امنیت غذایی – چالش مهم امروز و آینده بحران جهانی / سیاست های اقتصاد مقاومتی راهبردهای غلبه بر بحران غذایی

داده ها نشان می دهد که بعد امنیت غذایی نه تنها یک چالش منطقه ای است، بلکه در حال تبدیل شدن به یک چالش سیاسی جهانی است. افزایش قیمت های جهانی امروز به قدری سریع است که به گفته سازمان های بین المللی مانند برنامه جهانی غذا و سازمان ملل متحد، در تاریخ بی سابقه است..

قیمت جهانی کالاها به شدت افزایش یافته است و همه کشورها در تلاش برای ذخیره ذخایر عمده به رهبری چین هستند که نیمی از صادرات گندم جهان را در سیلوهای خود دارد..

اکونومیست اخیراً عکس روی جلد شماره جدید خود را منتشر کرده است که در آن سه دسته گندم به جای دانه های گندم با جمجمه انسان نشان داده شده است، با عنوان «تصادف غذا در راه است».

اکونومیست یک فاجعه غذایی در جهان را پیش‌بینی می‌کند در حالی که در یکی دو سال اخیر و حتی قبل از جنگ در اوکراین، به دلیل خشکسالی شدید در بسیاری از نقاط جهان و شیوع ویروس کرونا، قیمت مواد غذایی و غلات در سراسر جهان در حال افزایش است. بر اساس گزارش بانک جهانی در دسامبر سال گذشته، قیمت 22 کالای اساسی و کشاورزی در جهان تا 100 درصد افزایش یافت..

روزی نیست که شاهد افزایش قیمت های جهانی نباشیم و هر روز رکوردهای بی سابقه ای را ثبت نکنیم، تنها قیمت جهانی گندم از ابتدای سال 2022 تاکنون بیش از 50 درصد افزایش یافته است..

در این میان تولید و مصرف چندین محصول کشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار است. این اولویت در مطالعات سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) با تحقیقات عمیق و مستمر در سال های اخیر برجسته شده است و میزان تولید و مصرف این محصولات در سطح جهان مشاهده شده است..

از جمله این محصولات می توان به گندم، جو، برنج، دانه های روغنی، گوشت قرمز، ذرت و حبوبات اشاره کرد و طبق آمار مصرف این محصولات در برخی از کشورها بسیار کم است که منجر به سوء تغذیه مردم و مردم این کشورها می شود. ذکر این نکته ضروری است که چندین کشور بین 70 تا 80 درصد از صادرات جهانی این محصولات را به خود اختصاص داده اند.

این آمار به این معنی است که امنیت غذایی بیش از 5 میلیارد نفر در کره زمین به تصمیمات چندین کشور خاص بستگی دارد. این امر منجر به افزایش بی سابقه قیمت جهانی غلات، به ویژه گندم، در چند ماه گذشته پس از آغاز جنگ روسیه و اوکراین شده است، زیرا روسیه و اوکراین با هم نزدیک به 30 درصد از تجارت جهانی گندم را تشکیل می دهند..

اگرچه بحران غذایی مشکل جدیدی نیست و تعداد افرادی که با ناامنی غذایی در جهان مواجه هستند طی شش سال گذشته به طرز نگران کننده ای افزایش یافته است، همه گیری کووید-19، تغییرات آب و هوایی و برخی درگیری های بین المللی اقتصاد را به ورود به این عرصه واداشته است. عصر جدیدی به خصوص در زمینه غذا. دورانی که باید آن را دوران جنگ غذایی نامید. شوک اقتصادی ناشی از تاج به حدی بود که باعث شد بحران اقتصادی به بزرگترین بحران اقتصادی جهان از زمان جنگ جهانی دوم تبدیل شود..

بحران های غذایی و همچنین توانایی کشورها برای مقابله با رویدادهای منفی جدید (چیزهایی مانند همه گیری تاج و تخت) تشدید می شود. پیش بینی می شود درگیری های داخلی و بین المللی و بحران های اقتصادی در مقیاس بزرگ، بحران های غذایی را در سال های آینده تشدید کند..

