آب مجازی؛ معمای بی پاسخ در بحران آب/صادرات و واردات باید مبتنی بر آب مجازی باشد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، آب مجازی مقدار آبی است که برای تولید یک محصول در مراحل مختلف مصرف می شود. اگرچه این مقدار آب به نظر ما مصرف کننده نیست و به صورت فیزیکی در محصول نهایی وجود ندارد، اما در هر صورت برای تولید این محصول از آن استفاده شده است.
صفت مجازی به این معناست که بیشتر آب مصرفی در فرآیند تولید به صورت فیزیکی در محصول نهایی وجود ندارد و در واقع مقدار بسیار کمی از آب مصرفی در نهایت به عنوان آب واقعی در بافت محصول باقی می ماند. شرایط اقلیمی، مکان و زمان تولید، مدیریت و برنامه ریزی محصول از نظر میزان مصرف آب مجازی موثر بوده و میزان آن برای یک محصول معین در مناطق مختلف متفاوت خواهد بود.
مصرف آب مجازی به دلیل بهره وری پایین آب کشاورزی در ایران بسیار بالاست، بنابراین در شرایط فعلی باید امکان افزایش تجارت آب مجازی فراهم شود. در واقع در ایران از طریق تجارت آب مجازی و واردات آبزیان می توان میزان آب مورد نیاز برای تولید آنها را ذخیره کرد. به عنوان مثال در تولید یک همبرگر معمولی 2400 لیتر آب مصرف می شود که هرگز به این میزان توجه نشده است. بدیهی است که در تهیه یک فنجان قهوه از یک فنجان آب استفاده شده است، اما باید گفت که میزان آب مصرفی در تهیه آن 140 لیتر و مقدار آب مجازی برای تهیه یک فنجان چای 35 لیتر است. لیتر

توجه ویژه به تجارت آب مجازی / جبران کم آبی با واردات آب مجازی
بنابراین گزارش، مهدی نظرزاده، معاون وزیر فاضلاب، بهره برداری و توسعه در گفت و گو با خبرنگار قم فردا با اشاره به آب مجازی گفت: آب مجازی به معنای میزان آبی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم برای تولید یک محصول مصرف می شود. اب. تولید مجازی یک کیلوگرم گوشت گاو 15 متر مکعب (یعنی 15 هزار لیتر آب) است.
وی ادامه داد: موضوع آب مجازی در دنیا بسیار حائز اهمیت است و تجارت آب مجازی که شامل واردات و صادرات آب مجازی می شود، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. به عنوان مثال میزان مصرف آب در کشور برای تولید آهن با صادرات این آهن، باید گفت که صادرات آب مجازی صورت می گیرد و از سوی دیگر زمانی که محصول، میوه یا گوشت وارد می شود. ، در واقع آب وارد می کند. حالت مجازی.
او گفت: «بسیاری از دولت ها به دلیل حساسیت به آب، بخش عمده ای از کمبود آب را از طریق این مشکل جبران می کنند.
وی خاطرنشان کرد: حذف یا به حداقل رساندن تلفات آب، استفاده بهینه از آب و حفظ منابع آب از اهداف مدیریت مصرف است. همچنین در این راستا اقداماتی مانند فرهنگ سازی در قالب مصرف و استفاده از نوین و مدرن باید با فناوری های مدرن صورت گیرد.

90 درصد آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی است
این در حالی است که حدود 90 درصد آب مصرفی کشور صرف بخش کشاورزی می شود که باید به فکر جلوگیری از هدررفت منابع آبی در این بخش بود. از سوی دیگر اکثر دشت های مهم کشور هم اکنون در وضعیت ممنوعیت جمع آوری آب قرار دارند و در چنین شرایطی باید کشت هندوانه و برنج ممنوع و محصولات کم آب جایگزین جایگزین شوند.
ما در کشور با بحران آب روبرو هستیم و همه از کارمندان دولتی گرفته تا مقامات محلی، کشاورزان و مردم این را می‌دانند، اما من هنوز نمی‌دانم چرا هنوز باید در استان‌های کمیاب برنج یا هندوانه، گوجه‌فرنگی و سایر محصولات کاشت شود. آب تقاضای بالای آب باید در دست کشاورزان باقی بماند.
ارزش آب خیلی بیشتر از خرج هندوانه و برنج است. اگر مثلاً برای تولید یک کیلوگرم برنج محاسبه کنیم، حدود 100 هزار تن آب مصرف می شود، اما می توانیم همان برنج را با هر کیلوگرم 10 هزار تن آب وارد کنیم. هندوانه، برنج، خیار، گوجه فرنگی و غیره. محصولات کم آبی هستند که در شرایط فعلی کشت آنها در سطح بالا در کشور توجیه پذیر نیست.

