انحصار کارخانه باعث نابودی صنعت گاوداری کرمان شد / ظلم به دامداران با واردات شیرخشک برای تولید لبنیات

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ محمد حاج محمدی نماینده دامداران استان کرمان در گفت و گو با خبرنگار راه آرمان در خصوص مشکلات این صنعت گفت: مشکلاتی که امروز در بحث دامداران صنعتی، نیمه صنعتی و یا حتی سنتی در استان کرمان با آن مواجه هستیم.

لبنیات کرمان توجهی به کشاورزان و مشکلات مالی آنها ندارد

وی ادامه داد: متاسفانه این مشکلات در سال های اخیر دو چندان شده و یکی از معضلات جدی است که تنها با هدف تامین نیازهای اولیه مردم (شیر، گوشت و لبنیات) ما را به ورشکستگی و نابودی صنعت دامداری نزدیک می کند. محصولات)، تنها لبنیات پگاه کرمان توسط کشاورزان خریداری می شود.

حاج محمدی به انحصار این واحد بسته بندی در استان کرمان اشاره کرد و گفت: استان کرمان با وجود پتانسیل و وسعت بالا تنها یک کارخانه لبنیاتی دارد و این کارخانه بزرگ از انحصار قیمت گذاری خود سوء استفاده می کند در حالی که قیمت مصوب دولت یک لیتر آن 6 هزار است. تن بود، اما این کارخانه نزدیک به سه ماه اصلا تشکیل نشد.

وی ادامه داد: با توجه به فشار دامداران حاضر به رعایت قانون شد اما اکنون که قیمت شیر ​​به 6 یا 5 هزار رسیده است کیفیت را بهانه خرید از دامداران و قیمت هر لیتر شیر می کند. بر اساس کیفیتی که او تعیین می کند، که عملاً اشتباه است زیرا همه مزارع از مواد غذایی و مواد اولیه یکسانی استفاده می کنند. چگونه می شود!

سود کارخانه از کسر 24 میلیون قیمت شیر ​​توسط دامدار

وی بابیان اینکه ماهانه 24 میلیون تن از پول دامدار در جیب این کارخانه می ماند و ضرر دارد، گفت: حدود 130 پرورش دهنده وجود دارد.

وی ادامه داد: اگر همین یکصد و سی نفر شیر به کارخانه پگاه بیاورند و حداقل هر دامدار فقط دو تن شیر به کارخانه اختصاص دهد، روزانه حدود 200 تن شیر جمع آوری می کند. قیمت 6 هزار تومان تخمین بزنیم حدود یک میلیارد و دویست میلیون تن شیر توسط دامداران خریداری می شود که تاکنون مشکلی مشاهده نشده است.

حاج محمدی افزود: مشکل دامدار کرمانی از جایی شروع می شود که متاسفانه شیری که کارخانه خریداری می کند با تخفیف زیر قیمت اصلی تحویل می شود. میلیون ها تومان زیر قیمت واقعی به نفع کشاورز بوده و کشاورز در حال حاضر در رنج است.

خرید شیر زیر قیمت به نفع کشاورز با تورم 40 درصدی نیست

وی علت کاهش قیمت شیر ​​کارخانه را زیر سوال برد و گفت: کارخانه در واقع شیر را از دامدار خریداری می کند اما بابیان اینکه در واقع به بهانه های مختلف این مقدار را دستکاری می کند و شاخص کیفیت بر اساس اصولی است که در اندازه گیری و اندازه گیری آن پیشنهاد شده است. دستگاه‌های آزمایشگاهی کیفیت. «تنظیم بیت را معرفی می‌کنند و آزادانه هر قیمت لازم را روی شیر اعمال می‌کنند

حاج محمدی به قراردادهای منعقد شده با کشاورزان اشاره کرد و گفت: اکثر قراردادها با این کارخانه به صورت یک طرفه نوشته می شود و به کشاورز حق دخالت در آن داده نمی شود و حتی به کشاورز اجازه داشتن نسخه ای از این قرارداد داده نمی شود.

وی به الزامات این واحد تولیدی اشاره کرد و گفت: کارخانه های داخلی طبق قانون باید شیر مورد نیاز خود را از داخل استان تامین کنند. اگرچه ما به عنوان فروشنده باید به اصول مندرج در قرارداد پایبند باشیم، اما کارخانه هیچ تعهدی در قبال کشاورز ندارد.

حاج محمدی افزود: این کارخانه هیچ تعهدی در قبال کشاورز ندارد. ما متعهد می‌شویم که هر روز شیر را به کارخانه بفرستیم، اما کارخانه هر زمان که کشاورز بخواهد و هر زمان که بخواهد، پول را به کشاورز پس می‌دهد، اگر شیر مشکلی داشته باشد، می‌تواند شیر را به صورت دوره‌ای برگرداند.»

وی مشکل اصلی دامداران با کارخانه پگاه کرمان را بحث سپرده گذاری دانست و گفت: برای شیری که از دامداران گرفته می شود روزانه یک میلیارد و دویست میلیون تن درآمد وارد این کارخانه می شود اما اگر به حرف احشام گوش کنید. پرورش دهندگان، متوجه می شوید که این کارخانه دو ماه پول کشاورز را در حساب کارخانه نگه می دارد که باید صرف خرید علوفه و حتی درمان حیوانات شود.

