تبیین نقش آفرینی مردم قزوین در پیروزی انقلاب اسلامی غیر قابل انکار است و این افراد در بحبوحه روزهای نزدیک به پیروزی انقلاب نقش ارزنده ای داشتند. سیداحمد نصری از مبارزان انقلابی قزوین در دوران شاهنشاهی بود که سختی های شکنجه را تحمل کرد و در زندان های رژیم زندانی شد.
نصری در سال 1328 در قزوین به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا پایان دبیرستان در این شهر گذراند. سپس در سال 1346 وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و همزمان با جنبش های دانشجویی علیه رژیم شاهنشاهی در سیاست شرکت کرد.
افزایش فعالیت‌های سیاسی نصری علیه رژیم شاهنشاهی در سال‌های پس از ۱۳۴۶ باعث شد که مأموران ساواک به او و دوستانش برچسب ضد نظام بزنند و به اتهام امنیت ملی و دست داشتن در گروهی از اشرار، آنها را دستگیر و به زندان اوین منتقل کنند.
این انقلابی در گفت وگو با خبرنگار سیاسی صبح قزوین با بیان اینکه زندان اوین تنها شکنجه گاه رژیم شاهنشاهی بود، گفت: شد.
وی افزود: شرایط بسیار سختی را تجربه کردم. این زندان 90 سانتی متر عرض و 180 سانتی متر داشت و سیستم تهویه هوا نداشت و هشت ماه بعد با تشکیل پرونده ساواک من در دادگستری ارتش مدت حبس من به 10 سال افزایش یافت.
طعم سختی های اسارت در زندان با ایمان به قیامت و قیامت شیرین شد.
نصری تصریح می کند: در اوایل دهه 50 با هالک مجاهدین همکاری داشتم اما پس از مدتی ارتباطم با سازمان قطع شد و به اتفاق چند تن از دوستانم گروه خرداد هونین را تشکیل دادیم و به دلیل تشکیل این گروه دستگیر شدم.
رزمنده قزوینی مهمترین عامل مقاومت زندانیان در برابر شکنجه های ساواک را اینگونه بیان می کند: شکنجه های رژیم بسیار جوان و وحشیانه بود، اما زندانیان با اعتقاد به معاد و خداوند متعال و الگوبرداری از مسلمانان اولیه در مقابل شکنجه ها ایستادگی کردند.
وی در تشریح خاطرات تلخ دوران اسارت خود در زندان اوین گفت: گروهی 10 تا 12 نفره از دانش آموزان نهاوندی به نام ابوذر در تابستان 52 توسط ساواک دستگیر و شش نفر از اعضای آن اعدام شدند.
نصری ادامه می دهد: در مدت بسیار کوتاهی که با یکی از اعضای گروهک ابوذر در حوالی زندان اوین هم سلول بودم، حوالی نیمه شب سکوت عجیبی فضای زندان را فرا گرفت که ناگهان دو صدای آزاردهنده به گوش رسید.
این فعال سیاسی بیان می کند: یکی از آرا مربوط به شکنجه یک زندانی از گروه ابودر توسط ماموران رژیم است که در مقابل شکنجه مقاومت کرده است. صدای دیگری از زندان به گوش می رسید که سران رژیم سابق شبانه در هتل زندان به تفریح می پرداختند.
کارگزاران رژیم شاهنشاهی بر خلاف حقوق بشر عمل کردند
نصری یادآور می شود: در حالی که ماموران ساواک ما را به این بهانه که اقدام علیه امنیت کشور و دخالت در گروه اشرار هستیم، دستگیر کردند، بر خلاف این اقدام عمل کردند و چنین شرایطی خواب امشب را از ما سلب کرد.
وی بیان می کند: در روزهایی که در زندان بودم، یکی از جوانان یزدی به دلیل انتشار جزوه های انقلابی به زندان ساواک افتاد. ساواک او را به قدری شکنجه کرد که بدنش سوخت و شفا پیدا نکرد، از طرفی برای جلوگیری از کشفش مانع آزادی او شدند.
این انقلابی بیان می کند: گستردگی شکنجه های رژیم بسیار وحشیانه بود و زندانیان گاه تحت فشارهای روانی وصف ناپذیری قرار می گرفتند که برخی شکنجه ها را تحمل می کردند و برخی دیگر با چوبه دار خداحافظی می کردند.
نصری به وضعیت مردم قزوین در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی می پردازد و می گوید: دی ماه سال 57 که از زندان آزاد شدم، 45 روز بیشتر به پیروزی انقلاب اسلامی نمانده بود.
این انقلابی تصریح می کند: در دو ماه قبل از پیروزی انقلاب هر 10 روز یک روحانی برای سخنرانی در مسجد النبی قزوین دعوت می شد و بزرگترین تجمع مردم در این مسجد صورت می گرفت.
7 دی در تاریخ انقلاب قزوین ثبت شد
وی یادآور می شود: مردم قزوین در رکاب مردم کشور علیه رژیم ستمشاهی تظاهرات کردند و در 16 آذر 57 که اکثر شهدای قزوین با آن روز گره خوردند، مرحوم آیت الله فاطر به ایراد سخنرانی پرداختند. منبر
نصری گفت: روزی نبود که مردم قزوین علیه رژیم پهلوی تظاهرات نکنند و اتحاد، اعتقاد راسخ و شجاعت قابل توجهی بین آنها وجود داشت.
نصری در پایان با اشاره به چگونگی تبیین دستاوردهای انقلاب جامعه می گوید: برای تبیین این دستاوردها کافی است شرایط کشور قبل و بعد از انقلاب را با هم مقایسه کنیم. آزادی و امنیت شکل گرفته در کشور مدیون پیروزی انقلاب اسلامی است.
انتهای پیام/