رسانه انرژی جامد
در حالی که آگاهان دولت از استعفای مسعود میرکاظمی از ریاست سازمان برنامه و بودجه خبر می دهند، جریان پایداری نفت به دنبال پیشنهاد وی به وزارت نفت است.
به گزارش میز نفت از رسانه های حوزه انرژی، ماجرای حضور میرکاظمی در نفت در اولین روزهای پیروزی ابراهیم رئیسی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری مطرح شد. میرکاظمی که به دلیل بیماری سرطان علاقه ای به ورود به نفت نداشت، از وکالت خود در صنعت نفت استفاده کرد و در دقیقه 90 توانست رئیسی را متقاعد کند تا جواد اوجی را به عنوان وزیر پیشنهادی نفت معرفی کند.
زمانی که اوجی به مجلس رفت و از بهارستان مجوز گرفت، چهره های نزدیک به میرکاظمی را به عنوان معاون خود انتخاب کرد. از محسن خجسته مهر تا مرتضی شاه میرزایی و جلیل سالاری. نیروهای ثانویه ثبات نفت نوبت خود را گرفتند، اما فشار خارجی بر وزیر نفت اوجی را وادار کرد تا تغییرات را کمی محتاطانه تر انجام دهد.
امروز که ثبات چیس مواضع کلیدی را به خود اختصاص داده است، هنوز هم می توان رگه های شدید نارضایتی از این روند را به وضوح مشاهده کرد، جایی که رهبران حلقه دانشجویی معتقدند داس اوجی باید شدیدتر باشد و همه مدیران خرد و کلان را قرار دهد. دولت قبل در داخل.
اگرچه وزیر نفت تلاش می کند این قشر را از خود راضی نگه دارد، اما مهمتر از رضایت این قشر، عملکرد خودش است که باعث شده نه تنها برخی از مدیران دولت قبل را در خانه نگه دارد، بلکه مواضع مهم تری از برخی از آنها را ارائه دهید.
این مشکل نفتی چی ها را به عصبانیت همیشگی کشاند، به طوری که با ایجاد حساب ها و کانال های ناشناخته در فضای مجازی به تخریب اوجی و انتقاد از روند مدیریت او روی آوردند. این گروه به دنبال کاری هستند که میرکاظمی در سال 89 انجام داد و با اخراج های کلان مثلا مافیا را از نفت خالی کرد!
اکنون که بحث جدایی میرکاظمی مطرح شده است، این گروه به دنبال ایجاد فضایی برای ورود نایب رئیس به نفت هستند، غافل از اینکه یکی از مشکلات اصلی میرکاظمی در سبک مدیریتی خود عدم تعامل با شورای اسلامی است. به همین دلیل به جایی رفت که مورد بازجویی قرار گرفت، نماینده تعیین نکنید.
اگرچه تلاش این گروه حتی به لابی هم رسیده است، اما بدون شک بازگشت میرکاظمی به نفت تنها می تواند یک شوخی یا یک کمپین بازاریابی باشد.