بزرگترین زیستگاه طبیعی ایران در انتظار حل بحران چندساله / دیپلماسی زیست محیطی; تصمیم دولت در مورد کنترل ریشه ای ریزگردها

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش راه آرمان ، با هر نسیم خفیفی سرفه و تنگی نفس در ساکنان جازموریانی نمایان می شود و هیاهو و هیاهوی زندگی در این منطقه زیر گرد و غبار و شن گم می شود.

به گفته کارشناسان، ساخت سد در بالادست رودخانه خلیل و عدم کسب عنوان تالاب بین المللی جازموریان، کوره خشکسالی جازموریان را داغ کرده است، در حالی که مردم، فعالان و کارشناسان محیط زیست انگشت اتهام خود را به سمت این عنوان نشانه رفته اند. این تالاب ها

خشکسالی طوفانی در دل بزرگترین زیستگاه طبیعی ایران ایجاد کرده است

محمدرضا اقازی یکی از فعالان محیط زیست و ساکن تالاب جازموریان در گفتگو با خبرنگار ما گفت: مردم جازموریان هر روز خاک تنفس می کنند و بیشتر آنها به بیماری های تنفسی مبتلا می شوند.

وی ادامه داد: مردم جازموریان اغلب از راه کشاورزی و دامداری امرار معاش می کنند اما اکنون با رها نشدن تالاب ها و خشک شدن تالاب هایی که روزگاری بزرگترین زیستگاه طبیعی و تامین کننده گوشت و پرورش سبک و سنگین بوده مواجه هستیم. دام در کشور

این فعال محیط زیست تصریح کرد: با توجه به همجواری با استان سیستان و بلوچستان و وجود 120 روز طوفان ویرانگر در سیستان، مردم جنوب شرق کشور به فکر آن نباشند و این مناطق خالی از سکنه می شود.

سال هاست که با هر وزش باد جازموریان و هامون دیوانه شده اند و مدام غبار از دل غمگینشان بلند می شود.

هامون همان تالاب است که به منظور خاص و عام معروف است و در گذشته سومین دریاچه بزرگ ایران پس از خزر و ارومیه بوده است. اکنون دیگر شکوهی نیست و هنوز در «جنوب شرق ایران و شمال سیستان و بلوچستان چشمی به راه عظمت است که دیگران از آن گریزانند».

کارشناسان محیط زیست سیستان و بلوچستان می گویند که شریان اصلی زندگی هامون رودخانه هیرمند است و افغانستان با ساختن سد کمال خان و تخلیه نکردن رودخانه هیرمند، کوره خشکسالی را در هامون داغتر کرده است و در این میان مردم زابل زادگاه بادهای 120 روزه سیستان و بلوچستان است که بیشتر مناطق دچار مشکل هستند.

امام جمعه زابل به نمایندگی از مردم منطقه بارها خواستار تشکیل ستاد بحران برای جبران خشکسالی شده است.

دیپلماسی زیست محیطی راه حل دولت برای کنترل ریشه ای ریزگردها است

14 خرداد امسال بود که حسین امیرعبدلاخیان وزیر امور خارجه کشورمان در پی دستور رئیس جمهور و تاکید بر حل مشکل اصلی گرد و غبار و آلودگی هوا با همکاری وزارت امور خارجه و سایر نهادهای ذیربط. از طریق رایزنی با کشورهای همسایه، با ارسال نامه ای به وزرای امور خارجه کشورهای منشأ ریزگردها یا دچار بحران زیست محیطی ناشی از انتشار گسترده گرد و غبار در منطقه، ضمن درخواست همکاری فنی دوجانبه برای کنترل ریزگردها، خواستار انعقاد کنوانسیون منطقه‌ای با حضور سازمان ملل متحد و آژانس‌های تخصصی آن به‌ویژه برنامه محیط‌زیست سازمان ملل شد و به سازمان بهداشت جهانی تبدیل شد.

وزیر امور خارجه کشورمان در بخشی از نامه خود آورده است که پدیده زیست محیطی ریزگردها مرز نمی شناسد و با سلامت همه مردم منطقه مرتبط است، بنابراین لازم است همه دولت های منطقه صرف نظر از در مسائل سیاسی به طور جدی و موثر در مقابله با بحران ریزگردها مشارکت داشته باشند و بر اساس این کنوانسیون باید صندوقی ایجاد شود که کمک های بین المللی و منطقه ای در آن واریز شود و مبارزه با پدیده ریزگرده و بیابان زایی به عنوان در اسرع وقت از محل این صندوق.

اینک در 30 تیرماه دولت سیزدهم با توجه به سیاست های ابلاغی رهبر معظم انقلاب و تداوم تلاش های دیپلماتیک برای مدیریت منطقه ای پدیده گرد و غبار، جلسه وزرای محیط زیست را با حضور عالی رتبه برگزار کرد. مقامات کشوری، وزرای محیط زیست کشورهای منطقه، نمایندگان سازمان های بین المللی ذیربط و اعضای ستاد ملی سیاست گذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار در تهران برگزار شد.

سخنگوی سازمان حفاظت محیط زیست کشور، تقویت همکاری های منطقه ای برای بهبود شرایط محیطی، حل مشکلات و چالش های فرامرزی و توجه سیاستمداران و تصمیم گیران به مسائل زیست محیطی در برنامه ریزی و تعامل ملی را از اهداف برگزاری این نشست عنوان کرد. با کشورهای دیگر

علیرغم اینکه دولت قبل راه حل کنترل ریزگردها را در برجام دید و همه چیز را با توافق بین المللی محدود کرد، این دولت دیپلماسی زیست محیطی را به عنوان راه حل ریشه ای کنترل ریزگردها انتخاب کرد.

گفتنی است در دیپلماسی زیست محیطی که یکی از آنها آب است و بسیار حائز اهمیت است، یعنی هیچ کس در بالادست به پایین دست آب نمی دهد مگر اینکه به آن وابسته باشد و ایران از طریق مرزهای زمینی خود می تواند این وابستگی را در همسایگان ایجاد کند. کشورها. ایجاد کردن

انتهای پیام/