جنگ در اوکراین جرقه سومین بحران غذایی جهان را در حداقل 15 سال گذشته زد. میلیون ها نفر در کشورهایی که به شدت به واردات مواد غذایی وابسته هستند در معرض خطر گرسنگی قرار دارند. ناامنی غذایی در ثروتمندترین کشورهای جهان رو به افزایش است و امروزه صنعت غذا از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است که در سطحی بالاتر به یکی از عوامل امنیتی در جهان تبدیل شده است..

استراتژی خودکفایی برای مقابله با چالش امنیت غذایی

افزایش تولید و خودکفایی در تولید مایحتاج کشور یکی از راهبردهای انقلاب اسلامی و از بندهای مهم سیاست کلی اقتصاد مقاومتی است.. اما بی توجهی به این سیاست های انقلابی منجر به صادرات بیش از 14 میلیارد دلاری سالانه به مواد غذایی و ارزی برای دام شده است..

رمز امنیت غذایی کشور فرمایشات مقام معظم رهبری در موضوعات مختلف در حوزه کشاورزی و تاکید مکرر ایشان بر خودکفایی و خودکفایی در محصولات اساسی است.

مقام معظم رهبری امسال در سخنان نوروزی خود بر این موضوع تاکید کردند: بحث کشاورزی و دامپروری بسیار مهم است و کشور باید با محصولات اساسی غذایی مانند گندم، جو، ذرت، خوراک، امنیت و خودکفایی کامل داشته باشد. . و دانه های روغنی. ”” برای دستیابی به.

کشور ما به دلیل برخورداری از منابع آبی و خاکی فراوان، ظرفیت عظیمی برای تولید محصولات کشاورزی و کالاهای اساسی دارد. البته موضوع کم‌آبی هم مداخله می‌کند، اما به گفته کارشناسان با اجرای طرح‌های حفاظتی و استفاده از روش‌های نوین آبیاری و حفاظت از خاک‌ها و آب‌ها می‌توان جهشی در میزان محصولات کشاورزی با همین منابع ایجاد کرد..

مانعی بر سر راه چنین جایگاهی است، اما ورود اندیشه های واردات محور و ضد خودراضی در دستگاه اجرایی کشور در سال های اخیر که باعث شده است کشاورزی کشور علیرغم موفقیت در تولید محصولات کشاورزی، اما در تامین تمامی کالاهای اساسی این امر را محقق نکند. داشتن سوابق درخشان 90 درصد روغن، 70 درصد خوراک دام و طیور، واردات یک میلیون تن برنج و همین میزان شکر و برخی موارد مشابه دیگر از جمله نقاط ضعف است.

تقاضای سالانه گندم در ایران به عنوان یکی از استراتژیک ترین کالاها حدود 12 میلیون تن است، این در حالی است که طبق گزارش فائو، ایران در سال 2018 با تولید 14.5 میلیون تن گندم در رتبه سیزدهم تولیدکنندگان گندم در جهان قرار دارد. متأسفانه به راحتی خودکفایی گندم را از دست دادیم که افتخار بزرگی برای کشور بود و سال گذشته 7.5 میلیون تن گندم وارد شد و انتظار داریم امسال نیز به همین میزان واردات داشته باشیم، البته با همه محدودیت ها. گندم مورد نیاز کشور

از سوی دیگر ایران جزو 15 کشور تولیدکننده پروتئین حیوانی (فرآورده های لبنی) در جهان است، اما نکته مهم در بحث امنیت غذایی این است که کشور ما از نظر دامی عقب است در حالی که 16 میلیون تن دام دارد. به گفته مقامات وزارت زراعت، سرمایه گذاری از جمله ذرت، جو و کنجاله، سویا سالانه با هزینه میلیاردها دلار وارد کشور می شود..

