«مردم می فهمند» عنوان یادداشت معصومه ابتکار برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده است: اکثریت جامعه ایران فقط می خواهند زندگی کنند و از آنچه نظام به بشریت سپرده است بهره مند شوند. آنها نه دلبستگی به غرب را می پسندند و نه تسلیم شرق را، نه به دنبال بی قانونی و هرج و مرج هستند، نه محدودیت های اجتماعی و سیاسی تندروها را می خواهند، نه از این و آن جریان پیروی می کنند. مردم ثبات می خواهند. ثبات اقتصادی که در چرخش سیاسی و در نتیجه افزایش تورم هر روز دخیل است، ثبات سیاستی که هر روز درگیر بخشنامه جدیدی است و چرخش مجدد روابط.
مردم از دروغ و دروغ در نردبان کج قدرت متنفرند. از وعده های محال، از قدرتمندان که با روح و روانشان بازی می کنند، از توهین به شعورشان، از تحقیر و تحقیر، از آزار و توهین. مردم از دانستن اصل حجاب و بی توجهی به تورم و گرانی که کمرشان را شکست، خسته شده اند. مردم از ندیدن آثار شوم تحریم ها بر جسم و روح جامعه و بی تفاوتی به مهاجرت نخبگان و ورود جمعیت کثیری غیر ایرانی به شهرهای وطن متنفرند، مردم از نشنیدن انتقاد و اعتراض و … سرگردانی نسل جوان
مردم احترام می خواهند. آنها از مداخله روزافزون در زندگی خصوصی و اعتقادات خود که عرصه را تنگ می کند، از سختگیری در انتخاب و آراستن به رای خود، از حذف سلیقه های مورد علاقه خود، از جنگ روانی صاحبان قدرت برعلیه خسته شده اند. ذوق طبیعی و خرد جمعی ملت.
مردم به دنبال رسانه های بیگانه نیستند، اما نادرستی ها و عقب ماندگی های رسانه ملی، هر فردی را که دنبال خبر و خلاقیت است به گوشه ای دیگر می کشاند. مردم نسبت به ورود به عرصه انتخابات و مشارکت سیاسی که بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی برای کشور بود تردید جدی دارند چرا که در این سال ها تخلفات زیادی را دیده اند. دیده اند که هر بار رای به تغییر و اصلاح شرایط داده اند و شرایط تغییر کرده است، عوامل قدرتمندی وارد عمل شده اند تا شادی آن تغییر را به تلخی تبدیل کنند تا اینکه از رای و نظر و سلیقه خود پشیمان شده اند. .
مردم خواهان تغییر در دست ایرانیان هستند و برای ایرانیان برای بهبود یا اصلاح به قول معروف نباید نام برد. مردم تا زمانی که شاهد معکوس شدن این روندها و اصلاح اساسی سیستم های حکومتی نباشند، تمایلی به مشارکت نخواهند داشت. تغییرات چشمگیر سرگرم کننده دیگر به جایی نمی رسند. هنوز وقت دارند برای تحکیم دموکراسی، تحکیم وحدت ملی، تحکیم جایگاه ایران عزیزی که وعده داده بودند اقدام کنند… اگر نه، شعارها و شعارها و شعارها به جایی نمی رسد که مردم آگاهتر شوند. از اینها اعتماد مردم به مسئولان؛ اگر خدا را دیدند دروغ نگویند و توانایی انجام وظیفه را داشته باشند و مردم بدانند.