اشتباه توست!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ از بلاغ نقل می کنم; در دوران دانشجویی معلمی داشتیم به نام آقای سید مهدی موسوی که در آمریکا تحصیل کرده بود و تازه به کشورش بازگشته بود و به همین دلیل خاطرات و تجربیات سال های زندگی خود در ایالت را تعریف می کرد. اوهایو نوجوانی با دقت در ذهن ما ثبت شد.

وی گفت: یک روز در دانشگاه اعلام شد که ترم آینده مشاور اقتصادی رئیس جمهور سابق آمریکا – فکر کنم *ریچارد نیکسون*- در این دانشگاه سخنرانی خواهد کرد و حضور این معروف و شخصیت معروف آنقدر مهم بود که همه دانش آموزان برای شرکت در کلاس او صف می کشیدند و ثبت نام می کردند و اولین بار بود که برای هر چیزی صف می دیدم.

به دلیل تعداد زیاد دانشجویان، کلاس ها در سالن آمفی تئاتر برگزار می شد و استادی که هر هفته با هواپیما از واشنگتن می آمد، دیگر فرصت آشنایی با تک تک دانشجویان را نداشت، اما گاهی اوقات نام و مشخصات را می پرسید. از برخی از آنها

در یکی از همان جلسات ابتدا به من نگاه کرد و همانطور که از چهره و چهره ام مشخص بود که اهل شرق هستم، نام و زادگاهم را پرسید و سپس برای اینکه دانش خود را به رخ مردم بکشد. دانشجویان، اندکی از شیعیان و البته در آن ایام صحبت کرد. این که افراد کمی با اسلام علوی آشنایی داشتند به همان اندازه اهمیت داشت، اما قدیر در سخنان خود از علی (علیه السلام) با لحنی ناپسند و نادرست یاد کرد.

این موضوع برایم عزیز شد و برای اطلاع ایشان ترجمه انگلیسی نهج البلاغه را تهیه کردم و در هفته های بعد آن را به دبیر دفتر استاد واگذار کردم تا هدیه ام را به ایشان برسانند.

در جلسات بعدی فرصتی برای گفت‌وگو نبود و فکر می‌کردم یا کتاب به دست او نرسیده است یا او از کار من تلخ است و به همین دلیل تقریباً موضوع را فراموش کردم.

یکی از روزهای پایانی ترم با دوستانم در کافه تریا دانشگاه صحبت می کردم که نامم را از بلندگو اعلام کردند تا به دفتر اساتید بروم و با همان فرد مهم و معروف آشنا شوم. بیشتر از ناراحتی و چهره گیجش می ترسیدم.

با دیدن من روزنامه را در دست گرفت سمتم و گفت: می بینی؟ نگاه کن وقتی به تیتر بزرگ روزنامه نگاه کردم، خبر و عکس دردناک مرد جوانی را دیدم که در وسط خیابان خود را به آتش می کشد.

در حالی که با عصبانیت راه می رفت گفت: می دانی علت عجز و فقر این جوانان آمریکایی چیست؟ وی سپس به جریانات عمومی و فعال اجتماعی آن روزها مانند هیپی ها و موسیقی اعتراضی و آسیب های اخلاقی اشاره کرد و سپس ادامه داد: همش تقصیر شماست!

با نگرانی به سخنانش گوش دادم و با خود گفتم: «خدایا او در این کتاب ملتهب و پریشان چه دیده و خوانده است؟» سپس از نهج البلاغه یاد کرد و گفت: «از زمانی که عطای تو رسید، مشغول مطالعه آن بودم. من من هستم و مخصوصاً دستور علی بن ابیطالب را برای مالک اشتر کپی کردم و هر روز آن را می خواندم و هنگام خوردن قهوه صبحانه عبارات آن را مرور می کردم تا اینکه همسرم کنجکاو شد و پرسید این معامله چیست؟

سپس ابراز تعجب کرد و گفت: من معتقدم اگر امروز همه نخبگان سیاسی، حقوقدانان و مدیران دور هم جمع شوند تا برای اداره حکومت منشوری بنویسند، نمی توانند چنین منشوری را که قرن ها پیش نوشته شده است، تنظیم کنند!

دوباره به روزنامه روی میز اشاره کرد و گفت: می دانی درد امثال این جوان که زندگی اش نابود شده است؟ نهج البلاغه را نمی شناسند!

آری تقصیر توست که علی را برای خودت نگه داری و پیام علی را به این جوان ها ندادی!

علت هرج و مرج و فاجعه در خیابان های آمریکا محرومیت این مردم از پیام جهان ساز و انسانی نهج البلاغه است.

این داستان را در دوازده سالگی از زبان معلمم شنیدم، اما سال ها بعد، وقتی میزبان مرحوم پروفسور دهراماندارنات، نویسنده و شاعر برجسته هندی برای جشنواره باران غدیر در تهران بودیم، سخنانی گفت که حضار را به گریه انداخت و به گریه افتاد. من را ساخت من را به یاد سال های نوجوانی ام انداخت.

پیر هندو در حالی که عصبانی و اشک آلود بود به مظلومیت علی بن ابی طالب اشاره کرد و با اشاره به مشکلات اجتماعی مختلف در کشورهای مختلف جهان گفت: شما در معرفی امام علی و نهج البلاغه کوتاهی کرده اید. * پیام های امام علی(ع) باید در دسترس هر انسان در کشورها و جوامع مختلف باشد، مانند سیم کشی و لوله کشی برق!

عباسعلی دقانی – کارشناس مسائل فرهنگی

انتهای پیام/