مجلس یازدهم در اقدامی عجیب به نامزد محمدبکر کلیباف برای ریاست دیوان محاسبات رای نداد.
آغاز دوره جدیدی در مجلس یازدهم با 141 رای نمایندگان برای ریاست احمدرضا دستگیب به ریاست دیوان محاسبات رقم خورد. گونه ای که رقیب بارز پیمان پشمچی زاده نایب رئیس کلیباف بود که رئیس مجلس و گروهش در مجلس در دو هفته اخیر تمام تلاش خود را کردند تا از سوی نمایندگان به عنوان رئیس اتاق حسابرسی انتخاب شود. .
این رای به خوبی وزن مخالفان و منتقدان جدی کلیباف را در فضای امروز نشان می دهد. منتقدانی که علیرغم اینکه می دانستند «پشمچی زاده» گزینه قالیباف برای ریاست دادگاه است، به او رای ندادند و به سید احمدرضا دستغیب نماینده مجلس منتسب به علی لاریجانی رای دادند. اما چرا به چنین رأیی رسید و این تقسیم آرا چه پیامی دارد؟
نگاهی به وضعیت سیاسی دو رقیب برای ریاست اتاق حسابرسی
همانطور که مشخص شد پژمان پشمچی زاده معاون فعلی نظارت محمدباقر قالیباف در مجلس است و یکی از سه نایب رئیس مجلس را در اختیار دارد. او با سابقه طولانی همراهی با کلیباف از شهرداری به بهارستان آمد. در روزهای اخیر زمزمه هایی مبنی بر انتقاد برخی نمایندگان از تحصیلات نامربوط وی در حوزه «منابع آب و شبکه آبیاری زهکشی» و عدم تجربه وی به عنوان نماینده مجلس شنیده شد. اما تحصیلات رقیب وی که توانسته آرای بیشتری را جمع کند، چندان با ماهیت اداره اتاق حسابرسی سازگاری ندارد.
سید احمدرضا دستغیب پیش از این نماینده حوزه انتخابیه شیراز در دوره های هشتم و نهم شورای اسلامی بود. وی با وجود اینکه در دوره هشتم در کمیسیون فرهنگی فعالیت داشت، اما در دوره نهم در ساختار جناحی رهروان ولایت که از نزدیکان علی لاریجانی بودند، جدیت گرفت و در همان دوره به کمیسیون کار امنیت ملی آمد. در کمیته مربوط به دکترای علوم سیاسی و تجربه تدریس در دانشگاه.
به نظر می رسد موفقیت داسغیب نسبت به پشمچی زاده در کسب آرای نماینده شاید از نظر سابقه نماینده موثر باشد اما تحصیلات هر دو ارتباطی ندارد. البته تفاوت نطق دفاعی پشمچی زاده با سخنان دستگیب در جلسه علنی روز گذشته مجلس بسیار مشهود بود. پشمچی زاده در سخنرانی خود در جمع نمایندگان مردم چندان قوی به نظر نمی رسید و به خواندن وظایف اتاق حسابرسی از روی برگه اکتفا کرد. به داسغیب اما قدرت کلامش را نشان داد.
با این حال، یک سخنرانی به تنهایی نمی تواند سرنوشت نهایی یک مکان را تعیین کند. به دلیل این رای باید به کلید اصلی در مجلس یازدهم و پیامی که نمایندگان این مجلس سعی در رساندن آن داشتند توجه شود. در واقع برای رسیدن به دلیل این «نه قاطع مجلس یازدهم برای انتخاب محمدبکر کلیباف» به عنوان رئیس اتاق حسابرسی، باید به کسانی که نه گفتند، توجه کنیم.
چه کسانی رای ممتنع دادند، چه کسانی رای ممتنع دادند.
طی دو هفته گذشته شنیده ها حاکی از آن است که پشمچی زاده ضمن لابی گری با کمیته حسابرسی و اعضای کمیته برنامه، بودجه و محاسبات، علاوه بر فشار بر برخی از نمایندگان نامزدها برای انصراف از سمت خود و در نهایت با تشکیل انتخابات درون مجلس، پشمچی زاده با رای مجلس انتخاب شد. علیرغم استعفای برخی نمایندگان که به نظر می رسد این تصمیم را تحت فشار یا رو در رو با کلیباف گرفته اند، سیداحمدرضا در این رقابت ها غایب است.
