در این چهار نظر وزارت امور داخله، بدون ذکر کلمه از کلماتی مانند «التهاب ایجاد شده»، «حوادث»، «اقدامات»، «حوادث»، «حوادث»، «حوادث» و «مشکلات پیش آمده» استفاده شده است. “مسمومیت” و با عباراتی چون “بد خلقی” و “روز علائم” و “عوارض و ناراحتی دانش آموزان” وضعیت دانش آموزان را تشریح کرد.
جمیله کدیور در این روزنامه نوشت: اگرچه پیش بینی می شد تا پایان سال 1401 موضوع مسمومیت دانش آموزان به پایان برسد و نتیجه بررسی ها از سوی نهادهای مرتبط با مشکل به اطلاع عموم برسد، اما تا امروز موضوع مسمومیت حل نشده و اطلاعات دقیقی ارائه نشده است و با پیگیری و تحقیقات از سوی نهادهای مطلع، 9 نفر از عاملان این جرایم شناسایی شدند.
پس از پایان تعطیلات نوروزی و بازگشایی مدارس، اولین روز تحصیلی سال 1402 با خبر مسمومیت پنج دانش آموز مدرسه 22 بهمن محمدیار نقده آغاز شد و در روزهای بعد نیز خبر مسمومیت دانش آموزان به گوش رسید. 20 دانش آموز از مدرسه دخترانه حضرت معصومه (س) شهر باغمیشه تبریز، هشت دانش آموز دختر در دبیرستان دخترانه سحر در دولت آباد اصفهان، 7 دانش آموز دختر در دبیرستان دخترانه سلام قم و تعدادی دانش آموز دختر دیگر در استکلال حضور داشتند. مدرسه دخترانه کوهنجان سرستان استان فارس در خبرگزاری های داخلی منتشر شد. البته خبر مسمومیت در شهرهای دیگر نیز در برخی رسانه های فارسی خارج از کشور منتشر شد که به دلیل عدم تایید و عدم انتشار رسانه های داخلی به آن اشاره ای نکردم.
بیش از چهار ماه از انتشار اولین خبر رسمی مسمومیت طلاب قم در 9 دی 1401 و بیش از یک ماه از بیانات رهبری در 24 اسفند 1300 و تاکید مسئولان بر پیگیری مسمومیت می گذرد. با «جدیت» و «مجازات اشد» برای مرتکبین که به آن «جنایت بزرگ و نابخشودنی» می گویند. جدای از مصاحبه ها و اظهار نظرهای گاه و بیگاه وزرا، نمایندگان مجلس، نمایندگان و مقامات قضایی، در این مدت چه اقدامات عملی از سوی مسئولان انجام شده و مردم تا چه اندازه از پیگیری موضوع حساسی که درگیر و متاثر از همه خانواده ها بوده است مطلع شده اند. راه
مهم ترین اقدامات اعلام شده از سوی نهادهای ذیربط بعید است خانواده ها و افکار عمومی را راضی کرده باشد. در اینجا خلاصه ای از آنچه اتفاق افتاده است:
ظرف یک هفته از ۲۲ تا ۲۹ اسفند ۱۴۰۱ وزارت کشور چهار بیانیه صادر کرد و از ۲۶ اسفند تا امروز (۲۷ فروردین) هیچ توضیحی از سوی وزارت کشور ارائه نشد. اولین بیانیه وزارت کشور در 22 اسفند 1401 در پی دستور رئیس جمهور مبنی بر بررسی ابعاد مشکل و در آن ضمن اشاره به گزارش هایی مبنی بر بروز عوارض در برخی دانش آموزان در 52 مدرسه پس از آن منتشر شد. هنرستان قم برای بررسی های میدانی و نمونه های مشکوک که پیدا می شود. وی خاطرنشان کرد: در آزمایشگاه های معتبر کشور برای تحقیقات تخصصی در حال بررسی است تا علل ایجاد عوارض برای دانشجویان شناسایی شود.
بیانیه دوم، مورخ 15 مارس، به دنبال اظهارات مدیریت مبنی بر “ابراز احساس عوارض و ناراحتی” در میان تعداد محدودی از دانش آموزان در 250 کلاس از مدارس سراسر کشور و در مورد “محرک های یافت شده در آزمون های انجام شده در کمتر از 5 درصد از مراجعان” بود. وی با اشاره به اینکه ممکن است یک اقدام عمدی و مجرمانه باشد، بیان کرد:
در سومین بیانیه به تاریخ 25 اسفند، تعدادی از افراد دست اندرکار در 6 ولایت که مواد تحریک آمیز تهیه و بین دانش آموزان توزیع می کردند، شناسایی و دستگیر شدند، از جمله یک تیم چهار نفره که سه نفر از آنها دارای سوابق بد و در ارتباط با رسانه های متخاصم بودند. وی خاطرنشان می کند که خارجی بودند.
آخرین بیانیه در 29 اسفند 1401 با تاکید بر شناسایی و دستگیری بیش از 100 نفر از عوامل حوادث اخیر مدارس در 11 استان کشور، دو دسته از افراد درگیر را معرفی می کند: اول، افرادی که از روی شیطنت یا ماجراجویی دست به دامان می شوند. اقداماتی مانند استفاده و ثانیا افرادی با انگیزه های خصمانه و ایجاد رعب و وحشت در مردم و دانش آموزان و تعطیلی مدارس و ایجاد بدبینی نسبت به نظام.
