بازخوانی حال و روز مردم در دوران پهلوی/ وقتی اوضاع لیبی و سوریه بهتر از ایران پهلوی بود!

ساعت: 14:37
تاریخ انتشار: ۱۳۰۰/۱۱/۱۷
کد خبر: 1806481

آمار بانک جهانی از وضعیت فقر در ایران نشان می دهد که در سال 1985 نزدیک به هشت درصد جمعیت کشور در فقر مطلق بودند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش صاحب نیوز؛ این روزها برخی رسانه ها با دروغ های مختلف سعی در تغییر افکار عمومی ایران نسبت به خاندان منحوس پهلوی دارند تا مردم را از آینده درخشان جمهوری اسلامی ناامید کنند. با توجه به اهمیت بازخوانی احوال مردم در دوران پهلوی به سراغ علیرضا احمدی از اعضای سابق جنبش دانشجویی رفتیم. متن این گفتگو به شرح زیر است:

* اظهارات مختلفی از دوره پهلوی وجود دارد که می گوید در آن زمان وضعیت رفاهی مردم خوب نبود، نظر شما در این باره چیست؟

بله، دقیقاً از جمله نشانه های وخامت رفاه اجتماعی، افزایش شکاف طبقاتی، توزیع نامتوازن درآمد و ثروت است که به نوبه خود منجر به افزایش جمعیت زیر خط فقر و سوء تغذیه می شود. یکی از دقیق ترین و جامع ترین مطالعات فقر در دوره پهلوی، مطالعه مرحوم دکتر حسین عظیمی است. عظیمی در پایان نامه دکترای خود در دانشگاه آکسفورد با عنوان «بررسی رابطه بین رشد، توزیع درآمد و فقر در ایران» سه دسته از کالری دریافتی در ایران را شناسایی کرد که نشان دهنده «سه خط فقر» است. بر این اساس، خط “A” نشان دهنده مصرف 90 تا 99 درصد از حداقل کالری مورد نیاز است. ردیف “B” 75 تا 90 درصد از حداقل کالری مورد نیاز را نشان می دهد. و خط “P” نشان دهنده 75 درصد مصرف با کمتر از حداقل کالری مورد نیاز است. عظیمی با استفاده از این تعاریف به این نتیجه رسید که «از کل جمعیت 30 میلیون و 700 نفری ایران در سال 1351، 16 میلیون نفر کالری مصرف می کردند، یعنی. 52 درصد جمعیت کشور کمتر از حداقل نیاز است و چهار میلیون نفر از این جمعیت 16 میلیونی دچار سوءتغذیه شدید هستند. مصرف کمتر از 75 کالری است.

* وضعیت در شهرستان ها بدتر از پایتخت است؟

در برخی مناطق، مانند استان کردستان، همه روستاییان دچار سوء تغذیه بودند. «در مناطق قومی قبیله ای مانند خوزستان، کرمان، بختیاری، بلوچستان و سوریه وضعیت به طور قابل توجهی بدتر از سایر نقاط کشور بود. وی خاطرنشان می کند: کسانی که کمترین آشنایی با ابعاد مشکل، سیاست ها و اثربخشی لازم برای انجام آن را دارند، بدون شک خواهند گفت که در شرایط کنونی مشکل سوء تغذیه در ایران نه تنها حل نشده بلکه تشدید شده است. دچار سوء تغذیه هستند، به سرعت افزایش خواهند یافت.

* آمارهای جهانی هم از فقر مطلق در سال های اولیه صحبت می کند؟

سازمان جهانی این آمار را تایید می کند چرا که آمار بانک جهانی از فقر در ایران نشان می دهد که در سال 1985 نزدیک به هشت درصد از جمعیت کشور در فقر مطلق بودند. به نظر می رسد فقر مطلق در کشور از حدود 13 درصد در سال 1351 به 8 درصد در سال 1985 در نتیجه اقدامات و بسته های حمایتی در اوایل انقلاب اسلامی رسیده است. اما یکی از نکات برجسته وضعیت فقر است مقایسه وضعیت ایران و ترکیه نشان می دهد که برخلاف ادعای سلطنت طلبان مبنی بر اینکه مردم ایران در منطقه معیشت بهتری دارند، در سال های قبل از انقلاب 13 درصد از جمعیت ایران در فقر مطلق قرار داشتند که کمتر از 2 درصد در ترکیه

* یکی از اتفاقات هولناکی که در دوران پهلوی افتاد مرگ شدید کودکان بود، نظر شما در این مورد چیست؟

مرگ و میر نوزادان یکی از شاخص های بهداشتی است که میزان توسعه اقتصادی و اجتماعی یک کشور را نشان می دهد. این شاخص که از تقسیم تعداد مرگ و میر نوزادان کمتر از یک ماه (28 روز) در یک سال بر نوزادان زنده متولد شده در همان سال به دست می آید، نشان می دهد که به ازای هر 1000 نوزاد زنده متولد شده در یک سال چند نفر از آنها قبل از یک سالگی می میرند.

