اجرای سند لیبرال 2030 منقضی می شود!

اجرای سند لیبرال 2030 منقضی می شود!

رها میری: سند 2030 یکی از چالش های پیش روی دولت حسن روحانی بود که اکنون ابعاد جدید آن منتشر شده و دولت نخست وزیر در حال اجرای بخش هایی از آن است! حکومتی که درست قبل از سر کار یا در حال حاضر مخالفت شدیدی با این سند نشان داده است، اما معتقد است که به جز چند نکته در این سند که مربوط به «همجنس‌بازان» است، بقیه آن را می‌توان در بخش «همجنس‌گرایان» قرار داد. سند تحول»، به عنوان مثال، سودامین به دنبال آموزش است. هیچکس هنوز فراموش نکرده است که تجمعات مخالفان سند 2030 از تهران و قم به سمت مشهد آغاز شد. این در حالی است که محافظه کاران همواره از این سند برای حمله به دولت روحانی استفاده کرده اند. در خرداد 1395 و پس از مطرح شدن انتقادات گسترده در سطح دولت، اجرای سند 2030 با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی متوقف شد. اما پس از انتخابات 1395، حسن روحانی در نشست خبری با تشریح روند اجرا و تصویب سند 2030 گفت: در خصوص سند 2030 وزرای علوم و امور خارجه و آموزش و پرورش نامه ای به رهبری نوشتند و گفتند که ما از ابتدا محفوظ ماندیم و گفتیم که به چیزی که خلاف ارزش های ملی باشد توجه نخواهیم کرد. علی الظاهر گزارش هایی به آنها داده بود که آنها را نگران کرده بود. اما من در سخنرانی‌هایم به آنها اطمینان دادم و اکنون به مردم اطمینان می‌دهم که اصلاً نگران نباشند که ارزش‌ها آسیب می‌بینند.» او همچنین به حملات محافظه‌کاران اشاره کرد: «بسیار متاسفم که برخی از این موضوع سوء استفاده کردند. سند در این انتخابات من خودم را می بخشم که خودم را تخریب می کنم و تهمت می زنم اما توهین معلمان را در قالب اعتراض به سند 2030 نمی بخشم… همه کسانی را که به من تهمت و توهین و تهمت زدند می بخشم. اما من این توطئه 2030 را نمی بخشم… 2030 را نمی گذرم و تا پایان دولت دوازدهم دنبالش خواهم بود.

پرده افتاد؟

اما شاید مهم ترین موضوعی که مسعو ابتکار در برنامه شنبه شب مطرح کرد، افشای اجرای سند 2030 در دولت سیزدهم بود. در بخشی از مناظره، انسیه هزالی با تاکید بر اینکه در این برنامه به عنوان یک شخص حقیقی و نه به عنوان معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور حضور پیدا کرده است، اظهار داشت: ما توانستیم آیورا را برای آموزش زنان در حاشیه قرار دهیم. ابتکار نیز در پاسخ به او گفت که «در چارچوب سند 2030!» هزالی نیز در پاسخ گفت که «در چارچوب سند 2030، مواردی را که مد نظر داریم با حق قید اجرا خواهیم کرد». وی واکنش ابتکار را برانگیخت که «آنچه به مصلحت شماست، برای ما نبود!» اما 12 ساعت پس از پایان این برنامه، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده دولت سیزدهم به نوعی سخنان وی را تکذیب کرد. در صفحه توئیتر خود نوشت: جمهوری اسلامی ایران همچنان در مخالفت با اجرای بند آموزش سند 2030 در کشور و اداره کارگروه توانمندسازی اقتصادی کشور ایستاده است. آیورا که ایران به مدت دو سال هدایت آن را برعهده دارد، ربطی به سال 2030 ندارد. آیورا (اتحادیه کشورهای منطقه اقیانوس هند) نهادی برای توسعه همکاری‌های تجاری و اقتصادی است و به ریاست جمهوری اسلامی ایران در کارگروه زنان آیورا، متخصصان زن ایرانی توانمندسازی زنان عضو آیورا را انجام می‌دهند. کشورها. ما در تعاملات بین‌المللی بر اصول خود پافشاری می‌کنیم، حتی اگر مربوط به کشور نباشد.» اگرچه انسیه خزعلی سخنان او را تکذیب کرد و مدعی شد که آیورا ربطی به سند 2030 ندارد، اما شواهد و اسناد چیز دیگری می‌گوید. در سایت رسمی آیورا آمده است که کارگروه توانمندسازی اقتصادی زنان که تحت رهبری آیورا است و جمهوری اسلامی ایران اخیراً ریاست کارگروه آن را بر عهده گرفته است، چندین محور برای فعالیت خود دارد که در این بیانیه آمده است. به گفته خزعلی، در شانزدهمین نشست وزیران در سال 2016، در بالی صادر شد که بر اساس آن «کشورهای حاضر در این کارگروه متعهد به برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان بر اساس کنفرانس آدیس آبابا و سند 2030 برای توسعه پایدار هستند». در عصر شنبه رفتار و استانداردهای دوگانه نمی تواند پیام خوبی به جامعه بدهد سیاست یک بام و دو هوا یعنی مشکل سند 2030 نبود بلکه مشکل اصلی این بود که کدام دولت حکومت کرده و چه کسی بر دولت حکومت کرده است. البته این گونه رویکردها به تدریج ابهاماتی را درباره مشکلات پیش آمده در دولت قبل روشن می کند.

