غلامرضا نوری کزالجه نماینده بستان آباد و عضو کمیته ویژه طرح دفاعی به جماران گفت: فکر می کنم جریان فکری که با دولت همراه است از بحث گفت و گوی ملی دورتر است. همچنین دیدم که رئیس جمهور همچنان بر رها شدن مردم و مدیران تاکید داشته است و این یکی از آسیب هایی است که در کشور شما وجود دارد. بد است که افراد و مدیران کارآمد و توانمند را به خاطر اینکه با دولت قبل کار کرده اند یا سلیقه فکری دیگری دارند، رها کنیم.
از اواخر شهریور تا امروز در تجمعات در تهران و بسیاری از شهرهای ایران تعداد زیادی از مردم بازداشت شدند. اما پس از پیروزی تیم ملی ایران مقابل ولز، رئیس قوه قضائیه دستور ویژه ای به مقامات قضایی مربوطه داد تا زندانیان از دوستی های قانونی بهره مند شوند و آنها را به آغوش گرم خانواده بازگردانند. در این راستا بسیاری این رویداد را فرصتی برای ایجاد وحدت و انجام گفت‌وگوی ملی می‌دانند.
در همین رابطه غلامرضا نوری قزلجه نماینده بستان آباد و عضو کمیته ویژه طرح دفاعی در گفتگو با خبرنگار جماران گفت: این گفت وگو مقدمات متعددی دارد که در صورت تحقق نتایج خوبی به دنبال خواهد داشت. فرض این است که طرفین مکالمه باید از احساس اینکه کاملاً حق با آنهاست خودداری کنند زیرا دیگر گفتگو نیست، اصل این است که طرفین گفتگو باید آنقدر انعطاف پذیر باشند که بگویند شاید من اشتباه می کنم یا شاید نظر مخالف بهتر است ; یعنی ورود به فضای گفت و گو با این امکانات. و شرط دیگر این است که عملاً ثابت کنیم که می خواهیم از این گفتگو به نتیجه برسیم. اقدام قوه قضائیه برای آزادی زندانیان زمینه خوبی برای گفت وگویی است که نشان می دهد می توانید با حسن نیت بنشینید و صحبت کنید و نتیجه بگیرید.
همه باید در گفتگو شرکت کنند
و ادامه داد: شرط سوم گفت و گو این است که به اعمال و اجماع خود پایبند باشیم، نه اینکه چند نفر دور هم جمع شوند و گفت و گو را آغاز کنند و در نهایت هرکس راه خود را برود و در نهایت وقت خود را تلف کنیم. در روند گفت وگو باید این تعهد احساس شود تا طرفین به اجماع برسند.
نوری کاسالیه وجود راه حل را شرط گفت و گو می داند و می گوید: باید از گفت وگو وجه اشتراک به دست آورد. در کشور ما که از نظر فرهنگی، قومی، مذهبی و زبانی متنوع است، وجوه مشترک باید کلی تر و فراگیرتر باشد تا همه را دور هم جمع کند. پس از این گفت وگوها باید به وجه اشتراک اساسی، مهم و اساسی برسیم تا اختلافات خود را حول این محور حل کنیم و آن را مبنا قرار دهیم و جلو برویم و البته همه باید در این گفت وگو شرکت کنند.
وقتی درست کردن کارها دست مردمش نیست، بچه هم می تواند نقش بازی کند!
وی ادامه داد: زمانی که اصلاح امور به دست مردمش نباشد و فضا و میدان را به دست افرادی با استخوان سالم و کار بلد و درد آشنای جامعه ندهیم و به دست نیاوریم. با کمک آنها، ناامنی در این منطقه احساس می شود و افرادی که بدون آن هستند می آیند. هیچ زمینه و مقدمه ای نمی تواند نقشی داشته باشد. یک کودک می تواند در یک فضا و میدان خالی نقش بازی کند! بنابراین باید فضا را آماده کنیم و دلسوزان کشور یعنی نظام ایران دور هم جمع شوند و برای پیشرفت کشور راهکار بدهند. وقتی برخی از انتخابات و برخی انتصابات را به حاشیه می‌زنیم، میدان خالی می‌شود و همه می‌آیند، در را باز می‌کنند و من را هم می‌گویند.
جاری فهری با دولت بزرگترین فاصله در موضوع گفتگوی ملی است
این نماینده مجلس تصریح کرد: به نظر من جریان فکری مرتبط با دولت از بحث گفتگوی ملی دورتر است. هفته گذشته نیز شاهد بودیم که رئیس جمهور همچنان بر رها شدن مردم و مدیران تاکید داشت و این یکی از آسیب هایی است که در کشور شما وجود دارد. بد است که افراد و مدیران کارآمد و توانمند را به خاطر اینکه با دولت قبل کار کرده اند یا سلیقه فکری دیگری دارند، رها کنیم. بنابراین اگرچه گفته می‌شود دولت باید در این گفت‌وگو نقش اصلی را ایفا کند، اما در حال حاضر احساس می‌کند که دور از ذهن است.
در شرایطی که مجلس با دولت تضاد دارد، بهترین کار بازسازی کابینه است.
وی افزود: دو اقدامی که در کابینه انجام شده بسیار خوب بوده است و دولت باید چند مورد دیگر را انجام دهد و این هزینه بسیار ناچیزی است و در شرایطی که مجلس با دولت مخالف است بهترین کار این است که انجام دهید تا کابینه را ترمیم کنید.» در مورد استیضاح وزرای بهداشت و ورزش خیلی به نتیجه نهایی امیدوار نیستم، مجلس با چک های سفیدی که به دولت داد و با درخواست 227 نفر و رای اعتماد کابینه، این قسمت از مانیتور خیلی کند شده و نمی تواند چیزی را جابجا کند.
من در حال حاضر هیچ احساس و درک درستی از ایجاد فضای گفتگو ندارم
وی تاکید کرد: هیچ احساس و تصوری از ایجاد فضای گفتگو ندارم و تا به امروز چنین فضایی ایجاد نشده است و البته امیدواریم ایجاد شود.
نامه ۲۲۷ نماینده مردم اساسا نادرست بود و من هم آن را امضا نکرده بودم
نوری در پایان درباره نامه ۲۲۷ نماینده مجلس به قوه قضائیه مبنی بر برخورد با «آشوبگران» گفت: این نامه اصولاً کار درستی نبود و من هم آن را امضا نکردم، زیرا نه اجتماعی داشت و نه قانونی. پایه ای برای حمایت از آن! فکر می کنم این کار مورد پسند ضابطان قضایی هم نیست چرا که نوعی دخالت در کار دستگاه قضایی است و ناقض تفکیک قوا است. ما قوانین مصوب و مشخصی در کشور داریم. قضات با استفاده از این قوانین احکام صادر می کنند. این صلاحدید قاضی است و رئیس قوه قضائیه در این کار دخالت نمی کند، فارغ از اینکه ما به او محول کنیم! قاضی و قوه قضائیه مستقل هستند و بر اساس قوانین موجود شرایط را منتقل می کند و حکم خود را می دهد; به نظر من ورود در این مورد غیر ضروری بود.