اشعار فردوسی متاثر از خرد / هجوم شبکه های مجازی و رواج اصطلاحات بی اساس در ادبیات فارسی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ حمید صدری در گفت و گو با خبرنگار صاحب نیوز؛ وی در خصوص سالگرد بزرگداشت ابوالقاسم فردوسی گفت: 25 اردیبهشت ماه سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی است؛ در حالی که در سال 1385 به عنوان روز بزرگداشت یاد و خاطره حکیم ابوالقاسم فردوسی در نظر گرفته شده است. فردوسی یکی از مفاخر ادب فارسی است که در سال 329 هجری قمری در روستای پیج توس به دنیا آمد و در خانواده ای ده ها نفری فعالیت می کند که ده ها تن از مهم ترین پاسداران آداب و سنن و فرهنگ کهن ایرانی هستند. سنت های ملی ; فردوسی را حکیم می‌نامند و یکی از دلایل آن آگاهی از حکمت خسرو، فلسفه و عرفان ایران باستان است و به همین دلیل به حکیم طوس یا حکیم معروف است.

کارشناس ارشد زبان و ادب فارسی ادامه داد: در شاهنامه تأثیر این آموزه اندیشه را می بینیم و ابیات فردوسی متاثر از حکمت است. فردوسی از دوران کودکی داستان های ملی را سامان داد و در زمان سلطان محمود غزنی به دربار برای سرودن داستان های ملی در قالب دفتر شعر معرفی شد و به مدت 30 سال داستان های ملی را در کتاب خود گردآوری کرد اما پس از ارائه آن ها مورد ناپسند سلطان محمود قرار گرفت و این امر فردوسی را آزرده خاطر کرد و مهاجرت کرد، اما با وساطت وزیر وقت فردوسی بازگشت و کتاب شاهنامه را به سلطان محمود غزنوی تقدیم کرد.

صدری با اشاره به جایگاه شاهنامه فردوسی گفت: یکی از ارکان زبان و ادبیات فارسی، شاهنامه فردوسی است. شاهنامه اثری حماسی و منظومه ای است با 60000 بیت که فردوسی در 30 سال که خلیفه بغداد بر ایران حکومت می کرد به زبان عربی و غزنوی بر ترکیه به زبان ترکی حکومت می کرد و یک تن این اشعار را سروده است. و فرهنگ و تاریخ ایران زمین را حفظ می کند و به نسل های آینده منتقل می کند.

وی تاکید کرد: موضوع اصلی شاهنامه اسطوره ها و تاریخ ایران از بدو تولد تا حمله اعراب است و به چهار سلسله فرمانروایان ایرانی شامل پیشدادی، کیانی، حزب و ساسانی می پردازد. کتاب تحت تأثیر آن قرار گرفت و بخشهایی از شاهنامه را به زبانهای توهین آمیز ترجمه و به جهانیان عرضه کرد. قدیمی ترین نسخه شاهنامه فردوسی مربوط به سال 614 هجری قمری است که در فلورانس ایتالیا نگهداری می شود.

صدری در خصوص اهمیت صیانت از زبان فارسی افزود: در دوره کنونی به دلیل هجوم شبکه های مجازی و گسترش اصطلاحات بی اساس، وظیفه هر فارسی زبانی است که فارسی را بداند و آن را به نسل های آینده منتقل کند. “

انتهای پیام/