آنها می گویند: این قدرت ها فقط برای مناطق بسیار فقیر استفاده می شود و این به این دلیل است که یافتن معلم رسمی برای تدریس در این مناطق دشوار است.
به گفته آنها، آموزش و پرورش برای جبران کمبود نیرو از معلمان در آستانه بازنشستگی و دانش آموزان ترم آخر استفاده می کند.
این نیروها می گویند: معلمان آموزش و پرورش خارج از کشور که سال ها تحت عناوین مختلف برای آموزش و پرورش کار کرده اند، اکنون به راحتی اخراج می شوند. برخی از این معلمان بیش از 10 سال سابقه تدریس در مناطق فقیرنشین و دورافتاده دارند.
یکی از این معلمان می گوید: محل کار من یک ساعت و نیم با شهر فاصله دارد و امکانات رفاهی ندارد. نیروهای دولتی نمی خواهند در چنین مکانی تدریس کنند، بنابراین از معلمان برای خرید خدمات استفاده می کنند.
معلم دیگری می گوید: در جایی که ما کار می کنیم چون معلم رشته کار و دانش نداشتیم همه بچه ها را به رشته علوم انسانی فرستادند.
این معلمان می گویند: آموزش و پرورش نیروهای بیرونی را رها می کند، بنابراین اگر طرح تغییر وضعیت معلمان تصویب شود، نیروهای کمتری درگیر می شوند.
یکی از این معلمان می گوید: ما در بدترین شرایط سر کار می رویم. سال گذشته بیمه ها و حقوق ما مشخص نبود اما بالاخره بعد از مدتی مبلغ کمی به ما پرداخت کردند اما امسال کارفرما به ما گفت که بیمه نمی کند و اگر بیمه می خواهید باید خودتان آن را پرداخت کنید و حقوق زمانی پرداخت می شود. دولت پرداخت می کند. به حساب شما واریز می کنیم.
این معلم می گوید: از شرایط کارفرما که حقوق نمی گیرید خوشحال شدیم. ما باید در چنین شرایطی کار کنیم و بعد آموزش به راحتی ما را کنار می گذارد.
این معلمان می گویند: صلاحیت تحصیلی ما بالاست، اما چون اصلا کار پیدا نمی کنیم، باید این شرایط را بپذیریم.