مصرف آب مجازی در ایران بسیار بالاست
به همین دلیل وحید شقاقی، کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره به آب مجازی و چالش های جدید آن گفت: متاسفانه ایران به مصرف آب مجازی توجه کافی ندارد و این موضوعی است که نادیده گرفته شده است. نشان داده شده است: «ما در این زمینه ضعیف هستیم.
وی ادامه داد: سطح سفره های زیرزمینی در بسیاری از نقاط کشور منفی است بنابراین باید از کشت محصولات پر آب جلوگیری شود.
این کارشناس آب گفت: در تولید آب مجازی بحث هزینه های اقتصادی و مواد اولیه مطرح می شود که نیازمند تحلیل کارشناسی از زوایای مختلف است. باید در نظر داشت که تولید یا واردات آب مجازی برای کشور بهتر است. اگر بخواهیم برخی محصولات را وارد کنیم بحث امنیت پیش می آید که دیگر تنها با تحلیل اقتصادی نمی توان آن را حل کرد.
وی افزود: در تولید برخی محصولات مانند هندوانه، میزان آب مجازی مصرفی بسیار زیاد است، بنابراین نباید اصرار بر تولید این میوه داشت. هندوانه مانند گوشت و برنج یک محصول استراتژیک نیست و تولید آن به آب زیادی نیاز دارد و واردات آن بسیار ارزانتر است. اگر سراغ واردات برویم نشان می دهد که به سراغ تحلیل مجازی آب رفته ایم.

برای جلوگیری از هدر رفتن آب مجازی باید توسعه آن را مد نظر قرار داد
شقاقی گفت: کشورهای کم‌آب از جمله ایران می‌توانند با واردات برخی مواد غذایی دسترسی خود را به منابع آبی جهانی افزایش دهند. ما روش‌های نوآورانه و مؤثری هستیم و توجه به این نکته مهم است که در صورت وابستگی شدید به واردات، امنیت غذایی می‌تواند به خطر بیفتد.
وی گفت: برای جلوگیری از هدررفت آب مجازی باید به فکر توسعه کسب و کار باشیم. در واقع این امر می تواند در میزان آب مورد نیاز برای تولید آب از طریق تجارت آب مجازی و واردات محصولات آبزی صرفه جویی کند.

بهینه سازی با کاهش صادرات و افزایش واردات آب مجازی
پس باید گفت وقتی کشوری کالا و محصولاتی را با دیگر کشورها صادر و وارد می کند، در واقع در حال تبادل آب مجازی است. حال اگر این میزان محاسبه و در سیاست های واردات و صادرات لحاظ شود برای بسیاری از کشورهایی که در بحران آب هستند می تواند موثر باشد.
بهینه سازی یعنی کاهش صادرات و افزایش واردات آب مجازی. اما باید توجه داشت که اتکای بی نظیر به چنین چیزی در یک کشور منجر به کشت تنها چند محصولی می شود که نیاز به آب کمتری دارند که این امر نیز می تواند باعث کشور شود، بنابراین توجه به مدل های مبتنی بر آن ضروری است. با کاهش محتوای آب مجازی، باید سیاست های دیگری در این زمینه اندیشیده شود.

روش جبران صادرات آب مجازی در بودجه 1401 غیرکارشناسی است
به همین دلیل امیر عابدی، رئیس کمیته صادرات اتاق ایران از تصویب تبصره 8 قانون بودجه سال 1401 و ابهامات گسترده در آن انتقاد کرد.
به گفته وی، در زمان ارائه لایحه 1401 یا تصویب این ماده در کمیسیون تخصصی مجلس، تعیین کد تعرفه مربوط به این لایحه مهم و تاثیرگذار بر برنامه شرکت های صادرکننده ضروری بود.
به گفته این فعال اقتصادی، مشخص نیست مواد غذایی مورد اشاره در این آیین نامه قانونی شامل فرآورده های فرآوری نشده است یا همه کالاهای مرتبط با صنایع غذایی. با توجه به اینکه فلسفه آب مجازی در محصولات کشاورزی تنها به صیفی جات، سبزیجات، علف های هرز و آب میوه هایی مانند نیشکر بستگی دارد، گسترش آن به محصولات کشاورزی و خوراکی های مختلف صرفا برای افزایش درآمد دولت غیرقابل قبول به نظر می رسد.
یکی از اعضای هیئت نمایندگان اتاق ایران بر اهمیت آمایش سرزمین و تعیین الگوی کشت اراضی بر اساس برنامه ریزی تاکید کرد و تصریح کرد: با برخی مواجه شویم.

آموزش های لازم برای ارتقای بهره وری و مصرف بهینه آب در کشور
وی با تاکید بر اهمیت آموزش برای بهینه سازی مصرف آب و حفاظت از آب و خاک با استفاده از روش های علمی در تمامی حوزه های صنعتی، گفت: مصرف آب را در کشور نهادینه کنید. علیرغم این مسائل، بخش خصوصی همواره هزینه تصمیمات غیرحرفه ای را پرداخت می کند که دور از انصاف است.
رئیس کمیسیون صادرات اتاق ایران در راستای رفع مشکلات و تعیین تعرفه محصولات کشاورزی و صنایع غذایی مرتبط با جبران آب مجازی پیشنهاد کرد: صادرکنندگان نسبت به تعهد صادرات اقدام کنند. از سوی دیگر دولت باید هر چه زودتر در این خصوص تصمیم گیری کند و با مشورت فعالان حوزه کشاورزی و غذا در آن تجدید نظر کند.

با این حال، آشنایی با آب مجازی و محاسبه مقدار آن می تواند جایگزین محصولات کشاورزی، تغییر الگوی کشت و افزایش بهره وری در مصرف آب شود. به این ترتیب آب برای مصرف اولیه خانوارها و تولید محصولات با ارزش اقتصادی بالاتر ذخیره می شود.

انتهای پیام/