روز جدید : جای تعجب نیست که لاپید، گانتز و سایر اعضای دولت فعلی مخالف هرگونه توافق هسته ای جدید هستند. همانطور که یکی از مقامات ارشد به من گفت، همه آنها یک چیز می گویند و یک چیز را باور می کنند. سوال واقعی – با توجه به سیاسی شدن موضوع هسته ای ایران در اسرائیل – این است که آیا کسی می تواند چیزی بر خلاف این باور عمومی بگوید، حتی اگر آن را باور داشته باشد؟
نری زلبر در نیولاین نوشت: یک بعدازظهر دو هفته پیش، نشست خبری با رسانه های بین المللی به سرعت در دفتر نخست وزیر اسرائیل در اورشلیم برگزار شد. البته، همه رسانه‌های بزرگ همه چیز را رها کردند، برنامه‌های خود را دوباره تنظیم کردند تا به دلیل پروتکل‌های امنیتی سخت، زودتر به مقصد برسند. صرف نظر از فوریت دستور کار نخست وزیر و موضوع اصلی در دستور کار، ایران: امنیت شین بت در ورودی مجتمع اداری قدیم همچنان به طور غیرقابل توضیحی، حتی دو ساعت بعد که نخست وزیر یائیر لاپید تریبون را ترک کرد، همچنان خبرنگاران را غربال می کرد. ، انجام دادند.
در ادامه این مقاله آمده است: همان طور که انتظار می رفت، لاپید بار دیگر مخالفت خود را با هرگونه توافق هسته ای با ایران اعلام کرد و گفت: «اسرائیل مخالف هیچ توافقی نیست. ما با این توافق مخالفیم زیرا این یک توافق بد است. این توافق با استانداردهای تعیین شده توسط خود رئیس جمهور [آمریکا][جو]بایدن، یعنی ممانعت از تبدیل شدن ایران به یک کشور هسته ای، مطابقت ندارد.
لاپید سپس خواستار توقف کامل مذاکرات شد و خواستار پایبندی غرب به خطوط قرمز خود شد. وی افزود: ما به همه اعلام کرده ایم: اگر توافقی امضا شود، اسرائیل به آن پایبند نخواهد بود. ما برای جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک کشور هسته ای اقدام خواهیم کرد.
این کنفرانس مطبوعاتی تنها یکی از بسیاری از جلسات توجیهی عمومی و خصوصی مقامات ارشد اسرائیل در هفته های اخیر در مورد موضوع هسته ای ایران بود. به ویژه در اواخر ماه گذشته، زمانی که مذاکره مجدد بین (عمدتا) ایالات متحده و ایران قریب الوقوع به نظر می رسید، جلسات توجیهی تقریباً هر روز برگزار می شد.
علیرغم تعطیلات اواخر تابستان، تشدید صحبت‌ها در اسرائیل توجه بین‌المللی قابل توجهی را به خود جلب کرده است – برای بسیاری نشانه‌ای از نزدیک شدن توافق است. (اما تحلیلگران می گویند ایران حداقل در مورد دو موضوع باقی مانده موضع سختی اتخاذ کرده است و در 5 سپتامبر، دیپلمات ارشد اروپا گفت که دو کشور در واقع از توافق دورتر می شوند).
با این حال، مخاطبان اصلی اظهارات لاپید قطعا نه در واشنگتن، لندن، برلین، پاریس و حتی تهران، بلکه در میان مردم اسرائیل بودند. در اوج مبارزات انتخاباتی اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، رهبر مخالفان، از ایران به عنوان یک موضوع سیاسی اصلی علیه دولت فعلی استفاده کرد.
نتانیاهو بارها (به دروغ) ادعا کرده است که لاپید “از توافق خطرناک هسته ای قبلی حمایت می کند” و دولت “خوابش می برد” و به دولت بایدن “اجازه می دهد” توافقی را که “جان ما را به خطر می اندازد” تمدید کند. نتانیاهو اضافه کرد که اگر همچنان نخست وزیر بود، دوباره به کنگره و سازمان ملل می رفت و «یک کمپین روابط عمومی تهاجمی در رسانه های بین المللی» علیه این توافق انجام می داد.
لاپید پاسخ داد که کار نتانیاهو فقط “کنفرانس های مطبوعاتی” در مورد این موضوع بوده است و او نه تنها به مبارزه اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران، بلکه به شهرت دولت در ایالات متحده نیز لطمه زده است – اشاره ای به سخنرانی بدنام نتانیاهو در سال 2015 در کنگره، جایی که در آن به نبرد اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران آسیب رسانده است. به نبرد اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران آسیب زد. او آشکارا علیه دولت اوباما (پس از امضای توافق اولیه هسته ای) لابی کرد.
