ایالات متحده ای که در قطر با آن ملاقات خواهیم کرد با مدل قبلی خود در فرانسه در سال 1998 بسیار متفاوت است. اگرچه نگرانی در مورد بازی های تیم ملی بیش از سایرین متوجه انگلیس شده است، اما نگاهی به ترکیب و عملکرد تیم ملی آمریکا نشان می دهد که ما می تواند بیشتر در مورد آنها نگران باشد و باید برای حل این نگرانی برنامه ریزی کند.
ترکیبی غنی از جوانان مشهور اروپایی
همه تیم‌های ملی آرزو می‌کنند که تیمشان با آمدن پدیده‌های جوان، زندگی جدیدی با پویایی و انگیزه به دست آورد. اگرچه نقش تجربه در مسابقات بزرگ ضروری به نظر می رسد، اما حضور جوانان جذاب و مفید است، به ویژه برای کشورهایی که می خواهند بازیکنانشان در اروپا لژیونر شوند. در سال های اخیر، ایالات متحده تلاش ویژه ای برای معکوس کردن یک روند انجام داده است. حدود یک دهه پیش، آنها شروع به خرید ستاره های معروف فوتبال در جهان کردند و آن ستاره ها را وارد لیگ خود کردند و محبوبیت فوتبال را در آمریکا تزریق کردند. ستارگان مهاجر سال های آخر خود را در فوتبال گذراندند و بیشتر آنها از نظر فنی تاثیر چندانی در لیگ MLS نداشتند. با این حال، تلاش برای علاقه مند کردن آمریکایی ها به فوتبال جواب داد و این روند مهاجرت یک دهه بعد خود را معکوس کرد. دیگر تیم‌های لیگ آمریکا میلیون‌ها یورو برای جذب ستاره‌های پیر به قاره سبز هزینه نمی‌کردند، بلکه اروپایی‌ها به مقصدی تبدیل شده بودند که میلیون‌ها دلار برای جذب ستاره‌های جوان فوتبال آمریکا هزینه کردند. فهرست دعوت شدگان اخیر تیم ملی آمریکا شامل 15 بازیکن زیر 25 سال است که برای یک تیم ملی رقم بسیار جوانی به نظر می رسد. حضور وستون مک‌کنی، کریستین پولیسیچ، تیموتی وه، تیلور آدامز و آنتونی رابینسون که در لیگ‌های برتر اروپایی بازی می‌کنند، برای بازیکنان فوتبال آمریکایی بسیار امیدوارکننده است. جیوانی رینا، یونس موسا، سرجینو دست، کنراد دلافونته و متی هوپ را به آن لیست اضافه کنید تا متوجه شوید کادر فنی رقیب کشورمان چه پدیده هایی را در ترکیب خود می بیند. آمریکا که تیم های مختلف اروپایی از آرسنال و چلسی گرفته تا بارسلونا و یوونتوس را مقصد جوانان خود قرار داده است، قطعا در صورت درخشش در جام جهانی درصد بیشتری از بازیکنان جوان خود را راهی اروپا خواهد کرد. ارزش تخمینی کل بازیکنان تیم ملی آمریکا به نقل از سایت معتبر «ترنسفرمارکت» به بیش از 191 میلیون پوند می رسد که در مقایسه با تیم ملی کشورمان بیش از 2 برابر است. رقبای ایران در جام جهانی گران ترین بازیکنان قطر پولیشیچ و رینا هستند که به ترتیب حدود 37 و 31 میلیون پوند هزینه دارند. همه این تفاسیر نشان می دهد که دست کادر فنی تیم آمریکا برای رویارویی با هر حریفی از جمله ایران باز است و برای یافتن مهره های مورد نظرشان مشکل چندانی نخواهند داشت. کافی است بازیکنان مهم چند باشگاه بزرگ اروپایی را جمع آوری کنیم و به مسابقات بیایم.
عملکرد اخیر؛ بعد از بازی با اروگوئه
در حالی که تیم ملی کشورمان همچنان در حسرت یک بازی دوستانه مهم است، رقیبمان در قطر 3 بازی تدارکاتی مناسب و خوب برگزار کرد و از 2 بازی با افتخار بیرون آمد. آمریکا ابتدا مراکش را با 3 گل شکست داد و سپس با اروگوئه به تساوی رسید، همان تیمی که بازی تدارکاتی پرحاشیه ایران مقابل آن برگزار شد. سومین بازی دوستانه آمریکا مقابل ژاپن خواهد بود و این 3 بازی قطعا آزمون خوبی برای سرمربی این تیم خواهد بود. اگر حتی به مقوله بازی های دوستانه احساسی هم بپردازیم، باید بگوییم که یکی از بازیکنان ما حداقل بازی مقابل اروگوئه را انجام داده و از این نظر از ما جلوتر است. آمریکا در مقدماتی جام جهانی راه سختی داشت و با 7 برد، 3 باخت و 4 تساوی به پایان رسید. آمریکا یازدهمین جام جهانی خود را تجربه می کند. این ملی پوشان در 30 بازی دیدارهای دوستانه بیشتری مقابل حریفان آسیایی خود انجام داده اند که در 30 بازی 16 برد، 8 باخت و 6 تساوی کسب کرده اند. آمریکا تاکنون دو بار به مصاف تیم ملی کشورمان رفته است، یک برد ایران در جام جهانی 1998 و یک تساوی دوستانه در سال 2000.
سیستم بازی؛ رو به جلو و مبارز
این احتمال وجود دارد که دیدار با آمریکا سخت ترین بازی فنی تیم ملی باشد. با توجه به عملکرد تیم ملی در سال های اخیر و تمرکز ایران بر دفاع منسجم و استفاده از سرعت رو به جلو و همچنین جنگنده بودن و بازی رو به جلوی آمریکا، رویارویی با این حریف می تواند تقریباً شبیه به مصاف ژاپن باشد. نماینده آمریکای شمالی این تیم از عصا استفاده نمی کند و با انگیزه فشار بر روی دروازه حریف وارد زمین می شود. ستارگان سریع و خلاقی مانند پولیسیچ و رینا کنترل کردن را برای مدافعان ما دشوار می کنند. با این حال تیم آمریکا نقاط ضعفی دارد و این ضعف ها احتمالاً در فاز دفاعی خوشان نمایان خواهد شد. این آمار تیم ملی آمریکا نیست، بلکه نام و نشان مدافعان این تیم است. دومین تقابل ایران و آمریکا در جام جهانی نیز مانند اولی در سایه دو تیم ناشناخته برگزار می شود و تیم ها حداقل تنها ستاره های مطرح خود را در جام معتبر اروپایی می شناسند. لیگ ها تیم ما از بازیکنان مطرحی در قاره سبز بهره می برد که احتمالا دغدغه کادر فنی آمریکا بوده و هستند. با فرض اینکه مجموع بازیکنان شناخته شده تیم های دو طرف ترازو تقریباً برابر باشد، نتیجه بازی ما مقابل آمریکا با مجهولات هر دو تیم مشخص خواهد شد. در مجموع، فوتبال ایران کار آسانی برای تکرار خاطرات سال 98 نخواهد داشت. فقط امیدواریم جواد زرینچه، حمید استیلی و مهدی مهدوی کیایی حتی برای یک بازی بیشتر در ترکیب ما حضور داشته باشند تا خاطرات شیرین دنیا را زنده کنند. جام در دوئل با آمریکا.