روهر نه ما در دنیای متفاوتی زندگی می کنیم، جهانی که روسیه و چین مطمئناً طرفدار ایالات متحده نیستند، و جهانی که مردم عربستان سعودی و امارات در بدترین بحران ژئوپلیتیک قرن بیست و یکم به تلفن بایدن پاسخ نمی دهند. . اینجاست که شاید لازم باشد دولت آمریکا قبل از امضای مجدد برجام، کمی با دقت بیشتری درباره پیامدهای گسترده تر توافق جدید با ایران فکر کند.
جو بایدن رئیس جمهور آمریکا فکر می کند از توافق جدید با ایران چه چیزی به دست خواهد آورد؟ یک سال پیش، پاسخ این سوال برای دولت آمریکا روشن به نظر می رسید. اما اکنون ما در دنیای متفاوتی زندگی می کنیم، جهانی که روسیه و چین مطمئناً طرفدار ایالات متحده نیستند، و جهانی که در آن مردم عربستان سعودی و امارات در بدترین بحران ژئوپلیتیک قرن 21 به تلفن های بایدن پاسخ نمی دهند. اینجاست که شاید لازم باشد دولت آمریکا قبل از امضای مجدد برجام، کمی با دقت بیشتری درباره پیامدهای گسترده تر توافق جدید با ایران فکر کند.
تاکنون این اتفاق نیفتاده است و شایعه شده که توافق با ایران تقریباً به پایان رسیده است و تنها تاخیر، مذاکرات لحظه آخری برای حذف سپاه پاسداران از لیست تحریم گروه های تروریستی است، در حالی که خود واشنگتن می گوید این گروه مسئول است. برای ترور صدها آمریکایی.
برخلاف آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، که می گوید وقایع اوکراین هیچ ربطی به مذاکرات وین ندارد، آنها کم و بیش از نظر تاکتیکی و استراتژیک به هم مرتبط هستند. آمریکا حتی گفت و گوی مستقیم با ایران ندارد و ایرانی ها اجازه ورود آمریکا را به اتاق نمی دهند، اما دولت آمریکا در کمال تعجب موافق است و به واسطه ها متکی است. یکی از میانجی‌ها، میخائیل اولیانوف، فرستاده روسیه است که اوایل ماه جاری گفت: «به‌راستی می‌توانم بگویم که ایران بسیار بیشتر از آنچه در مذاکرات وین انتظار داشت، دریافت کرده است.» اولیانوف ممکن است اغراق کرده باشد، اما مسکو، با توافق یا بدون توافق، قادر خواهد بود نیروگاه های هسته ای در ایران بدون تحریم های جنگ اوکراین بسازد و پکن که قراردادی 25 ساله 400 میلیارد دلاری با ایران دارد. می تواند بدون کوچکترین نگرانی از تحریم های آمریکا به تجارت کالاهای لوکس ادامه دهد.
مشخص نیست که آیا توافق هسته ای جدید با ایران به یکی از دو هدف وعده داده شده در سال گذشته دست خواهد یافت یا خیر: توافق طولانی تر و قوی تر. ما نمی گوییم که هیچ نتیجه ای حاصل نمی شود و اگر توافق نهایی شود، دولت آمریکا سخت تلاش خواهد کرد تا نشان دهد که این توافق پاسخی خوب و کافی برای مشکلی است که سایر احتمالات آن بدتر بوده است. البته او همچنین تاکید خواهد کرد که اگر ایران به سمت بمب اتمی برود، همه گزینه ها روی میز خواهد بود.
مشکل این است که هیچ کس در منطقه این استدلال و همچنین تضمین های امنیتی آمریکا را باور نمی کند و بنابراین به تماس های تلفنی کاخ سفید پاسخ نمی دهد. دستیابی به چنین توافقی یک شکست استراتژیک است، زمانی که هیچ اثری جز به تعویق انداختن بحران در ازای تقویت فوری دشمنان ما نداشته باشد. ایران همین چند روز پیش با موشک های بالستیک به سمت عراق حرکت کرد و در ژانویه یک گروه حوثی مورد حمایت ایران با موشک و پهپاد به ابوظبی حمله کرد. وقتی تهران با میلیاردها دلار درآمد نفتی بهبود یابد، همسایگان تهران چه احساسی خواهند داشت؟
واقعیت این است که چالش اصلی ژئوپلیتیکی که امروز ایالات متحده با آن مواجه است، همان تفکر دوست و دشمن است: آمریکا ضعیف، ناامن، سردرگم و متفرقه است. اما مقاومت قهرمانانه مردم اوکراین در برابر تهاجم روسیه با کمک تسلیحات و تحریم‌های آمریکایی، این ذهنیت را حداقل تا حدودی تغییر داده است، اگرچه هنوز با پیروزی در برابر دیکتاتوری فاصله داریم.
دولت باید فوراً به این مقام پیام دهد. توافق با ایران که ما را ضعیف‌تر و ضعیف‌تر از توافق قبلی می‌کند، در زمانی که نمی‌توانیم شکست دیگری را تحمل کنیم، پیامی برعکس دارد.