در مطالعه حاضر، محققان دانشگاه کالیفرنیا بر روی 332 شرکت کننده در گروه سنی 3 تا 22 سال که به طور متوسط هفت ماه مبتلا به ام اس بودند، مطالعه کردند. مکان و سطح قرار گرفتن آنها در معرض نور خورشید با 534 شرکت کننده بدون ام اس از نظر سن و جنسیت مقایسه شد.
در پرسشنامه‌هایی که شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری التهابی روده یا والدینشان پر کردند، 19 درصد گفتند که تابستان گذشته کمتر از 30 دقیقه در روز را در خارج از منزل سپری کردند.
محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که به طور متوسط 30 دقیقه تا یک ساعت در روز را در خارج از منزل سپری می‌کنند، 52 درصد کمتر از افرادی که به طور متوسط کمتر از 30 دقیقه در روز را در خارج از منزل سپری می‌کنند، در معرض ابتلا به ام‌اس هستند.
امانوئل ووبانت، عضو تیم تحقیقاتی، گفت: قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای افزایش سطح ویتامین D شناخته شده است. همچنین سلول های ایمنی پوست را تحریک می کند که در بیماری هایی مانند التهاب نقش محافظتی دارند. ویتامین D همچنین می‌تواند عملکرد بیولوژیکی سلول‌های ایمنی را تغییر دهد، بنابراین در برابر بیماری‌های خودایمنی محافظت می‌کند.
محققان همچنین خاطرنشان کردند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید به دوز شدت نور بستگی دارد. هر چه بیشتر طول بکشد، خطر ابتلا به ام اس کمتر می شود. به نظر می رسد حتی قرار گرفتن در معرض نور خورشید در سال اول زندگی بیشتر در برابر ام اس محافظت می کند.
قرار گرفتن محدود در معرض نور خورشید یا سطوح پایین ویتامین D نیز با بیماری های دیگر مرتبط است. اینها شامل بیماری پارکینسون، آلزایمر و انواع دیگر زوال عقل و همچنین اسکیزوفرنی و سایر بیماری های خودایمنی مانند دیابت نوع 1، بیماری کرون و لوپوس است.