از طلاق عاطفی تا تعارضات بودجه

از طلاق عاطفی تا تعارضات بودجه

حمید شجاعی: اصولگرایان به ویژه نمایندگان مجلس در سال 1400 در زمان انتخابات ریاست جمهوری تلاش زیادی کردند تا رئیس جمهور انقلابی تعیین کنند تا بتوانند با دولت منتخب پیش بروند. بنابراین می توان نامه نمایندگان به سیدابراهیم رئیسی را برای کاندیداتوری در همین راستا دانست. البته این بار بعد از سال ها سیاست لطف خود را به اصولگرایان نشان داد و چرخ مطابق میل آنها چرخید و دولت اصولگرا و انقلابی سیزدهم روی کار آمد. در نتیجه انتظار می رفت شرایط جامعه و مشکلات جامعه در کوتاه مدت و حداقل در میان مدت در پروژه دولت واحد اصولگرایان با وعده های دو دولتمرد و دولت حل شود. نمایندگان مجلس فصل اما روند تشکیل دولت و تعامل با مجلس نشان داد که اگرچه طبیعتاً باید انتظار تعامل هماهنگ و رابطه بلندمدت پاستور و بهارستان را داشت، اما این اتفاق نیفتاد و ماه عسل مجلس و بهارستان به پایان رسید. دولت چند ماه بیشتر دوام نیاورد. همچنین پس از حضور ناموفق چند وزیر و بلند شدن صدای سایر نمایندگان، حمایت مجلس به سمت نظارت رفت و پس از آن شاهد جمع آوری امضا برای استیضاح وزرای مختلف بودیم. این پرسش با اشاره به شور و شوق فراوان نمایندگان برای تشکیل دولت منسجم و انقلابی و رویکرد کنونی آنان به دولت و کارکردهای آن، عده ای را بر آن داشته تا به طلاق عاطفی مجلس و دولت اشاره کنند. تفاوت هایی که در اینجا خلاصه نشد و در لایحه بودجه و برنامه هفتم به وضوح نمایان شد. حال باید دید تعامل دولت و مجلس تا کجا پیش خواهد رفت.

چالش برنامه ای و بودجه ای

اختلافات دولت و مجلس ابعاد تازه ای پیدا کرده و اکنون موضوع بر سر لایحه بودجه و برنامه هفتم است که پاسداران و مردم بهارستان را به درگیری با یکدیگر و قانون گرایی کشانده است. با وجود نظرات متفاوت، به نظر می رسد ابهامات در خصوص ارائه لایحه بودجه و اولویت و تأخیر برنامه هفتم بر اساس این لایحه هنوز به پایان نرسیده و این موضوع همچنان موضوع بحث برانگیز مجلس و دولت سیزدهم است. تاخیر در ارائه لایحه بودجه تنها مشکل نیست. عدم تعیین تکلیف برنامه هفتم توسعه باعث شده تا لایحه بودجه سال آینده قانون بالادستی نداشته باشد و اکنون بسیاری معتقدند تا زمانی که لایحه هفتم برنامه من مشخص نشود، بودجه قابل بررسی و تصویب نیست. خبرها حکایت از ارائه لایحه بودجه در مجلس و عدم ابلاغ این مجموعه به دلیل خلأهای قانونی دارد. در همین حال، معاون سازمان برنامه و بودجه در اطلاعیه اخیر خود اعلام کرد: لایحه بودجه 1402 و برنامه هفتم به زودی در مجلس مطرح می شود. رحیم ممبینی درباره تاخیر دولت در ارائه لایحه بودجه گفت: طبق توافقاتی که با مجلس داشتیم لایحه بودجه باید در دو مرحله تقدیم مجلس شود. رئیس مرکز تحقیقات برنامه و بودجه در عین حال گفت: طبق توافق سازمان برنامه و مجلس مقرر شد لایحه بودجه دو مرحله ای شامل یک ماده و تبصره و پس از ارائه پیوست ارائه شود. جداول از سوی دیگر، محمد حسینی، معاون پارلمانی ریاست جمهوری اخیرا گفته است: منتظر تصمیم شورای نگهبان در این مورد هستیم و هنوز تصمیمی در مورد بررسی دو مرحله ای بودجه گرفته نشده است. هنوز مورد توافق قرار نگرفته است. اما حسینی توپ را به صحن مجلس انداخت و ارائه دو مرحله ای لایحه بودجه را تغییری در آیین نامه مجلس دانست. حال در شرایطی که نمایندگان هیأت از بودجه سه دوازدهم یا یک دوازدهم صحبت می کنند، اخیراً میرتاج الدین یکی از اعضای کمیسیون رئیس مجلس به نقل از سخنان کلیباف رئیس مجلس در این زمینه گفته است که دولت باید ارائه کند. برنامه هفتم توسعه مجلس تا پایان ماه و مجلس باید بودجه 1402 و برنامه هفتم را با هم بررسی کند. باید دید این ادعا تا کجا محقق می شود و بالاخره اختلاف برنامه و بودجه بین بهارستان و پاستور به پایان می رسد.

مجلس باید مطالبه گر باشد

یک فعال سیاسی اصولگرا در رابطه با اختلافات دولت و مجلس گفت: معمولا آخرین سال عمر مجلس ها به چالش با دولت ها می گذرد و این طبیعی است زیرا نمایندگان مجلس به دنبال کسب رای در مجلس هستند. دور بعد. محمد مهاجری به «آرمان ملی» گفت: تمام ادوار مختلف مجلس با دولت به ویژه در لایحه بودجه چالش هایی داشت. دلیل آن هم این است که نمایندگان مجلس به دنبال بودجه و بودجه استان ها هستند. به همین دلیل معمولا سعی می کنند دولت را برای تحمیل بودجه های مورد نظر خود بیشتر تحت فشار قرار دهند که باعث ایجاد چالش بین دولت و مجلس می شود. وی افزود: اخیراً روزنامه دولت نیز از مجلس پرسیده بود که چرا لایحه بودجه را اعلام نمی کنید. اکنون این هفتمین برنامه توسعه است که دولت آن را تهیه نکرده است. پارلمان بر آنچه تبدیل به چالش شده است اصرار دارد. مهاجری تصریح کرد: البته مجلس باید مطالبات خود را حفظ کند و چالش را حفظ کند. اگرچه این امر تئوری بود. تعامل این دو نیرو به نفع اقتصادی و سیاسی جامعه نخواهد بود. بنابراین من چندان خوشبین نیستم که تعامل این دو نیرو بتواند منشأ اثر حل مشکلات کشور باشد.

منبع: آرمان ملی

دیدگاهتان را بنویسید