او گفت که در یمن، حملات به مدارس، بیمارستان ها، زیرساخت های مخابراتی، جاده ها، کارخانه ها، منازل و دیگر اهداف غیرنظامی منجر به ناامنی غذایی حاد با افزایش 8 درصدی تعداد افراد نیازمند نسبت به قبل شده است. تا سال 2021، وضعیت بدتر شده بود.
دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران ادامه داد: به همین ترتیب، وضعیت انسانی فلسطین در اثر چندین دهه اشغال و سیاست های آپارتاید رژیم اسرائیل بدتر شده است. کشتار سیستماتیک و سیستماتیک غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان همچنان ادامه دارد و فلسطین اشغالی بیشترین تعداد مجروح را در جهان دارد.
ته روانچی گفت: زیرساخت های غزه آسیب دیده است و فلسطینی ها به دلیل محاصره غیرقانونی از خدمات اولیه محروم شده اند. در سوریه، ادامه اشغال، تروریسم و تحریم های یکجانبه میلیون ها نفر را آواره کرده، به زیرساخت ها آسیب رسانده، دسترسی به منابع حیاتی و تجارت را محدود کرده، و عرضه مواد غذایی و کشاورزی را مختل کرده است.
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد تاکید کرد که حمایت از غیرنظامیان در درگیری های مسلحانه یک اصل اساسی حقوق بشردوستانه است. با این حال، جامعه بین المللی شاهد عدم رعایت قوانین بین المللی بشردوستانه و همچنین عدم مسئولیت در قبال نقض شدید آن است.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد همچنین با اشاره به اثرات اپیدمی کووید 19 و توزیع ناعادلانه واکسن کرونا، گفت: اپیدمی کووید 19 نیز باعث تشدید درد و رنج بشر و فشار بیشتر بر سیستم‌های بهداشتی شده است.
تاهت روانچی گفت: به گفته دبیرکل، تولید واکسن به بسیاری از نقاط جهان کمک کرده است تا همه گیری را کنترل کنند، اما توزیع آنها عمیقاً ناهموار است. نزدیک به سه میلیارد نفر هنوز منتظر اولین تزریق هستند که بسیاری از آنها در مناطقی با سیستم های بهداشتی ضعیف زندگی می کنند.
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد به منظور حمایت بیشتر از غیرنظامیان و تسهیل کمک های بشردوستانه در مناطق درگیری بر موارد زیر تاکید کرد:
1) کمک های بشردوستانه نباید تحت هیچ شرایطی سیاسی شود.
2) حمایت و حمایت به ویژه برای آسیب پذیرترین قشر از جمله زنان و کودکان در جریان درگیری های مسلحانه. در این راستا، تحریم های یکجانبه که به طرق مختلف مانع ارسال کمک های بشردوستانه می شود، باید فورا لغو شود.
3) تمام پرسنل پزشکی و بشردوستانه باید محافظت شوند.
(4) لازم است اطمینان حاصل شود که قوانین بین المللی بشردوستانه، به ویژه کنوانسیون های ژنو و پروتکل های الحاقی 1949، که به عنوان سنگ بنای چارچوب قانونی برای حمایت از غیرنظامیان عمل می کند، رعایت می شود.
5) به منظور حفاظت از غیرنظامیان، مداخله نظامی از جمله محاصره و اشغال خارجی باید پایان یابد. علاوه بر این، دستیابی به یک راه حل سیاسی بلندمدت تنها راه محافظت از غیرنظامیان در برابر آسیب است. در این راستا، دولت ها باید به تعهدات خود در قوانین بین المللی برای پیشگیری و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات عمل کنند.
(6) بسیار مهم است که سازمان ملل متحد، به ویژه شورای امنیت، از طرف های درگیر بخواهد به تعهدات خود احترام بگذارند و قوانین بشردوستانه بین المللی را رعایت کنند تا از غیرنظامیان در برابر مشکلات بیشتر محافظت کنند.