فوتبال یک کار تیمی است و همه باید کار خود را به درستی انجام دهند تا یک تیم را شکست دهند. نقش تیم خارج از زمین به اندازه 11 بازیکن حاضر در زمین مهم است. یکی از مهمترین دلایل قهرمانی یک تیم در فوتبال، ارتباط عاطفی و اعتماد بین بازیکن و مربی است. به قول قدیمی ها، مربی باید بازیکن را وادار کند که سرش را جلوی توپ برای او بگذارد.
مربیانی که روانشناسی می دانند همیشه و در همه جای دنیا موفق ترند. در همین فوتبال، فیروز کریمی یا فرهاد کاظمی در زمانی که روانشناسی جایگاه چندانی در فوتبال نداشت و بارها با این فرمول کاستی های فیزیکی یا تاکتیکی تیمشان را پوشش می دادند، موفق تر بودند. در فوتبال خیلی وقت ها پیش می آید که بازیکنی از نظر آمادگی بدنی مشکلی ندارد و 100 در 100 است اما در مسابقات فقط 40 درصد کیفیت خود را نشان می دهد و برعکس در تیم های مربیان روانشناس یک بازیکنی که از نظر آمادگی جسمانی 40 از 100 است، در میدان رقابت کمبودهایش را با انگیزه و برتری ذهنی جبران می کند.
جواد نکونام از مکتب پاز می آید، مدرسه ای که مربیان آن در طول تاریخ برای روانشناسی شناخته شده اند. او در دربی با خطای شخصی روی آرمین سهرابیان به حریف گل داد، گلی که تقریباً به قیمت شکست تیمش تمام شد. او جایگزین آرمین شد تا هدف مشخصی برای شکست همه افراد داشته باشد. اما نکونام بعد از بازی هنرنمایی کرد، سهرابیان را بهترین بازیکن تیمش در رختکن خواند و در کنفرانس بعد از بازی هم همین جمله را تکرار کرد و اینکه هر بازیکنی ممکن است تمرکز خود را از دست بدهد و اشتباه کند.
دیدیم بعد از اشتباه علی نعمتی در همان دربی چه اتفاقی افتاد و این مدافع تا امروز نتوانسته به کیفیت قبلی خود بازگردد. مقابل آرمین سهرابیان 5 روز بعد از دربی پا پیش گذاشت و اولین گل تیمش را به ثمر رساند تا تیم نکونام با پیروزی 4 بر صفر جانی دوباره بگیرد. این روزها که استقلالی ها به دلیل بازگشت امتیاز به سپاهان صدر جدول را از دست دادند و بعد از تساوی هفته گذشته در آخرین بازی نیم فصل اول بیش از هر زمان دیگری به این برد نیاز داشتند، سهرابیان بارها و بارها جلو آمد. با ضربه سر سنگ بنای پیروزی استقلال
سهرابیان بدون شک یکی از بهترین بازیکنان دفاعی ماست. وقتی جلو می رود و گل می زند، خود را ستاره ای تعیین کننده نشان می دهد. ستاره ای که به راحتی می توانست بعد از دربی وارد دوران افول و بحران شود و به همین راحتی استقلال را از دست بدهد اما هنر نکونام آرمین را برای آبی ها نگه داشت.
برای درک بهتر کار بزرگ نکونام کافی است به نتایج هفته های اخیر صنعت نفت نگاهی بیندازیم، راهی که عبدالله ویسی دقیقا برعکس نکونام طی کرد و نتیجه آن را در خوش شانسی این دو مربی ببینیم…