طبیعتاً به نظر می‌رسد قالیباف و تیمش فکر نمی‌کردند دثغیب گزینه نگران‌کننده‌ای برای رقابت با پشمچی‌زاده باشد، هرچند این پیش‌بینی هم بی‌معقول نیست. مخالفت نمایندگان و منتقدان علی لاریجانی در مجلس و نداشتن حق رأی در میان قالیبافان مجلس برای شکست پشمچی زاده کافی بود. 141 رای مجلس یازدهم علیه داسغیب، اما می‌تواند ویژگی‌هایی را از وضعیت فعلی این دوره از مجلس و نحوه برخورد بدنه مجلس با قالی‌بافی ترسیم کند.
اولاً، به نظر می‌رسد که قدرت سازماندهی آرا در سراسر طیف قالیباف کاهش یافته است. به عبارت دیگر صداهای تاکیدی که بی چون و چرا از سخنان و گزینه های قالیباف حمایت می کنند، کنار رفته و به صدای خاکستری مجلس که البته منتقدان قالیباف در سطوح و درجات مختلف انتقادی هستند، پیوسته اند. این دومین انگیزه جدی در خصوص وضعیت رئیس مجلس است، هرچند اعلام استعفای الیاس نادران به رئیس مجلس توسط خودش در جلسه علنی روز یکشنبه هفته جاری، هر چند نمایشی تلقی شود. نشان دهنده تعمیق اختلاف چهره ها در جریان اصولگرایی است که کم است بیش از دو سال پیش دور یک میز نشستند و لیست اصولگرایان تهران را برای بهارستان یازدهم بستند. اگرچه خبرگزاری ایسنا گزارش داد که نادران دلیل استعفای خود را اعتراض به عملکرد کمیسیون ریاست مجلس عنوان کرده است، اما مشخص است که شخصیتی مانند نادران در وزنه برداری سیاسی اصولگرایی در اعتراض به علی نیکزاد یا علی نیکزاد استعفا نمی دهد. عبدالرضا مصری و دیگر اعضای هیات رئیسه و استعفای وی به طور خاص محمدبکر کلیباف است.
مشکل دوم پیش بینی تیم فرش است که البته محقق نشد. دستگیب چهره منتسب به علی لاریجانی چگونه می تواند بر حجم آرای جبهه پایداری و دیگر منتقدان علی لاریجانی در این مجلس فائق آید؟ به نظر می رسد یا جبهه پایداری دیگر قادر به رای دادن به دستغیب نیست و آنها نیز با کاهش رای مواجه هستند و یا رابطه آنها با قالیباف به قدری تیره شده که به دلیل رای ندادن به محمدباقر قالیباف حتی منتسب به علی لاریجانی رضایت می دهند. یا اگر به او رای ندهند، آرای ممتنع را تقویت کنند تا وقتی رای پشمچی زاده بیرون بیاید داسغیب به دادگاه برود و کلیباف تهدید را به خوبی بشنود.
جدا از عملکرد دولت سیدابراهیم رئیسی که به کانون اختلاف اصولگرایان تبدیل شده است، برخی مسائل داخلی مجلس نیز دلایل نارضایتی چپاولگران را بیان کرده است. نمونه بارز مشکل شفافیت رأی این است که جبهه پایداری به شدت خواهان تصویب نسخه اولیه این طرح بود. اما با ناکامی آن در مرحله بررسی اجمالی در تعاملات ظاهرا کارشناسی اما صددرصدی سیاسی، موضوع شفافیت آرای نمایندگان به گونه ای طرح ریزی شد که این موضوع هیچ گاه از فیلتر شورای نگهبان و هیات عالی نظارت شورا نگذرد. این یکی از ایرادات فرش سازی است.
خلاصه این وضعیت همان است که در ابتدا بود: «آغاز دوره جدید در مجلس یازدهم با 141 رأی نمایندگان به احمدرضا دستگیب به عنوان رئیس دیوان محاسبات رقم خورد». که قالیباف دیگر نمی تواند مطمئن باشد که این سازمان در دادگاه حق رای دارد. دورانی که سرآغاز انحطاط او در اولین تلاشش به عنوان رئیس مجلس محسوب می شود و نشان می دهد که او شانس کمی برای تکرار الگوی ریاست بلندمدت مجلس مانند علی لاریجانی دارد.