در این چهار نظر وزارت امور داخله، بدون ذکر کلمه از کلماتی مانند «التهاب ایجاد شده»، «حوادث»، «اقدامات»، «حوادث»، «حوادث»، «حوادث» و «مشکلات پیش آمده» استفاده شده است. “مسمومیت” و با عباراتی چون “بد خلقی” و “روز علائم” و “عوارض و ناراحتی دانش آموزان” وضعیت دانش آموزان را تشریح کرد.
معاون وزیر بهداشت در 24 اسفند 1401 نتیجه بررسی ها و خلاصه گزارش کمیته علمی وزارت بهداشت متشکل از 30 متخصص ریه، سم شناسی، میکروبیولوژی، بیماری های عفونی، روانپزشک و محیط زیست را به رسمیت شناخت. سلامت سه دسته از دانش آموزان; برخی از دانش آموزان (کمتر از 10 درصد از کودکان) در معرض یک ماده تحریک کننده قرار گرفتند که عمدتاً استنشاق می شد. در دسته دوم، تعداد بیشتری از کودکان در همان مدارس بدون مواجهه با محرک واقعی، با دیدن دوست خود به آنها منتقل شده و علائم مشابهی پیدا کردند. گروه سوم نیز پس از دیدن و شنیدن اخبار، با وجود اینکه در مدرسه ای نبودند که مواد محرک در آن حضور داشتند، اضطراب و همین علائم را تجربه کردند. ،
وزارت اطلاعات روز ۲۶ اسفند ماه بیانیه‌ای درباره «مشکل وخامت وضعیت سلامت برخی از دانش‌آموزان تعدادی از مدارس کشور» صادر کرد. با جامعه قدرتمند اطلاعاتی کشور تا نتیجه قاطع و نهایی در این بیانیه نه حتی یک کلمه از مسمومیت ذکر شده است و نه توضیحی روشن و دقیق از علل و عوامل “بدبختی دانش آموزی” اکنون با گذشت یک ماه از انتشار بر اساس این پیام، نتیجه تلاش شبانه روزی و بی وقفه دست اندرکاران هنوز به افکار عمومی نرسیده است.
در 3 اسفند 1401 سخنگوی فرجه گفت که بیش از 118 مجرم توسط سازمان اطلاعات فرجه، استقرار گشت های مرئی و نامحسوس اسب و پیاده، حدود چهار هزار گشت کلانتری و نظارت اطلاعاتی و نظارت عملیاتی روزانه از مدارس، شناسایی و دستگیر شدند. جمع آوری حدود 9 هزار بادبو بمبک از دستگیری تعدادی از واردکنندگان بزرگ این مواد خبر داد و گفت: تعدادی از مسمومیت ها واقعی است و بخش بزرگی از آن تحت تاثیر عوامل روانی مبتنی بر ترس و آلودگی روحی است. “،
با توجه به اقدامات پیشگیرانه مذکور، انتظار نمی رفت در سال جدید مجدداً خبری از مسمومیت ها باشد. ضمناً از زمان این اظهارات قوه قضائیه تاکنون خبری از محاکمه این 118 نفر منتشر نشده است. گفتنی است، رئیس قوه قضائیه در 24 اسفند 1401 اعلام کرد که «این اقدام یکی از مصادیق بارز فساد در جهان است. در صورت شناسایی، شناسایی و دستگیری عاملان این اقدام، بدون شک مفسد فی الارض هستند و دستگاه قضایی به صورت فوق العاده و ویژه با عواملی که به نحوی در این امر دخیل هستند از جمله نظارت برخورد خواهد کرد. مشارکت و طرفداری. به اشد مجازات و برخورد قاطع و بدون تسامح برخورد خواهد شد.» طبیعی است که تاکید رئیس قوه قضائیه بر رسیدگی خارج از وقت موجب شد تا انتظارات عمومی برای روشن شدن ابعاد موضوع ایجاد شود.
در کنار اقدامات دستگاه های اجرایی، گروه مطالعاتی ویژه مسمومیت دانش آموزان متشکل از نمایندگان 4 کمیته تخصصی بهداشت، آموزش، امنیت ملی و امور داخلی کشور در مجلس تشکیل شد تا به کشف علل مسمومیت دانش آموزان بپردازد. مسمومیت در مدارس و همچنین با مسئولان و کارشناسان وزارتخانه ها و ارگان های مختلف جلسه ای برگزار کردند اما هنوز گزارشی منتشر نشده است. ،
با توجه به مطالب فوق و تاکید رهبری و انتظارات افکار عمومی و سرعت عمل نهادهای ذیربط در مواردی مانند حجاب زنان، آیا وقت آن نرسیده است که مردم از نتایج روشن ظهور و بررسی های بعدی آگاه شوند. در مورد مسمومیت دانش آموزان انجام شده است؟
با توجه به اشاره نهادهای ذیربط به نقش «عوامل مضر» در کنار عوامل روانی در ایجاد مسمومیت ها یا «بیماری ها» در تعبیر مسئولان و صدا و سیما، طبیعی است که مردم منتظر عوامل اصلی مسمومیت و عوامل آن باشند. وابستگی فکری و سیاسی معرفی شود و این انتظار بزرگی است