تیم ملی فوتبال ایران نقطه شروع من نیست/ ما بهترین های آسیا هستیم; برای جام جهانی اهداف بزرگی خواهیم داشت


ساعت: 14:00
تاریخ انتشار: ۱۳۰۰/۱۲/۲۲
کد خبر: 1815210

مردم متوجه شدند که می توانند هدایت تیم ملی را به من بسپارند.

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران گفت: من ماشین حساب نیستم و ایران را سکوی پرتاب نمی دیدم.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ دراگان اسکوچیچ که در فوریه 2020 جایگزین مارک ویلموتس شد و تیمش را به 11 تساوی و یک تساوی در قطر در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2022 رساند و قطر را به اولین تیم آسیایی آسیایی در قطر تبدیل کرد، در مصاحبه با National “کرواسی وجود داشت که می توانید در زیر بخوانید:


* سرخوشی فوتبال در ایران حاکم است و بسیاری از روزنامه نگاران می نویسند با تغییرات ساختاری ممکن است تیم ملی آنها در جمع 10 تیم برتر جهان قرار بگیرد. آیا این یک اغراق است یا یک فرض واقعی؟

ایران کشور بزرگی است و پتانسیل بالایی دارد. مردم فوتبال را دوست دارند و ایران پایگاه استعدادهای بزرگی است. من فکر می کنم کار با جوانان در ایران کاملاً نادیده گرفته شده است و این چیزی است که می تواند ایران را از آنچه هست بزرگتر کند. در آسیا ما نمی توانیم بزرگتر از آنچه هستیم باشیم زیرا بهترین تیم هستیم. حضور مستمر تیم ملی در آخرین دوره مسابقات جهانی. پتانسیل زیادی وجود دارد، استعدادهای زیادی وجود دارد و با همکاری بهتر با جوانان، این پتانسیل بیشتر نمایان می شود.


* کار مربیان کروات در باشگاه های آسیایی یا تیم های ملی اغلب موفقیت بزرگی محسوب نمی شود …

منطقی است که بیشتر فوتبال اروپایی ببینیم، اما فوتبال آسیا روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کند. پس از مربیگری ریکا و اینتربلوک اسلوونی، ابتدا به کویت رفتم و هدایت تیم العربی را بر عهده گرفتم، سپس به عربستان سعودی رفتم و هدایت باشگاه بزرگتری را بر عهده گرفتم که النصر بود. النصر بزرگترین باشگاه عربستان است. بعد از فعالیت در باشگاه های ایرانی، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شدم که در کرواسی اطلاعات کمی از آن وجود دارد. تیم ملی نه تنها در آسیا بلکه در رده بیست و یکم رنکینگ فیفا در جهان نیز مهم است. در نظر داشته باشید که صربستان در رتبه 25 این فهرست و روسیه در رده 25 قرار دارند. از یک طرف مردم اتفاقات فوتبال آسیا را دنبال نمی کنند و از طرف دیگر تمایل داریم دیگرانی را که خود را غریب می دانند دست کم بگیریم. وقتی به ورزشگاه های کرواسی نگاه می کنید، می بینید که وضعیت کشور ما عجیب است.


* کافی است بگویم قبل از شما مربیان تیم ملی ایران کارلوس کی روش سرمربی سابق رئال مادرید و مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی بلژیک بودند.

در کشور ما این موضوع (مربیگری در آسیا) کاملا دست کم گرفته می شود. در کل مربیان بزرگ زیادی در آسیا هستند. آنها تمایل دارند ما را دست کم بگیرند، اما با توجه به اینکه کشور کوچکی هستیم و در ورزش فوق العاده موفق هستیم، دلیلی برای آن داریم. ایران هم کشور مهم و یک تیم ملی مهم در آسیا است و همیشه در تلاش است تا در بزرگترین جشنواره فوتبال (جام جهانی) حضور داشته باشد و به راحتی نمی توان تیم های ملی بزرگتر از ایران را برد. با توجه به اهمیت فوتبال در ایران می توان این انتظار را داشت. فقط به مشکلات چند تیم بزرگ اروپایی نگاه کنید.


