از کودکی تعزیه روی من تاثیر زیادی گذاشت/ مهرجویی به من یاد داد جلوی دوربین کار کنم

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ علی نصیریان از تحصیل در هنرستان بازیگری گفت.

وی ادامه داد: یادم هست در سال دوم فهیمه راستکار به من گفت که فردی به نام شاهین سرکیسیان می خواهد در یک تئاتر مدرن کار کند. آیا می خواهید با او کار کنید و من قبول کردم. او نمایشنامه‌ای به نام «سود» را با کمک محمدعلی جعفری ترجمه کرده بود که درباره جنگ شمال و جنوب بود، اما ساختار، شخصیت‌ها و نوع بازی بسیار آشفته بود، بنابراین به سیستمی نزدیک بود که سرکیسیان دوست داشت. فعال باش بازیگر ما نزدیک به یک سال با آنها تمرین کردیم. بعد برای رفتن روی صحنه حوصله نداشتیم و حتی به او اعتراض کردیم که این یک سال است که ادامه دارد و سعی می کند ما را راضی نگه دارد و آن موقع متوجه نشدیم که همان تمرین ها و صحبت ها کارگاه بازیگری است. ما

نصیریان با بیان اینکه یکی از شانس ها و اقبال هایش این است که توانستم راهی را پیدا کنم که به من علاقه و عشق می ورزد (بازیگری): از کودکی و نوجوانی تماشای مراسم و نمایش های اهل سنت و زمانی که علاقه زیادی به نمایش در رادیو و تلویزیون داشتم. و مخصوصاً این رویداد و واقعه کربلا که منبر خوانان چگونگی وقوع این مراسم را توضیح دادند و بسیار مورد استقبال قرار گرفت، زیرا تأثیر تجسم، تصویر و ارائه آن واقعه با داستان کودکی او بسیار متفاوت است. ، تعزیه خیلی روی من تاثیر گذاشت.

وی با بیان اینکه در کنار تعزیه، نمایش های شاد و پرمخاطب نیز روی او تاثیر زیادی گذاشته است، گفت: ما در خیابان شاهپور زندگی می کردیم و من به سینما نور که در خیابان امیریه بود رفتم و فیلم های آمریکایی می دیدم. در آن زمان زیرنویس و دوبله نبود و وسط فیلم تیتراژ را بریده و دیالوگ های فیلم را می نوشتند و فیلم را توضیح می دادند و ما توضیحات فیلم را برایشان خواندیم. (با یک لبخند)

نصیریان خاطرنشان کرد: خوشبختانه یکی از شانس های من این بود که توانستم آنچه را که می خواستم پیدا کنم و در مدرسه دانش آموز چندان موفقی نبودم اما به بازیگری علاقه زیادی داشتم به طوری که در مدرسه پیرنیا در سال 1328 در پایان در دهه 1920. «برای یک نمایش روی صحنه رفتم و شروع به کار کردم و در این 72 سالی که در تئاتر کار می کنم، هیچ کار دیگری انجام ندادم.

وی خاطرنشان کرد: در گروه هنرهای دراماتیک که نزدیک میدان بهارستان بود سالن باریکی وجود داشت که بخشی از آن را تبدیل به تئاتر کردیم. من و حمید صمدریان، داود رشیدی، پری صابری، باخمن فورسی و من در این سالن روی صحنه رفتیم. داوود رشیدی نمایشی را با من، جمشید مشایی، فهری هوروش و بی رابه فراگز تمرین کرد که به دلیل حجمش در تالار فرهنگ اجرا کردیم.

داریوش مرجویی در پاسخ به سوال فریدون جیرانی که در کدام نمایش به پشت صحنه آمده و با او صحبت کرده است؟ پاسخ: در سال 1347 یک روز عصر که روی صحنه نمایش “بی کلاه با آب سیلی می زنم” بودیم، دیدم جوانی خوش تیپ و خوش تیپ از پشت صحنه می آید که داریوش مهرجویی بود. تا آن شب او را ندیده بودم. داریوش مرجووی نگاه بسیار متفاوتی به فیلمسازی داشت و او اولین معلم من بود که به من یاد داد چگونه جلوی دوربین کار کنم. ما را برای فیلمبرداری فیلم گاو به روستایی به نام بوینک، بعداً در جاده قزوین بردند.

وی با اشاره به فیلم «آقای هالو» گفت: «پیشنهاد ساخت فیلم» آقای هالو بیشتر از عزت الله انتصامی بود و مهرجویی و مهرجویی فیلمنامه را با هم نوشتیم.

نصیریان ادامه داد: بیشتر فعالیت های من در تئاتر و سینما در مورد صداقت و انگیزه بود. من فکر می کنم کار در سینما به خودی خود یک ریسک است، چون حتی اگر فیلمنامه و کارگردانی خوب باشد، باز هم نتیجه مشخص نیست.

وی درباره همکاری خود با ناصر تقوایی توضیح داد: ناصر تقوایی به من گفت که می خواهد فیلمی به نام «نخودخورشید» بسازد که در آن دو شخصیت ناخدا و آقای فرهان را بازی کنید. از او پرسیدم به نظر شما کدام نقش برای من بهتر است که گفت استاد فرحان و من به او گفتم همان نقشی را که شما می گویید بازی می کنم که نقش بسیار خوبی بود.

نصیریان افزود: متاسفانه نتوانستم با مسعود کیمیایی و بهرام بیضایی کار کنم اما عمدی نبود.

وی همچنین گفت: فکر می کنم استعدادهای خوبی هم در تئاتر و هم در سینما پیدا کردیم، مثلاً همایون غنی زاده که در نمایش «آقای می سی سی پی نشسته می میرد» خوش درخشید. خوشبختانه امروزه بازیگران، نویسندگان و گروه های موسیقی درجه یک در تئاتر و سینما حضور دارند.

نصیریان افزود: امروز سینمای ایران خیلی رشد کرده است و الان در تئاتر و سینما کارهایی که ساخته می شود خیلی بهتر از کارهای ما هستند چرا که زمانه تغییر کرده و اینترنت و ارتباطات جمعی به بازیگر کمک زیادی می کند در حالی که در زمان ما. چنین چیزی. «هیچ. آن زمان خیلی کار می‌کردیم و کتاب و اطلاعات نبود و دست خالی کار می‌کردیم، اما امروز بازیگران از نظر اطلاعات دست پر کار می‌کنند.

موزه سینمای ایران 81 سالگی علی نصیریان را به این هنرمند محبوب و سرشناس کشور تبریک می گوید و برای وی آرزوی سلامتی و طول عمر دارد.

علی نصیریان سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای سال های خاکستری جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای شیر سنگی جشنواره فیلم فجر، تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد برای سریال شهرزاد را در کارنامه هنری خود دارد. .

این مجموعه به عنوان مجموعه ای فرهنگی و تاریخی که تاریخ و پیشرفت سینمای ایران را روایت می کند، موظف به گردآوری سوابق و تجربیات پیشکسوتان سینمای ایران می باشد تا آیندگان بتوانند نحوه زندگی و نحوه آفرینش و آفرینش را ببینند. شکل دادن به آثار هنرمندان و منتقدان هنری با سینما آشنا شوید.

انتهای پیام/