3 سال پیش در این روزها اصولگرایان با انگیزه و امید مشغول سازماندهی تبلیغات انتخاباتی خود بودند چرا که معتقد بودند عملکرد دولت روحانی نمی تواند رضایت مردم را جلب کند و قطعاً مردم به نامزدهای انتخابات مجلس رای خواهند داد. مخالف دولت روحانی بودند. اکنون این سوال مطرح می شود که آیا همچنان بر روی یک پاشنه می چرخد یا آنطور که دولت سید ابراهیم رئیسی مطرح کرده، جریان به نفع جناح رقیب تغییر کرده است؟
محمدرضا حباز درباره احتمال تغییر ذائقه سیاسی جامعه به دلیل کارکرد دولت ریاست جمهوری و مجلس یازدهم، گفت: عده ای قصد دارند اداره کشور را یکنواخت کنند، یعنی مجلس، دولت، قوه قضائیه و سایر نهادها هماهنگ هستند تا بتوانند مشکلات کشور را حل کنند. وی با بیان اینکه در حال حاضر 5 نماینده مجلس یازدهم حضور دارند، افزود: در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 نیز مشاهده کردیم که همه کسانی که توانستند رقابت کنند رتبه بندی نشدند و به همین دلیل اکنون نتایج انتخابات مشخص است. انتخابات مجلس 1397 و انتخابات ریاست جمهوری 1400 مورد پسند مردم قرار نگرفت و هم مجلس و هم دولت با کمترین درصد آرا نسبت به دوره های قبل تشکیل شدند. این نشان می دهد که مردم به عنوان صاحبان انقلاب این رویکرد انتخاباتی را نپسندیدند و انتخابات مجلس و ریاست جمهوری با حداقل آرا برگزار شد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تصریح کرد: نامزدهای پیروز در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری به مردم وعده بهبود وضعیت اقتصادی کشور را می دادند اما پس از مدتی مشخص شد که مجلس یازدهم و دولت سیزدهم قدرت ندارند. برای اصلاح امور این حادثه تاثیر منفی بر رای دهندگان داشت. یعنی کسانی که امروز رای دادند منتقد هستند.
وی افزود: کسانی که فکر می کردند این دولتمردان می توانند در یک هفته مشکل بورس را حل کنند یا در یک سال یک میلیون شغل ایجاد کنند یا در یک سال یک میلیون خانه بسازند یا تا یک سال بعد تورم را کاهش دهند. آنها به این نتیجه رسیدند که همه آنها شعاری و خالی از حقیقت هستند.
این نماینده مجلس ادامه داد: کار به جایی رسید که آقای مومنی اقتصاددان صاحب نام در یادداشتی نوشت: تورم خرداد ماه امسال از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون بی سابقه است. حتی خود شهروندان نیز تأثیر این وضعیت اقتصادی بسیار شکننده را بر زندگی خود احساس می کنند. پس چگونه ممکن است که مردم در انتخابات بعدی شانس بیشتری نشان دهند و سطح مشارکت را افزایش دهند؟
وی افزود: در این صورت مردم پای صندوق های رای حاضر می شوند و نسبت به گذشته خوشحالی بیشتری نشان می دهند که شرایط کشور بهتر می شود و یا نگاه مثبتی به آینده خواهند داشت. رتبه ایران در رتبه‌بندی جهانی براساس شاخص‌های مثبت اقتصادی مانند رشد اقتصادی نزدیک به انتهای جدول است و در عوض بر اساس شاخص‌های منفی اقتصادی مانند تورم، شاخص فقر و کاهش رشد اقتصادی در بالای جدول قرار دارد. واقعا در این شرایط چه انتظاری داریم؟ مگر اینکه معجزه ای رخ دهد که غیرممکن است.
یکی از اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی یادآور شد: شاید عده ای از این دولت راضی شوند و بگویند باید منتظر بمانیم زیرا تا 3 سال آینده قطعا وضعیت اقتصادی کشور بهتر خواهد شد. برای آنها این سوال پیش می آید که بر اساس چه معیاری چنین تحلیلی دارند؟ دولتی که برنامه اقتصادی نداشته باشد، وجود ندارد و نخواهد بود و مسئولان اقتصادی آن هم ضعیف ترین مردم پس از انقلاب هستند، پس چگونه امیدوارند وضعیت اقتصادی کشور بهتر شود؟
وی ادامه داد: 13 ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم می گذرد و کم کم احتمال برجام در حال تبدیل شدن به یک تهدید است. در شرایط کنونی هیچ راهی برای اصلاح امور وجود ندارد مگر اینکه یک تغییر اساسی یعنی. برنامه جامع اقدام مشترک را اتخاذ می کنند، جلوی زورگویان اقتصادی، سودجویان و غارتگران بیت المال را می گیرند و با متجاوزان به حقوق مردم و بودجه عمومی برخورد نمی کنند، آرام نباشید، برای اداره کشور برنامه داشته باشید. و در نهایت به کسانی که توانایی اداره امور را دارند مسئولیت بدهند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: خداوند آینده و سرنوشت مردم را به خودشان واگذار کرده است. قرآن می فرماید: «خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر اینکه خودشان تصمیم بگیرند». من اراده ای در این دولت برای حل مشکلات کشور نمی بینم. این دولت نه برنامه دارد، نه نیروی قدرتمند، نه استراتژی بلندمدت، نه سیاست داخلی و خارجی درستی دارد، بنابراین اگر این روش ها اصلاح شود، امیدواریم کم کم اتفاقات مثبتی در کشورمان بیفتد.
منبع: نامه نیوز