ناکارآمدی رژیم پهلوی؛ مبنای ورود متحدان به ایران/ بیگانگانی که اشک تاریخ معاصر ایران را برای همیشه درآورد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ از بلاغ نقل می کنم; حمله غافلگیرانه نیروهای انگلیسی و شوروی سابق به ایران در نیمه شب 3 شهریور 1320 و بمباران شهرهای بی دفاع به دستور رضاخان برای پایان دادن به مقاومت و فرار متعاقب او انجامید.

نیروهای اشغالگر خارجی قرارداد تحمیلی به نام قرارداد سه جانبه را با دولت ایران امضا کردند که مفاد آن بدون رضایت ایران پیشاپیش نوشته و تصویب شده بود. اما توافق فوق بدیهی است که مانع از جنایات و جنایات مهاجمان در سرزمین ایران نشده است. آنها برای پیشبرد اهداف و منافع خود به انواع تهاجمات متوسل شدند.

زمانی که نیروهای شوروی و انگلیس و سپس آمریکا وارد ایران شدند، در تهران و سایر شهرهای ایران شهرک سازی کردند. بسیاری از ادارات، پادگان ها و بیمارستان ها در اختیار آنها بود و غذای خود را از شهرهای مختلف ایران تهیه می کردند. در واقع قوت و غذای مردم ایران برای تغذیه آنها توزیع می شد.

6 میلیون نفر قربانی قحطی هستند

به همین دلیل دو ماه بیشتر طول نکشید که ایران از کمبود مواد غذایی رنج ببرد. گرانی های سرسام آور کل کشور را فرا گرفت به طوری که در سال های 1321 و 1322 افراد زیادی به دلیل فقر جان خود را از دست دادند و هر روز در خیابان های شهرها شاهدان و رهگذران شاهد مرگ عده ای بر اثر بیماری بودند و این وضعیت تا پایان ادامه داشت. از جنگ در ایران

غله های بزرگ پر از گندم در شهرهایی مانند تهران، اصفهان، کرمانشاه و خراسان را برای تامین آذوقه خود تصرف کردند و به این ترتیب خسارات جبران ناپذیری به مردم ایران وارد کردند که علاوه بر کمبود نان و مشکلات تغذیه ای، باعث شد مردم باعث قحطی در مناطق مختلف کشور و کشته و تلفات مردم در این قحطی شد. برخی آمارها نشان می دهد که تلفات جنگ جهانی دوم در ایران بیش از 5 یا 6 میلیون نفر بوده که بیشتر این تلفات در اثر آسیب های معیشتی به ثبت رسیده است.

غارت اموال و جان مردم

تصرف خانه های مردم علاوه بر دکان هایشان، از دیگر اقدامات متفقین در زمان اشغال ایران بود. در طول جنگ جهانی دوم، خانه های بسیاری از مردم توسط سربازان ارتش های مهاجم اشغال شد و ساکنان آنها رانده شدند. هیچ رجوع و مرجعی وجود نداشت که این افراد بتوانند برای گرفتن اموال خود به آن مراجعه کنند و شکایت کنند.

در واقع اشغالگران ایران علاوه بر تصرف اراضی کشور، تمامی ابزار و تنگناهای اقتصادی آن کشور از جاده ها و فرودگاه ها گرفته تا کارخانه ها و مزارع تا مراکز نظامی و انتظامی و انبارها و ذخایر مواد غذایی را نیز تصرف کردند. کالا

نیروهای نظامی و ارتش منحل شدند و پلیس اعم از شهربانی، شهربانی و ژاندارمری تحت فرماندهی ارتش های متفقین قرار گرفتند. به همین دلیل بسیاری از این کسبه و مغازه داران سرقت شده شکایات خود را به شورای ملی بردند و این شکایات در آرشیو شورا باقی ماند تا اینکه بیش از 70 سال بعد از آرشیو حذف و گاه منتشر شد.

موضوع دیگری که در میان این اسناد به چشم می خورد مصادره اموال عمومی و خصوصی افراد است که یکی دیگر از آسیب های جنگ جهانی دوم برای ملت ما محسوب می شود. در زمان اشغال ایران، نیروهای متفقین به دلیل نیاز به وسایل نقلیه، از خودروهای مردمی برای پشتیبانی جنگ و لجستیک در پشت جبهه استفاده گسترده ای کردند. در بسیاری از موارد ذکر شده، شکایات و اسنادی وجود دارد که حاکی از آن است که این املاک به زور از مردم گرفته شده و مبلغی اجاره یا غرامتی پرداخت نشده است.

نامه محمد سعید مراغه ای وزیر امور خارجه وقت به نخست وزیر وقت در خرداد 1322 (یعنی حدود دو سال پس از اشغال) حکایت دردناکی از اشغال سرزمین ها توسط قدرت های خارجی است. این کشور علیرغم معاهده صلح ابراز بی طرفی کرد و با اشغالگران دوستی امضا کرد و تمام امکانات مادی و مالی و ابزاری خود را به میل یا بدون نیاز در اختیار آنها قرار داد.

مثلاً هر چند قبل از اشغال ایران، نفت آن را با قیمتی ناچیز در اختیار بیگانگان به ویژه انگلیسی ها قرار می دادند، اما اشغال ایران، چاه های نفت کامل و آنچه را که قرن ها منتظرش بودند، در اختیار انگلیسی ها قرار داد. و فتح چاه های نفت محقق شد.

آردهایی که حاوی شیشه، چوب و خاک اره هستند

تمامی کشتی های حامل مواد غذایی و بهداشتی به ایران توسط نیروهای انگلیسی در آب ها و بنادر جنوب و حتی در دریاهای دوردست مانند دریای سرخ و دریای مدیترانه توقیف و کالاهای آنها توقیف شد.