این کشاورز کرمانی ادامه داد: کارخانه در واقع 60 روز پول کشاورز را نگه می دارد که 2 تن شیری که در 60 روز به کارخانه ارسال می شود حدود 120 تن است و 150 میلیارد تن نیز مبلغی است که کارخانه به دامداران پرداخت می کند که عملا باقی می ماند. با صاحب کارخانه ظرف ده روز آن را نقد می فروشد یا اگر به صورت چک بفروشد هر ده ماه یکبار 10 برگ چک محصول خود را بارگیری و تحویل می دهد.

کارخانه ای که نقدی می فروشد اقساطی خرید می کند

حاج محمدی بابیان اینکه متأسفانه گاهی دو تا سه ماه به دامدار پرداخت می شود، گفت: اگر دامدار شیر مورد نیاز خود را در شهریور ماه به کارخانه تحویل دهد، در پایان آذرماه هزینه ها را تسویه می کنند و این یکی از مواردی است که باید انجام شود. ضربات سنگینی بر این صنعت وارد شده است.

وی با بیان اینکه تامین علوفه جدی ترین مشکل کشاورزان است، تاکید کرد: کمبود پول مورد نیاز برای خرید علوفه بیشتر است زیرا مشکل کشاورزان با کمبود جو، غلات و علوفه دام یکی از مرگبارترین اعتصابات است، اما ضربه قوی تر به این صنعت، حفظ پول کشاورزان در حساب کارخانه است.

حاج محمدی ادامه داد: وقتی کارخانه پول را نگه می دارد در زمینه تولید برای دام مشکل ایجاد می کند و با اعتراض دامداران کارخانه دوباره از حق انحصاری خود استفاده می کند و اگر ناراحت شدید اعلام می کند. این کارخانه به دلیل اینکه این واحد تولیدی می داند که دامدار نمی تواند شیر را به استان دیگری ببرد و عملاً به صرفه نیست، بنابراین این ظلم را متحمل می شوند.

وی با بیان اینکه لبنیات کرمان همیشه با حمایت دولت قوی بوده است، افزود: این کارخانه همیشه حق داشته و کشاورز در چند سال اخیر ضربه های سنگینی خورده است. حالا با این شرایط تورمی چطور می شود بدون سرمایه کار کرد؟«به فکر توسعه دامداری هستید یا دامپروری مولد؟

کاهش تولید شیر به مدت 8 ماه توسط دامداران

وی با بیان اینکه تولید شیر کرمان طی 8 ماه گذشته کاهش یافته است، گفت: دامداری که مجبور است حتی علوفه بخرد چگونه می تواند دام خود را در 90 روز بدون پول به دست بیاورد در حالی که در واقع دامدار به عنوان یک واحد تابعه مچاله می شود؟ انحصار یک کارخانه ضربات متعددی به این صنعت که به مرحله انقراض رسیده بود وارد کرد.

فساد اهرم فشار بر کشاورزان کرمانی

وی افزود: در حال حاضر مشکل اصلی ما در کرمان برمی گردد به همین کارخانه پگاه چرا که شیر یک محصول خام و فاسد شدنی است و متأسفانه از آن سوء استفاده می شود و این اهرم به اهرم فشاری برای کشاورز تبدیل شده است که بالا و پایین نگاه می کند. آنها به دنبال صادرات هستند و همیشه نقدینگی دارند و تقریبا همه جا فریاد می زنند که دامداران شیرشان را به ما نمی فروشند و ما 70 درصد در خارج از استان عرضه می کنیم بنابراین نمی توان با این واحد دوست برخورد کرد.

حاج محمدی با بیان اینکه این واحد تولیدی دولتی است، سرمایه اولیه وی همواره توسط نهادهای مربوطه تامین می شود، بنابراین نگران نباشید، گفت: برخورد قاطع با کشاورز چه فایده ای دارد؟ از آنجایی که این امر منجر به از بین رفتن فرآورده های دامی شده است، به طوری که دامدار که خود شیر را به کارخانه می آورد و توانایی خرید حتی یک دانش آموز را ندارد، نشان می دهد که در همان روزی که دامدار شیر خود را می خواهد به این پول نیاز دارد. می خواهد به مرکز خرید بدهد، پس از دریافت پولش در ده روز، ورشکست می شود، حالا حساب کنید که این کشاورز نود روز از این کارخانه می خواهد، چگونه زنده بمانید؟

نماینده گاوداری کرمان ادامه داد: ارزی که باید برای دارو هزینه شود صرف واردات شیرخشک می شود تا تبدیل به ماست و پنیر شود، ما دامدار را با دست خود کشتیم و این صنعت را به سمت نابودی می بریم تا واردات روان شود. .

حاج محمدی با بیان اینکه از کارکنان می خواهیم به کمک دامداران بیایند و مشکلات پایگاه را برطرف کنند، گفت: 90 روز بعد باید این موضوع حل شود تا شاهد فروش دام مولد در پایگاه نباشیم. دوباره استان و تعطیلی این صنعت.

انتهای پیام/