تامین مواد خام برای دام از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا کمبود یا کمبود آن مستقیما بر زنجیره غذایی انسان و به ویژه تامین گوشت و پروتئین تاثیر می گذارد.

علیرغم همه فراز و نشیب ها، فشارهای اقتصادی، تغییرات آب و هوایی و خشکسالی، بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، ایران هر ساله حدود 11 درصد از ارزش غذایی کل خود را وارد می کند که کمتر از 119 کشور جهان است. جهان.

بر این اساس، مردم 119 کشور از امنیت غذایی پایین تری نسبت به ایرانی ها برخوردارند و ایران از این نظر در رتبه 76 جهان قرار دارد و این در حالی است که اقتصاد ایران در بیش از چهار دهه اخیر تحت شدیدترین تحریم های غیرانسانی قرار داشته است.

گویی در دوران اپیدمی تاج، ایران توانسته یکی از معدود کشورهای جهان باشد که حتی در مقایسه با کشورهای پیشرفته، تنوع و کفایت غذا را هم از نظر فراوانی و هم از نظر دسترسی فیزیکی در کشور فراهم می کند.

بر اساس گزارش فائو، آمریکایی ها که خود را اقتصادهای پیشرو جهان می دانند و مشمول هیچ تحریمی نیستند، در رتبه 63 رده بندی فائو قرار دارند.

اما یک نکته مهم و قابل توجه این است که سهم ایران از کل مواد غذایی که هر ساله در دنیا هدر می رود 2.7 درصد است! بر این اساس، ضایعات غذایی در ایران به 350 میلیون تن می رسد، در حالی که در اتحادیه اروپا با 27 کشور عضو، تنها 90 میلیون تن مواد غذایی هدر می رود..

یک مطالعه علمی ارزش مادی ضایعات مواد غذایی در ایران را 15 میلیارد دلار برآورد کرده است و اگر این رقم را با درآمدهای غیرمجاز نفت مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که مردم ما تقریباً 50 درصد از درآمد نفتی ما را از ضایعات مواد غذایی دور می‌ریزند. بیشترین ضایعات غذایی در ایران مربوط به نان، میوه ها، برنج و سبزیجات است.

ذکر این نکته ضروری است که در دنیای امروز و جنگ که کارشناسان آن را جنگ غذایی می نامند، همه ما ایرانیان سرباز امنیت غذایی هستیم که می توانیم با برداشتن گامی اساسی به ویژه در جلوگیری از اسراف و کاهش ضایعات غذایی نقش سازنده ای ایفا کنیم. بیا بازی کنیم بگذارید سیاستمداران، دولتمردان و مقامات دولتی کشور وظایف خود را به عنوان فرماندهان امنیت غذایی انجام دهند.

امروز کشور ما در حوزه محصولات کشاورزی نیازمند یک جهش بزرگ و حرکتی جهادی است تا به بخش مهمی از کشاورزی در جایگاه واقعی خود در اقتصاد کشور دست یابد و رسالت این بخش برای دستیابی به اقتصاد شکوفا چیست، چرا که کارشناسان معتقدند. که کشور ما علیرغم کاهش بارندگی در طی سالیان. اخیراً همچنان در تولید این محصولات از جمله گندم، جو، برنج، دانه های روغنی، گوشت و پروتئین و همچنین مواد اولیه دامی مستعد خودکفایی است و این تقاضایی است که در مورد گندم چندین بار در زمان های مختلف . “ما میتوانیم”

رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از کشاورزان در سال 1361 با تأکید مجدد بر نیاز کشور به خودکفایی در تولید تمامی محصولات اساسی کشاورزی، گفتند: البته گندم یکی از مواد مورد نیاز ماست؛ زیرا گندم یکی از مواد مورد نیاز ماست. با وجود سایر مواد ضروری مانند لبنیات، روغن و گوشت، کشور باید کاملاً خودکفا و غنی باشد و بتواند این محصولات را صادر کند. ما باید برای این تلاش کنیم و معتقدیم که این کاملا ممکن است. »

انتهای پیام/