولویت قرار نداده اند. باز هم حديث لا معش لا معد لا معني دارد، مي توان آن را با فرهنگ راه آهن و مسافر تطبيق داد و نوشته است «لا ترن لا لا معد لا» پرده را نكشيد و اين و آن را فشار ندهيد. عوام فریبی نکنید، فوراً قطار تهیه کنید، مترو برای 7 خط و 150 ایستگاه خود حداقل به 1500 واگن دیگر نیاز دارد. آدرس اشتباه نده قطعاً خداوند شما را بابت آدرس اشتباه نخواهد بخشید.