دولت ایران طبق تعهدی که در پیمان سه جانبه داشت تمام بودجه حمل و نقل زمینی و ریلی خود را در اختیار متفقین قرار داد راه آهن ملی ایران که عمدتاً از مالیات و شکر و با تحمیل رنج و فشار فراوان بر مردم تأمین می شد. در طی این سالها کاملاً در اختیار متفقین بود.

کمبود مواد غذایی همراه با تورم حدود 1000 درصدی ناشی از سیاست های پولی نیروهای اشغالگر، قدرت خرید مردم را به شدت کاهش داد و در نتیجه هزاران نفر در سراسر کشور دچار گرسنگی شدند. در آن زمان غذای اصلی مردم ایران نان بود و برای طبقات پایین جامعه مایه قوت بود، اما ازدحام مردم در مقابل نانوایی ها شکل رقت انگیزی به خود گرفته بود و مرگ و میر ناشی از گرسنگی و گرسنگی. سوءتغذیه هر روز در حال افزایش بود

بر اساس اسناد موجود در آرشیو شورای اسلامی، نمونه هایی از نان های این دوره وجود دارد که مردم به عنوان ضمیمه شکایات خود به مجلس ارسال می کردند. در این نمونه ها مشاهده می شود که بیش از 70 درصد نان را خاک اره و تراشه تشکیل می داد و حتی در یک مورد کیسه های آرد وارداتی انگلیسی ها از هند به ایران حاوی تراشه های شیشه به حدی بود که «صدای شریدان» مشاور وزارت مواد غذایی را نیز بیرون آورد

تخریب مزارع، جنگل ها و زمین های حاصلخیز

تصرف و تخریب باغ ها، مزارع و زمین های حاصلخیز از دیگر پیامدهای حضور نیروهای متفقین در ایران بود. میلیون‌ها متر مربع از حاصلخیزترین زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها و مزارع حاصلخیز یا به تصرف ارتش اشغالگر متفقین درآمد و تمام محصولات آنها توسط سربازان خارجی مصرف شد و یا با تخریب و نابودی محصولات و زمین‌های حاصلخیز، زیرساخت‌ها برای سال‌ها کشاورزی این سرزمین از بین رفت و همه اینها باعث کمبود محصولات کشاورزی و لبنی شد و کشور را در آستانه قحطی بزرگ دیگری قرار داد.

دولت ایران علیرغم تلاش فراوان خود نتوانست مانع از قطع و نابودی درختان و پوشش جنگلی ایران توسط نیروهای اشغالگر شود. حتی موافقت دولت مبنی بر قطع درختان توسط نیروهای فوق الذکر تنها به شرط اطلاع از سوی ارتش بیگانه مورد قبول قرار نگرفت و آنها بدون توجه به دولت شاهنشاهی ایران، علیرغم توصیه های متعدد به قطع درختان جنگلی بزرگ ادامه دادند. و هشدارها

یکی از اهداف ارتش متفقین در اشغال ایران، تخریب زیرساخت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن بود که با توجه به برتری کشاورزی در آن سرزمین به عنوان محور اقتصاد، نابودی این محور اقتصادی به معنای نابودی بود. زیرساخت ها و توان اقتصادی ایران.

شیوع بیماری های مسری و کشنده

مجموعه دیگری از اسناد موجود به خساراتی اختصاص دارد که ارتش و نیروهای متحد به مردم عادی، مشاغل و ساکنان خیابان ها و بازارها وارد کردند که با ماشین هایشان زیر و رو کردن آنها، تیراندازی به آنها و یا کشتن این افراد به طرق مختلف به آنها وارد شد. بخش اعظم این اسناد که در قالب دادخواست و فرجام تنظیم شده بود، هرگز مورد بررسی قرار نگرفت و در آرشیو شورای ملی، وزارت امور داخله یا سایر نهادها و ارگان ها و نیز به عنوان سند مسلم در نامه باقی ماند. وزیر دادگستری وقت تا امروز در سال 1322 یعنی در اواسط اشغال ایران معرفی شد.

قمار، مشروب خواری و مستی، سپس دزدی ماشین، چاقو کشی و راهزنی از ویژگی های معمول ارتش های غربی به ویژه آمریکایی ها و انگلیسی هاست.

بسیاری از اسناد نشان می‌دهد که سربازان ارتش‌های متفقین در کوچه‌ها و خیابان‌های شهرهای ایران تردد می‌کردند و برای مردم مزاحمت ایجاد می‌کردند، مغازه‌های آن‌ها را غارت می‌کردند، ورود به خانه‌های مردم را بدون کسب اجازه و بر هم زدن نماز مردم و… حق خود می‌دانستند. .. این آزارها به حدی افزایش یافته بود که برخی از مقامات دولتی گوش به فرمان بیگانگان نیز صدای خود را بلند کردند. اما هیچ کس نتوانست جلوی این اقدامات را بگیرد.

از سوی دیگر مهاجمان بیماری های بسیاری را برای ملت ایران به ارمغان آوردند. سرخپوستان ارتش انگلیس تیفوس را با خود به ایران آوردند و مهاجران لهستانی وبا و… گزارش های دفتر جنگ در آن زمان از استان فارس نشان می دهد که تیفوس و مالاریا در لار، جهرم و شیراز بسیار شایع بوده و باعث ایجاد آن می شود. جمعیت این شهرها تلفات زیادی متحمل شدند. با توجه به این وضعیت، گرانی و کمبود داروهای مختلف نیز عاملی شد و بسیاری از بیماران را به کام مرگ کشاند.

انتهای پیام/