شفاف باشیم

اما برای بررسی بیشتر این موضوع، دکتر فرزانه ترکان، فعال حقوق زنان به آرمان مزور می گوید: «یکی از بزرگترین مشکلات ما در کشور عدم شفافیت در تصمیم گیری ها و عدم شفافیت در روابط اجتماعی و بین المللی است. مناسبت ها. در بحث سند 2030 هم همین اتفاق افتاد که بسیاری از مسئولان آن را تکذیب کردند، بعد از سال ها با تعجب می بینیم که مسئولان به عضویت این معاهده درآمده و اسناد آن منتشر شده است. این عدم شفافیت به اعتماد مردم آسیب جدی می زند و واقعیت ها را از مسئولان نمی شنوند و حرف ها آنقدر بالا و پایین می شود که اصلاً اعتمادی وجود ندارد. اگر این شفافیت وجود داشته باشد و به راحتی بتوان در مورد آن صحبت کرد، رسانه ملی درباره آن بحث می کند و اجازه می دهد مخالفان و موافقان درباره آن صحبت کنند و این شفافیت در تصمیم گیری باعث می شود مردم در امور مشارکت کنند و نظر خود را بیان کنند. “

وی در خصوص طرح هایی مانند سند تحول اصلی می افزاید: طرح همان است اما می خواهند اسم را عوض کنند. نوعی لجبازی وجود دارد و می خواهند چرخ را از اول اختراع کنند. وقتی آثار و اسناد بین المللی وجود دارد و کارشناسان و اساتید جامعه شناسی و روانشناسی درباره آن اظهار نظر کرده اند، آن را تدوین کرده اند، چه در این طرح در قسمت هایی که با فرهنگ ما هماهنگی دارد و چه نقاط مثبت آن ایرادی دارد. . با فرهنگ عملکرد ما همخوانی دارد. اما چرا باید بدنه را برداریم و نام دیگری به آن بدهیم و با طرحی متفاوت ارائه کنیم اما آن را کاملا انکار کنیم. اگر مسئولان ادعا می کنند که برنامه آنها متفاوت است، بیایند و نقاط تمایز آن را مطالعه کنند، شاید سندی که معتقدند در ایران تدوین شده، اثرگذارتر از سند 2030 باشد.

فرزانه ترکان در خصوص مفاد «تعهد به برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان» در سند توسعه پایدار 2030 خاطرنشان می‌کند: در تفکر سنتی تندروها، برابری زن و مرد پنهان است، در حالی که مقامات ارشد کشور و جامعه آن را پذیرفته است. آنها حقوق برابر آیورا را هم در فعالیت های اجتماعی و هم در توانمندسازی پنهان می کنند، اما خودشان شعار می دهند. خود سند می تواند فرصت مناسبی برای ایجاد فرصت ها و زیرساخت ها برای توانمندسازی زنان در جامعه باشد. به عنوان مثال چند روز پیش در وزارت علوم 40 انجمن ورزشی تنها 5 انجمن به بانوان سپرده شد در حالی که در وزارتخانه های بهداشت، علوم و آموزش و پرورش زنان توانمند زیادی فعال هستند اما هیچگاه از ظرفیت آنها استفاده نمی شود. اگر از این توانایی ها در انتصابات و توزیع اجتماعی و مدیریتی استفاده شود، این برابری بیشتر در جامعه متجلی می شود.

این فعال حقوق زنان همچنین در رابطه با مسائل آموزشی و پرورشی که در مفاد سند 2030 آمده است، می گوید: همان اتفاقی که در مشهد افتاد و صحبت از تعرض به دانش آموزان می شود و در سال های اخیر هم وجود داشت. نمونه هایی از این تکرار و تایید شد که همگی ناشی از عدم دانش و آموزش دختر و پسر بوده است! یعنی اگر می بینید که هم دختر و هم پسر برای دفاع از حقوق خود در مقابل جنس مخالف آموزش دیده اند و می دانند چگونه از خود مراقبت کنند، شاهد این اتفاقات تلخ نخواهم بود. اما وقتی آن را پنهان کنیم و آموزش ندهیم و بخواهیم صورت مشکل را پاک کنیم، قرن ها ادامه خواهد داشت. مشکل اصلی ما این است که مسئولان نمی دانند نسل جوان ما به فضای مجازی و امکانات اینترنتی دسترسی دارند و همه جور اطلاعاتی دارند، نه اینکه جزیره کوچکی درست کنیم و فکر کنیم هیچکس از این مشکلات خبر ندارد. در این صورت به جای حذف مشکل می توان از امکانات استفاده کرد.

منبع: آرماند تودی

دیدگاهتان را بنویسید