به سفارش فیلمی نساخته ام و نساخته ام / روابط انسانی در فیلم های من یک ارتباط رایج است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ نشست خبری فیلم سینمایی «بدون ملاقات مقدماتی» ساخته بهروز شعیبی از آثار راه یافته به بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد برگزار شد.

بابای تهیه کننده این فیلم گفت: سعی کردیم فیلم خوبی بسازیم.

بهروز شعیبی نیز گفت: آدم تا فیلم نسازد نمی داند چه کار می کند، دوست دارد کاری را که می خواهد انجام دهد اما وقتی اینجا می آید می ترسد.

شعیبی درباره واقعیت خانواده به تصویر کشیده شده در این فیلم گفت: واقعیت این است که اگر از این زندگی پرمشغله دور شویم، خانواده های دیگری را می بینیم که روابط انسانی برایشان ارجح است، در زندگی پرتلاطمی به سر می بریم و طبیعی است که نگیریم. این خانواده ها را ببینید اما این یک خانواده معمولی است ما سعی نکردیم چیزی کامل را تصور کنیم یا نشان دهیم.

این کارگردان در پایان گفت: گاهی به دنبال درگیری بیرونی در قالب کنش هستیم. گاهی مثل این فیلم با چیز عجیبی مواجه نمی شویم. نمونه چنین فیلم هایی در سینمای ما این است که چنین فیلم هایی نباید کار بزرگی انجام دهند، بلکه باید حسی را که ما می خواستیم منتقل کنیم، منتقل کنند.
وی همچنین درباره حمایت مسئولان از فیلم هایش گفت: من به شما این حق را می دهم که از بیرون فکر کنید که زیر نظر مسئولان فیلم می سازم اما هیچ کدام از این فیلم ها سفارشی نشد اما من اصرار داشتم ساخته شود. ” تا شب قبل بدون هماهنگی ساخته شود. به جز فارابی، شاید بهتر باشد از دیگران بپرسیم که کجا حمایت کرده است. 25 سال است که در سینما هستم. او از روز اول همه کارهای من را دیده است. من تغییر کرده ام. روتین من. شورش نیز پیشنهاد من برای بالا بود، من یک بار زندگی می کنم و تمایلی به استفاده از آن یک بار برای ارائه چیزهایی ندارم که یا دوست ندارم یا دیگران را راضی می کند.

بابایی همچنین گفت: حتی قبل از غروب قبل از اینکه به مشهد برویم و فیلم را بخوریم، کلی داستان داشتیم که شاید نتوانیم تولید را شروع کنیم. فیلم از نظر تولید منطقی است.» می توانم بگویم از نظر ارزیابی منطقی بود، اگر آستان قدس نبود شاید نمی توانستیم این تصاویر را به این شکل نشان دهیم. اینکه می گویند فیلم سه اندام است درست نیست، فکر نمی کنم بتوانم خیلی از مسائل تولید را باز کنم، اما تولید آن خیلی سخت بود.

مهدی ترابیگی نویسنده فیلم نیز درباره اوتیسم دوران کودکی می گوید: این کودک آشفتگی درونی ایاسی است.

شعیبی افزود: از روز اول با مدیرعامل انجمن اوتیسم تماس گرفتیم و او با تمام توان در زمینه اجرا به کمک ما آمد. بسیاری از دیالوگ ها کلمه به کلمه درباره مادران مبتلا به اوتیسم است. امیدوارم سایر انجمن ها هم همینطور تعامل داشته باشند.

مصطفی زمانی بازیگر سینما نیز گفت: در دوران تاج سریال خانگی کار نکردم و سعی کردم کمتر کار کنم. وقتی آقای شعیبی پیشنهاد دادند، دیدم بیشتر جاها خارجی و امن است، اما فیلمنامه خوب و آرامی هم بود که شاید اولین آن برای یک بازیگر نقش کوتاه قانع کننده ای نباشد. اما بهروز خودش بازیگر خوبی است از لحاظ فنی اطرافیان ما اقوام خوبی بودند چند سالی است که درباره محله هایی که نمی شناسم و نمی توانم بازی کنم فیلم ساخته می شود اما این نقش خوب بود زمان سینمای ما فرم دارد، اما از زمانی که با نقش مذهبی آمدم و با اینکه نقش های متفاوتی بازی کردم، احساس کردم می توانم نقشی را بازی کنم که در قالب نیست.

مسعود صحوات یکی از دوستان آهنگساز فیلم نیز گفت: این فیلم بدون موسیقی توانست صحنه های زیادی را بسازد، موسیقی به عنوان ترمیم مورد استفاده قرار نگرفته و نقش فرعی دارد.

بابایی درباره سکانس های آلمانی این فیلم گفت: این سکانس ها بسیار محدود بود و از اول تا آخر هفته ادامه داشت، همچنین عوامل را برای مدت کوتاهی به آلمان بردیم.

شعیبی درباره انتخاب پگا آهنگرانی توضیح داد: سینما یک رسانه و صنعت است. مواضع افراد یک موضوع شخصی است. من کاری به جایگاه همه ندارم و با همه دوستانم در سینما همکاری داشتم. آنچه که مزیت دارد، جوهره سینمای خوب است که پیامش روابط انسانی است. زمانی که می خواستم برای نقش ایاسی بازیگری پیدا کنم با افراد دیگری صحبت می کردیم، اما می خواستیم بازیگری آن نقش را بازی کند که تا به حال چنین نقش هایی را بازی نکرده بود. پگا قبلاً چنین نقشی را بازی نکرده بود، وقتی پگا با ذوق آمد و درباره فیلمنامه و نقش صحبت شد، دیگر از خدا چیزی نخواستم چون می خواست روی فیلم کار کند. امروز در رابطه با همه بازیگرانی که با آنها کار کردم باید بگویم یکی از بهترین بازیگرها بود، اخلاقی بود، صمیمی بود و امیدوارم این همکاری ادامه داشته باشد.

شعیبی از پیام فیلم که بخشی از آن مشوق بازگشت او به ایران بود و همچنین اینکه برخی می گفتند او از کشور می رود متنفر بود: بالاخره بخشی از ماجرا این است که ما با این موقعیت مشکل داریم. اینجا سرزمین ماست، اگر نگران این نسل باشیم، خوب ها را بزرگ کنیم، فرزندانمان به این سرزمین باز می گردند، همانطور که داستان ما یاسمین برای با ارزش ترین چیزی که پدرش از او گذاشت به ایران بازگشت.

شعیبی در مورد انتخاب آلمان گفت: ما احساس می کردیم که ایرانیان زیادی آنجا هستند اما در روابطشان با کشورهای دیگر اختلاف نظر داشتند. ما به دنبال فضایی متفاوت با فرهنگ خودمان بودیم، نه اینکه این دو فضا را با هم مقایسه کنیم، اما اگر کسی ریشه در این سرزمین دارد، کمی احساس غربت نکنیم.

حامی ترابی بازیگر خردسال این فیلم گفت: وقتی کودک مبتلا به اوتیسم را می بینیم باید صبور باشیم. من تا قبل از این فیلم در مورد اوتیسم چیزی نشنیده بودم، اما اکنون با اوتیسم آشنا هستم، بنابراین نباید از انجام کاری چنین کودکانی ناراحت شویم.

شعیبی افزود: نقش کودک مبتلا به اوتیسم بسیار ویژه بود. حتی فکر می‌کردیم که واقعاً از چنین بچه‌هایی استفاده می‌کنیم، اما می‌ترسیدیم که شرایط سفر به آنها آسیب برساند.» حامی ترابی به خوبی ما را همراهی کرد، او مانند یک بازیگر بزرگسال رفتار کرد و همکاری خوبی با ما داشت.

شعیبی درباره فعالیت سینمایی خود گفت: بعد از دهلیز، هدفم این بود که اگر تجربه داشتم و توانستم به ژانرهای مختلف بروم، بیشتر در فیلم های اجتماعی کار کنم. تا اینجای کار، سعی کردم آن را تغییر دهم. با این حال، مهم ترین لحظه اشتراک گذاری فیلم های من، روابط انسانی است.

وی در خصوص استفاده از رضا صابری گفت: او مردانه برای تئاتر خراسان ایستادگی کرد، می خواستم با او کار کنم، او هم سخاوتمندانه پذیرفت که در چند صحنه از این فیلم حضور داشته باشد.

کیوان مقدم طراح صحنه نیز گفت: 25 سال با بهروز شعیبی دوست بودم که در مشهد به من زنگ زدند و به من پیشنهاد همکاری دادند، با توجه به اینکه شناختی از این شهر نداشتم او کمک زیادی به من کرد تا بشناسم. خراسان. .

امین میری دیگر بازیگر این فیلم گفت: همیشه دوست داشتم با بهروز شعیبی کار کنم و در عین حال دوست داشتم نقش یک مشهدی را بازی کنم. تمرکز مشهدی، نواختن تار و ایفای نقش یک آدم معمولی چالش من بود. «آقای شعیبی در این زمینه ها کمک زیادی به من کرد. چیزی که در این سناریو مرا مجذوب کرد این بود که ارشد، هر چند در حاشیه، همه چیز داشت. جسی خانواده ارشد عشق انگشتر گمشده امروز مال ماست اگر بود عکس های سر بریده منا حیدری را در اهواز نمی دیدم راه حل اما متاسفانه فیلم های خوب همیشه مسدود می شوند.

الهام کردا بازیگر این فیلم نیز توضیح داد: قبل از فیلمبرداری به مشهد رفتیم، چند خانواده مشهدی را دیدیم و لهجه را تمرین کردیم، آقای شعیبی هم خیلی به من کمک کرد، البته لهجه من خالی از اشکال نیست.

شعیبی درباره پیام اصلی فیلمتان گفت: هر چه از این فیلم بگیرید کار درستی است، این فیلم از همان لحظه عرضه متعلق به مخاطب است.

انتهای پیام/