* شما در 10 سال گذشته مربی 4 باشگاه در ایران بوده اید، ظاهراً نتایج به قدری خوب بوده است که لیستی از پیشنهادات را در اختیار شما قرار داده است.

من کمی کمتر از 10 سال وقت گذاشتم که البته مستمر نبود اما نتیجه خوب بود. فکر می کنم در اکثر باشگاه هایی که رفته ام تاثیرگذار بوده ام و مردم متوجه شده اند که می توانم تیم ملی ایران را در مقدماتی جام جهانی هدایت کنم که نه تنها برای فوتبال بلکه برای کشور مهم است. وقتی خودتان را در یک کشور قرار می دهید، پس خودتان را در بازار آن کشور قرار می دهید. در ایران کار سختی است، اما وقتی می بینند که خوب هستی و برایت ارزش قائل هستند، خودت را وارد آن بازار می کنی. در عین حال، در برخی بازارهای دیگر کمی کمتر مورد توجه شما قرار می گیرد، بنابراین همه آنها مزایا و معایبی دارند.


* زمانی که سرمربی ایران شدید، تنها دو همکار از کرواسی را به خدمت گرفتید، ماریو توتو به عنوان دستیار و ملادن ژانگیر به عنوان مربی دروازه بانان. می گویید آنقدر با شرایط فوتبال ایران آشنا بودید که دیگر نیازی به دستیاران کرواسی نبود؟

در واقع، من همیشه افراد زیادی از کرواسی را همراه خود داشته ام، اما در آسیا شما مربیان زیادی دارید که می خواهند کمک کنند و البته تمرین کنند، بنابراین من کادر مختلط (از مربیان کروات و ایرانی) دارم. در کادر فنی من حرف های بزرگی مانند وحید هاشمیان بازیکن سابق بایرن مونیخ و کریم باقری وجود دارد. اینها در ایران افسانه است. در صورت نیاز می‌توان کمک‌های مربیگری بیشتری ارائه کرد، اما نیازی به دستیاران کروات بیشتری وجود نداشت. من چند سال پیش با چند نفر در ایران کار کردم و می‌دانستم که کیفیت خوبی دارند، بنابراین نیازی به گرفتن افراد برای این کار نداشتم. من آدم های زیادی را دور خودم جمع نمی کنم. من مربیان و کارشناسان کروات خود را دوست دارم و به آنها نزدیک هستم، اما دوست ندارم به درخواست کسی دستیارانی به کادر فنی خود اضافه کنم.


* وحید هاشمیان در دوران فوتبالش برای بایرن مونیخ و همچنین هانوفر بازی می کرد، آیا می خواستی با او نظم آلمان را به تیم ملی بیاوری؟

من آن را بر این اساس انتخاب نکردم. می دانستم هاشمیان درک اروپایی از فوتبال دارد و فکر می کردم او به اندازه کافی برای کادر فنی ما خوب است، به همین دلیل موافقت کردم که او را در کادر فنی تیم ملی قرار دهم.


* فدراسیون فوتبال ایران شما را پس از جدایی مارک ویلموتس از تیم ملی به خدمت گرفت زیرا او در چهار بازی اول دور دوم مقدماتی جام جهانی 2022 عملکرد ضعیفی داشت. دور مرحله مقدماتی، چقدر تحت فشار این ماموریت غیرممکن بودید؟

من هرگز در مورد آن فکر نکردم. من با این مورد روبرو شدم زیرا فکر می کنم به اندازه کافی بالغ و خوب هستم. این نتایج را از موقعیتی نه چندان خوب گرفتیم. شرایطی بود که حق اشتباه نداشتیم و اجازه نداشتیم حتی یک امتیاز در مسابقات مقدماتی از دست بدهیم. من اهل قبض و سازش نیستم و هر چه دارم دارم. من باور داشتم که می توانیم این کار را انجام دهیم و به خودم و کادر فنی ام ایمان داشتم. ما تیم ملی خوبی داریم اما در آن زمان فکر نمی کردم هدایت تیم ملی ایران را بر عهده بگیرم چون حرکت خطرناکی بود. من مربیگری تیم ملی را به عنوان یک اتفاق خوب برای خودم انتخاب کردم و فکر می کردم به اندازه کافی خوب هستم که این کار را انجام دهم.