این نبرد به شدت علنی بین دو سیاستمدار برجسته اسرائیل در خدمت پنهان کردن یک حقیقت اصلی است: هر دو مخالف تجدید توافق هسته‌ای ایران هستند و از بسیاری از ابزارهای مشابه (البته با تفاوت‌های آشکار در سبک و لحن) برای این هدف استفاده می‌کنند. این دقیقاً همان چیزی است که لاپید سعی کرده است به ویژه به مردم اسرائیل تأکید کند.
لاپید هفته گذشته پس از دعوت از نتانیاهو برای به روز رسانی اطلاعات خود در مورد این موضوع گفت: «هیچ مخالفت و ائتلافی در مورد مسائل امنیت ملی وجود ندارد. از رهبر اپوزیسیون و همه می خواهم که اجازه ندهند ملاحظات سیاسی به امنیت ملی ما آسیب بزند. لاپید در هفته های اخیر مشاور امنیت ملی خود، رئیس سازمان اطلاعاتی موساد و بنی گانتز، وزیر دفاع خود را برای گفت و گوهای سطح بالا به واشنگتن فرستاده و البته باعث انفجار رسانه ای شده است.
یک مقام ارشد اسرائیلی به من گفت: «برای ما [مسئله هسته‌ای ایران]وجودی است… و ببینید در این موضوع هیچ اختلاف سیاسی وجود ندارد. «نخست وزیر و رهبر اپوزیسیون در چند مورد اتفاق نظر دارند، اما این یکی از آنهاست.
نتانیاهو هم ساکت نمی نشیند. نتانیاهو پس از دیدار با لاپید به طور قابل پیش بینی به مطبوعات گفت: “من نفر بعدی هستم.” [از جلسه توجیهی]من بیشتر نگران شده ام.» او دوباره خواستار فشار بیشتر بر دولت بایدن برای لغو توافق شد. نتانیاهو با اشاره به خروج دونالد ترامپ از توافق، ادامه داد: «فشاری که ما وارد کردیم در نهایت منجر به خروج آمریکا از توافق شد. “. [اصلی]بیرون بردن
کمپین متعاقب «فشار حداکثری» ترامپ علیه ایران حتی با شرایط خودش شکست خورد، همانطور که قبلاً در خطوط جدید نوشتم: رژیم ایران در مواجهه با افزایش تحریم‌های اقتصادی فروپاشید، به میز مذاکره بازنگشت و به دنبال یک توافق جدید برای شرایط بود. به نفع غرب بود.اینطور نبود و طبق برآوردهای اطلاعاتی اسرائیل، حمایت از نیروهای نیابتی منطقه ای خود را متوقف نکرد.
نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، سال گذشته پس از آغاز به کار به طور علنی اعلام کرد که برنامه هسته‌ای ایران به پیشرفته‌ترین مرحله خود رسیده است. قابل ذکر است، در همان زمان، بسیاری از مقامات ارشد امنیتی بازنشسته اسرائیل خروج ترامپ از توافق اولیه – و کمپین نتانیاهو برای انجام این کار – را محکوم کردند که به منافع اسرائیل آسیب می رساند. بسیاری از همین مقامات اکنون تنها صداهایی هستند که در بحث اسرائیل خواستار بازگشت به توافق به عنوان “بدترین گزینه” هستند.
آنها ممکن است به دنبال اجتناب از رویارویی با نتانیاهو باشند، که برای بیش از یک دهه نخست وزیر بوده و همواره تهدید ایران – و توافق هسته ای – را با عبارات آخرالزمانی و با تصاویری از هولوکاست جدید ترسیم کرده است. این روند در حال حاضر به ویژه در آستانه انتخابات 1 نوامبر ادامه دارد. بر اساس یک نظرسنجی که در اواخر سال گذشته انجام شد، اسرائیلی‌ها این پیام‌ها را دریافت کرده‌اند و اکثریت آنها از اقدام نظامی به جای دیپلماسی برای حل بحران حمایت می‌کنند.
جای تعجب نیست که لاپید، گانتز و سایر اعضای دولت فعلی خود با هرگونه توافق هسته ای مورد مذاکره مجدد مخالفند. همانطور که یکی از مقامات ارشد به من گفت، همه آنها یک چیز می گویند و یک چیز را باور می کنند.
سوال واقعی – با توجه به سیاسی شدن موضوع هسته ای ایران در اسرائیل – این است که آیا کسی می تواند چیزی بر خلاف این باور عمومی بگوید، حتی اگر آن را باور داشته باشد؟
مشخص نیست که آیا توافق هسته ای واقعاً قبل از انتخابات اسرائیل امضا خواهد شد یا خیر. در غیر این صورت، صرف نظر از اینکه چه کسی برنده خواهد شد، اپوزیسیون اسرائیل قطعا برنامه هسته ای ایران و پیشرفت آن را به کانون اصلی کارزار خود تبدیل خواهد کرد.