حاشیه نشینی؛ مشکلی زیر پوست زاهدان/فقر و محرومیت در سکونتگاه های غیررسمی جزایر جولان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش عصرهامون، حاشیه نشینی همواره یکی از معضلات جامعه شهری است که مشکلات بی شماری را از نظر امنیت، اشتغال، مسائل فرهنگی و اجتماعی به همراه دارد.

پدیده حاشیه نشینی اولین آسیب اجتماعی شهرنشینی و گسترش شهرهای صنعتی است، اما برخلاف کشورهای صنعتی که افزایش جمعیت شهری نتیجه صنعتی شدن و افزایش مشاغل صنعتی است، در کشورهای کمتر توسعه یافته این پدیده به حاشیه نشینی تبدیل شده است. و به دلایل زیادی نوعی تهدید اجتماعی است


حاشیه نشینی در سیستان و بلوچستان مانند بسیاری از شهرهای کشورمان دلایلی دارد، گاهی فقر، گاهی خشکسالی، گاهی همسایگی با همسایگان خطرناک و ناپایدار و صدها دلیل ریز و درشت دیگر که این پدیده نامتعادل را به وجود آورده است.


با حرکت به سمت شمال از شهر زاهدان که به بام زاهدان نیز معروف است، رد پای ادارات نیز کمرنگ می شود، به طوری که کوچه های کثیف، ازدیاد دستگاه های پرکن مرغ در حاشیه خیابان، زباله های پراکنده، عبور فاضلاب. کانال هایی از محله ها عبور می کند و مشخص است که ازدحام معتادان خیابانی رنگارنگ و محرومیت از خدمات شهری را می بیند.


کریم آباد، شیر آباد، همت آباد و بلوار رسالت زاهدان از مناطق حاشیه نشین این شهر هستند که به دلیل سطح سواد و مهارت پایین به مشاغل کاذب مشغول هستند.



حاشیه نشینی؛ ریشه در مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک دارد

حسن میرشکار کارشناس اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: ایران به عنوان کشوری در حال توسعه با معضل حاشیه نشینی دست و پنجه نرم می کند که ریشه در مهاجرت روستاها و شهرهای کوچک به حاشیه شهرهای بزرگ و آسیب های فراوان دارد. از جمله ترافیک چرخه ای از فقر، خشونت، کار کودکان و اعتیاد را در جامعه ایجاد می کند.


وی افزود: معضل وابستگی یکی از آسیب های حاشیه نشینی است که با آسیب های دیگر پیوند خورده و نیازمند توجه بیشتر است و تدوین سیاست برای درمان حاشیه نشینی و پیشگیری از آن نیازمند دانش عمیق در علوم مختلف انسانی است.


میرشکار توضیح داد: در ایران قبل از انقلاب بعد از اجرای قانون ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا قوانینی برای کشورهای اطراف شوروی از جمله ایران تصویب و اجرا شد.


این کارشناس اجتماعی ادامه داد: از جمله موثرترین این قوانین، قانون اصطلاحات ارضی سال 42 است که بر اساس آن برای گذار از فئودالیسم در ایران و عدم نفوذ حزب توده، این طرح به صورت گسترده اجرا شد. در سطح کشور بدون در نظر گرفتن شرایط خاص حاکم بر ایران. آماده. برآورده شد.


وی گفت: با اشاره به آمارهای موجود، یکی از نتایج این قانون مهاجرت دهقانان به شهرها بود که طی سال های 43 تا 49 روندی بسیار صعودی داشت و در برخی شهرها تبدیل به زاغه یا به عبارتی حاشیه نشین شد. .، کمبود نقدینگی در روستاییان و نبود تخصص، در حاشیه شهر مستقر شدند و به مشاغل کاذب در شهر مشغول شدند.


میرشکار افزود: سیستان و بلوچستان به دلیل دوری از مرکز و به نتیجه نرسیدن این پروژه دچار این آسیب اجتماعی شد اما از ابتدای سال 1389 شاهد افزایش 600 درصدی حاشیه نشینی در شهرهای چابهار و زاهدان بودیم. متناسب با جمعیت در نظر گرفته می شود.



اشتغال حلقه مفقوده مشکل حاشیه نشینی است

این کارشناس اجتماعی اذعان داشت: در شهر زاهدان نیز به دلیل مرکزیت استان و تمرکز منابع و امکانات استانی، شاهد پدیده حاشیه نشینی در حاشیه شهر به ویژه در مناطق شیرآباد و کریم آباد هستیم. ، که طرح جامع و مشخصی از سوی مسئولین ارائه نشده است.


وی بیان کرد: حاشیه نشینی مانند بسیاری از پدیده های اجتماعی یک علت واحد نیست، بلکه علل بی شماری است که این پدیده را در کنار شهرها جلوه می دهد.

میرشکار خاطرنشان کرد: اشتغال حلقه مفقوده معضل حاشیه نشینی است به گونه ای که در صورت ایجاد کسب و کار در روستاها حتی شهرنشینان نیز برای بهره مندی از نعمت شغل به روستاها مهاجرت می کنند.

انتهای پیام/