* فکر می کنی با توجه به موفقیت نهایی در دیدارهای مقدماتی با ایران، فرصت حضور در یکی از مسابقات قهرمانی اروپا را خواهی داشت؟ قبلاً گفته اید که اگر حق انتخاب دارید، ترجیح می دهید در اسپانیا کار کنید.

من در مورد آن فکر نکرده ام. تیم ملی ایران در سطحی است که من تمام عمرم برای آن کار کرده ام. تیم ملی ایران آنقدر بزرگ است که اشتهای من را برآورده کند و افتخار می کنم که سرمربی چنین تیم ملی هستم. در مورد آنچه از من می پرسید باید بگویم که اهدافم خوب بودن و ماندن در همان سطح و هدایت تیم های بزرگ و تیم های ملی است. فکر نمی کردم ایران بتواند سکوی پرتابی برای من باشد. خودت گفتی که مربیان بزرگی برای کار به ایران می آیند و فکر می کنم اشتهای من برای مربیگری را برطرف می کند.


* به نظر می رسد کار در ایران هم برای شما مهم است، حداقل با توجه به پست هایی که در اینستاگرام می گذارید و در آنجا بر رابطه ورزشی و سیاسی کرواسی و ایران تاکید می کنید. طبق این گزارش ها شما خیلی دوست دارید در ایران کار کنید.

من عاشق کار در ایران هستم. فکر می کنم در این سال ها تصویر بدی از ایران ساخته شده است در حالی که ایران چیز دیگری است. ایران تاریخ بزرگ و مردمی مهمان نواز دارد و من دیدگاه متفاوتی نسبت به آن دارم. من آن را از طریق اخبار که اغلب چنین و چنان است تماشا نمی کنم، اما به ایران آنطور که می شناسم نگاه می کنم. من با بسیاری از مردممان (کرواسی ها) که به ایران رفته اند و همین تصور را از ایران دارند صحبت کرده ام. دو کتاب درباره ایران نوشته شده است و به نظر من ایرانی ها خیلی بهتر از آن چیزی هستند که در کرواسی نشان داده می شود.


سوال: با توجه به نگرانی ایرانی ها از فوتبال، پس از پیروزی مقابل تیم های عراق و امارات که صعود ایران به جام جهانی قطر را تایید کرد، این افزایش چگونه رقم خورد؟

ورزشگاه آزادی تهران به دلیل بیماری عروق کرونر قلب شلوغ نبود اما مردم برای شادی به خیابان ها ریختند. در دیداری که بعد از این بازی ها با مردم ایران داشتم، متوجه شدم که این صعود چقدر برای آنها اهمیت دارد. سپس با دراگو استامبوک، سفیر کرواسی در ایران صحبت کردم. او به من گفت که بازی را ندیده ام اما در لحظه به ثمر رسیدن گل ایران صدای شادی مردم در منطقه سفارت را شنید. جشن صعود تیم ملی شبیه به جشن صعود تیم ملی کرواسی در جام جهانی است. از آنجایی که کرونا مردم را از ورزشگاه بیرون کرده بود، ما از جشن خبر نداشتیم و بعداً وقتی آنها را در خیابان دیدیم متوجه شدیم.


* سال 1391 بعد از 43 روز مربیگری در تیم ریکا به ایران رفتی. آیا در آن زمان با حوصله به ایران رفتید؟

اولین بار در سال 2009 به آسیا رفتم، قبل از آن در سال 2006 با ریکا قهرمان جام حذفی کرواسی شدم و سپس با اینتربلوک قهرمان جام حذفی و سوپرکاپ اسلوونی شدم. سپس به کویت و عربستان سعودی رفتم و سپس به ریکا برگشتم، جایی که بیشتر با قلبم رفتم تا با فکر. مشکلی نیست و در صورت لزوم دوباره این کار را انجام خواهم داد، زیرا این باشگاه من است. در دوران مربیگری، هر جا که بودم موفق بودم، به جز زمانی که سعی کردم به ریک کمک کنم، اما نشد. با این حال، دوره تلخی بود که بر آن غلبه کردم.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید