هنر به ارث رسیده از پدر دختر / بانو مت باف در انتظار گره از مشکلات باز شود

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از گلستان مامیراث فرهنگی و زنده نگهداشتن این میراث برای نسل های آینده رسالتی است که بر دوش همه مردم و کارکنان است، نسل های آینده باید بدانند چه تمدن و اصالتی دارند و با هنر و فرهنگ گذشتگان خود بهتر آشنا شوند.

هفته صنایع دستی فرصتی بود برای دیدار با هنرمندی گلستانی که هنر منسوخ حصیربافی را در روستا زنده کرد و با تلفیق نوآوری و خلاقیت سعی در جذب علاقه مندان بسیاری داشت.

حصیربافی یکی از قدیمی ترین هنرهای گلستان است اما حدود 50 سال است که هیچکس آن را نبافته و به فراموشی سپرده شده است تا اینکه دختری در یکی از روستاهای کردکوی فکر کرد به راه خود ادامه خواهد داد. حصیربافی را از پدر او.

صنم صادق پور یکی از این کارآفرینان موفق و بالنده، تولید کننده و مربی ملافه، جارو نرم و بافندگی در استان گلستان و از اهالی روستای مهتر کلاتچ بود که با امکانات اندک در حیاط خانه خود به کارآفرینی پرداخت و صنایع دستی را فراموش کرد. از بافندگی و بافندگی آهسته زندگی کنید. به بهانه هفته صنایع دستی با این هنرمند برتر گلستانی به گفت و گو نشستیم.

* چگونه با این حرفه آشنا شدید و چه موفقیت هایی در این زمینه دارید؟

با توجه به علاقه ای که به الیاف طبیعی و میراث فرهنگی داشتم به ویژه از زمانی که پدرم پیشگام این هنر بود، با همکاری خانواده این هنرهای منسوخ را احیا کردم و در سال 1375 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

در سال 1997 گواهینامه بین المللی از شورای جهانی بافندگی صنایع دستی آسیا و اقیانوسیه دریافت کردم.

در سال 1376 اولین مرکز حصیربافی را در استان گلستان، شهر گتبی و روستای مهتر کلاتچ افتتاح کردیم. امروزه در این روستا یک مرکز صنایع دستی حصیربافی وجود دارد و ده نفر کار می کنند.

* مسئولان چگونه از شما حمایت کردند؟

بی انصافی است که بگوییم حمایت نمی شود، اما به نظرم هنرمندان به حمایت ویژه دولت نیاز دارند. خود وزارتخانه باید شرایط خاصی را برای هنرمندان فراهم کند تا هنرمندان دیگر به دولت و بانک ها بدهکار نباشند. می توانند حقوق خود را پرداخت کنند.

* و حرف آخر …

اگر پدرش برود، هنرش هنوز آنجاست. پدرم به رحمت خدا رفت اما هنرش را در میان ما گذاشت و در این راه تلاش خواهم کرد تا این میراث هنری را زنده نگه دارم.

انتهای پیام/