بررسی آمارهای جهانی از 1800 تا 2015 نشان می دهد که اگرچه مرگ و میر کودکان در دوره پهلوی نسبت به دوره قاجار بهبود نسبی داشته است، اما در مقایسه با کشورهای همسایه و کشورهای توسعه یافته در سال های قبل از انقلاب، وضعیت ایران در این شاخص است. چندان قابل قبول نیست، زیرا در سال 1979 (1357) در حالی که میزان مرگ و میر زیر پنج سال در ایران 11.1 درصد بود، این درصد در سوریه 6.7 درصد و در ژاپن حدود یک درصد بود. به عبارت دیگر به ازای هر 111 کودک متولد شده در ایران، تعداد فوتی ها در سوریه 67 و در ژاپن 10 مورد است.

467cd52f 6742 459c 862e 1934d7abe5ac خبر خاکستری

* شاخص های توسعه انسانی چطور؟

شاخص توسعه انسانی که توسط بانک جهانی در سال 1990 تهیه شد، موفقیت کشور را در سه بعد اصلی توسعه انسانی می سنجد: زندگی طولانی و سالم، دسترسی به دانش و استاندارد زندگی مناسب. مقدار عددی این شاخص از صفر، کمترین مقدار تا یک، بالاترین مقدار متغیر است. به عبارت دیگر، هرچه میانگین عدد به عدد یک نزدیکتر باشد، شاخص توسعه انسانی و مطلوبیت اقتصادی-اجتماعی بالاتر است و هر چه عدد به صفر نزدیکتر باشد، کیفیت و استاندارد زندگی کاهش می یابد. اگرچه آمار مستندی برای تخمین شاخص توسعه انسانی در آستانه انقلاب اسلامی وجود ندارد، اما بانک جهانی بر برآوردی از وضعیت جهان در سال‌های قبل از 1990 تکیه کرده است. آمارها نشان می دهد که در دهه 1980 رتبه ایران در شاخص توسعه انسانی کمتر از ترکیه و لیبی و دور از ژاپن بوده است، در حالی که این درصد برای ایران 0.45، برای ترکیه 0، 47 و برای لیبی 0.64 و برای ژاپن 0.77 است. . این میزان برای ایران به 0.798، برای ژاپن 0.909، برای ترکیه 0.791 و برای لیبی 0.706 تا سال 2018 رسیده است.

وضعیت اقتصاد و عدالت چگونه بود؟

بحث های اقتصادی به مسئولیت های دولت ها در سه حوزه تخصیص منابع، تثبیت و تسهیم درآمد می پردازد. در این راستا، موضوع توزیع عادلانه درآمد و اجرای عدالت اجتماعی و توجه بیشتر به نیازهای همه اقشار جامعه اعم از مولد، غیرمولد و آسیب پذیر برای حفظ حداقل زندگی، یکی از معضلات اصلی اقتصادی و اجتماعی است. . . اقتصاددانان از ضریب جینی برای سنجش وضعیت توزیع درآمد و بر این اساس برای شناسایی آسیب پذیری گروه های اجتماعی در جامعه استفاده می کنند. و) بررسی های آماری نشان می دهد که ضریب جینی در ایران از 0.4606 در سال 1351 به 0.4992 در سال 53 و به 0.5020 در سال 54 رسیده است که در سال 1356 به 0.4584 رسیده است. بانک جهانی نیز این ارقام را تأیید کرده است به طوری که ضریب جینی ایرانی تا 0.502 رسیده است. 1975، در حالی که ضریب جینی در چین، هند و ترکیه به ترتیب 0.266، 0.420 و 0.4700 بود.

در این راستا، یکی دیگر از شاخص های ارزیابی وضعیت نابرابری در جامعه، نسبت درآمد 10 درصد از ثروتمندترین به 10 درصد از فقیرترین جامعه است که طبق گزارش بانک مرکزی ایران در سال های قبل از انقلاب اسلامی 22.8 . به 29.5 در 53 و 33.4 در 54. مشخص شد که در پایان سال 56 این رقم 24.7 بود. قابل ذکر است که طبق آمار بانک مرکزی ایران این رقم در حال حاضر حدود 14 است که وضعیت بسیار بهتری را نسبت به قبل از انقلاب نشان می دهد.

* آخرین کلمه را بگویید.

در بررسی نابرابری های اجتماعی دوره پهلوی، شایان ذکر است که یکی از سیاست های استبدادی شاه، تمرکز قدرت در شهرها و در دست عده ای خاص بود. سیاست‌هایی که منجر به ظهور طبقه‌ای وابسته از بورژوازی شد، با تنها ۴۵ خانواده که حدود ۸۵ درصد از شرکت‌ها را در سال ۱۹۷۶ کنترل می‌کردند.

* ممنون بخاطر وقتی که گذاشتید.

لطفا

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید