تأخیر کلامی پیامدهایی برای درک، ارتباط و یادگیری دارد. تماشای تلویزیون باعث می شود کودکان زیر دو سال نتوانند صحبت کنند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ گفتار درمانی امیرخانی در گفت و گو با جهانبین نیوز; وی بیان کرد: هرگونه انحراف قابل توجه از سن رسمی وقوع رفتار کلامی تغییر کلامی محسوب می شود.

وی گفت: در هر سنی از کودک انتظار می رود مجموعه ای از رفتارهای کلامی ایجاد کند. که کودک کلمه ای را به زبان می آورد.

امیرهانی ادامه داد: حدود یک سال است که کودک اولین کلمات خود را نشان می دهد و یک سری کلمات کلیدی مانند «مامان»، «بابا»، «آب» و… را می بینیم.

این گفتاردرمانگر با بیان اینکه در هفده ماهگی جملات دو کلمه ای آشکار می شود، اضافه کرد: در دو سالگی جملات شکل کامل تری پیدا می کند و ارتباط کودک را تسهیل و افزایش می دهد. از سه تا چهار سالگی انتظار می رود که کودک یک گفتار مستمر داشته باشد و بتواند یک رویداد یا یک داستان کوتاه را برای ما تعریف کند.

وی افزود: کودک در این سن باید از نظر تلفظ و وضوح کلمات به سطح قابل قبولی رسیده باشد و مقیاس آن به این صورت است که اگر از هر 10 نفر بیش از پنج نفر متوجه صحبت های کودک شوند، وضوح گفتار مناسب است. “

امیرهانی یادآور شد: بر اساس مقیاس های ذکر شده می توان تشخیص داد که کودک تاخیر دارد یا خیر، اما از آنجایی که تاخیر کلامی کودک را مستعد طیف وسیعی از اختلالات می کند، باید به آن توجه شود.

او می گوید: «ما اغلب می بینیم که خانواده ها دیر می آیند تا از بچه ها قدردانی کنند و با عبارت «اشکالی ندارد» یا «این با اقوام نزدیک دیده شده است» خود را متقاعد کنند. آنها به دنبال حل این مشکل برای فرزندشان هستند.

گفتار درمانی تاکید می کند: خانواده هایی که فرزندشان دیر شروع به صحبت می کند باید نظر همکاران متخصص خود در این زمینه را در نظر بگیرند، زیرا اگر زمان برای تکمیل بحث گفتار کودک وجود داشته باشد، توصیه متخصصان این حوزه است.

وی گفت: اگر قرار باشد تاخیر دهانی رعایت شود قطعا عواقب کمتری نسبت به زودتر انجام می دهد.

امیرهانی با اشاره به اینکه تأخیر کلامی اهمیت دارد زیرا می تواند عواقبی برای ادراک، ارتباط و یادگیری داشته باشد، خاطرنشان کرد: اگر کودک دیرتر شروع به صحبت کند، معمولاً سطح درک کلامی کودک نسبت به سایر همسالان و افراد مسن کمتر است و با مشکلاتی مواجه می شود.

وی خاطرنشان کرد: تحقیقات نشان می دهد کودکان عقب ماندگی کلامی و به دنبال آن تعدادی از مشکلات تلفظی، بیشتر در معرض مشکلات یادگیری و درصد بیشتری از معلولان و مشکلات در مدرسه هستند.

امیرهانی ادامه داد: اختلال گفتار در کودکانی که مشکلات روحی و روانی ندارند شایع است، به این معنا که کودک دیر شروع به صحبت می کند، اما ضریب هوشی طبیعی دارد و وقتی وارد مدرسه می شود نمی تواند انتظارات خود را برآورده کند.

وی افزود: مهمتر از بحث ادراک و یادگیری، بحث ارتباط است، زیرا اختلالات ارتباطی معمولاً اختلالاتی هستند که برای ما ناشناخته هستند، اما مشکلات زیادی را در جامعه ایجاد می کنند.

وی با بیان اینکه برخی از کودکان مشکل خاصی ندارند اما تاخیر کلامی دارند، گفت: همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

وی رعایت تعدادی از عوامل را خطر ابتلا به اختلالات کم‌توانی گفتاری را کاهش می‌دهد و گفت: تحقیقات نشان می‌دهد تماشای تلویزیون برای کودکان زیر دو سال ممنوع است زیرا باعث عقب ماندگی کلامی می‌شود و متاسفانه در این سنین بسیار شایع است. محدوده. “

امیرهانی گفت: استفاده از تلفن برای کودکان ممنوع است و باید رعایت شود تا قبل از اتمام تکلم کودک از آن استفاده نشود. دوزبانگی یکی دیگر از این عوامل است که از بدو تولد ظاهر می شود و همچنین تأخیر کلامی است.» بسیار مؤثر است.

وی کاهش ارتباطات به دلیل سبک زندگی را یکی دیگر از عوامل کاهش قدرت تکلم کودک عنوان و خاطرنشان کرد: معمولا والدین اگر سر کار هستند باید ارتباط با کودک را در اولویت قرار دهند.

انتهای پیام/