این روزنامه با طرح این سوال: نقش سیدرضا رضازاده همسر انسیه هزالی در تخریب بافت تاریخی شیراز چیست؟ گزارشی با عنوان وحشت در شیراز منتشر کرد.
کمبوجیه مشتاق گوهری; یکی از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در روزنامه سازندگی نوشت: این روزها تیغه های لودر و بولدوزر بافت تاریخی شهر شیراز را تهدید می کند. اخباری که از این شهر شعر و ادب می رسد نگران کننده است. اگرچه عملیات تخریب ظاهرا دیروز متوقف شد و برخی مسئولان این اقدام مخرب را تکذیب کردند، اما گزارش های مردمی حاکی از آغاز عملیات تخریب در منطقه شاهچراغ و امامزاده ابراهیم بود. پروژه ای که در دستور کار متولیان این دو بقعه قرار دارد از دهه 60 به بهانه ایجاد بین الحرمین بین این آرامگاه شاه چراغ و سیدالدین حسین آغاز شد. در دهه 1970 بسیاری از بافت ارزشمند بین این دو مجموعه از بین رفت و در سال 1392 حجم بیشتری از این بافت که در میان برخی بناهای برجسته قاجار و زندیه نیز دیده می شد به دست لودرها افتاد. پس از اینکه تخریب‌های گسترده به قصد ایجاد مسجدالحرام مانع از تخریب نشد، مشخص شد که دامنه طرح گسترده‌تر بوده و در گام دوم قرار است 57 هکتار از بافت تاریخی شیراز و در گام دوم را شامل شود. با همین آهنگ، تخریب این بافت گرانبهای شهری بهانه است، بافت تا لبه های بیرونی آن فرسوده شده است.
و شامل تمام 360 هکتار از بافت گرانبهای شیراز تاریخی است تا شیراز به عنوان بزرگترین شهر زیارتی خاورمیانه شناخته شود و میزبان زائران علاقه مند از کشور و خارج از کشور باشد. به گفته یکی از متولیان این طرح چرا مردم جهان شیراز را فقط به خاطر حافظ و سعدی بشناسند؟ اما از بین بردن بخشی از تاریخ ایران حتی برای دولت ها و وزارتخانه ها هم آسان نیست چرا که کارشناسان، افکار عمومی، مردم شیراز و البته قضاوت تاریخی از موانع بزرگ این مسیر هستند. دولت های گذشته و روسا و وزرای پیشین وزارتخانه های میراث فرهنگی و راه و شهرسازی هر چند زیر فشار متولیان امر تسلیم بازنگری این گونه طرح های مخرب شدند، اما روال تهیه و تصویب این گونه طرح ها مشخص است. قانون تعریف می کند و بنابراین مشاوران و طراحان نمی توانند با قوانین و مقررات مغایرت داشته باشند. قوانین و روش های پیشنهادی در ایران و جهان باید اجرا شود. بنابراین مشاور تهیه کننده طرح تفصیلی بافت تاریخی در سال 1395 و مشاور دیگری که طرح محلی را در سال 1400 تهیه کرده است، هیچ گونه تخریبی را در وضعیت موجود پیشنهاد نمی کنند. این موضوع به تصویب و تایید شورای عالی شهرسازی رسید و در نتیجه برای اجرا به ستاد و مسئولان استانی ابلاغ شد. اما مشخص بود که چنین نتیجه ای مورد نظر موافقان این طرح نیست، بنابراین این روزها متولیان امر برای دور زدن قانون و مصوبات شورای عالی شهرسازی که مرجع تصویب طرح های عمرانی در یک شهر است، به راهکارهای دیگری متوسل شدند. متن نوشته. در سفر استانی ابراهیم رئیسی به شیراز، مصوبه ای به تصویب رسید که بر اساس آن اختیارات مربوط به اجرای طرح توسعه حرم شاهچراغ که به طرح 57 هکتاری معروف است از شورای عالی شهرسازی به شورای عالی شهرسازی تفویض می شود. معاون توسعه استان در استانداری. بر این اساس نسخه نهایی طرح در فروردین ماه سال جاری برای بررسی در اختیار کمیسیون ماده 5 قرار گرفت و در 15 اردیبهشت 1401 طرح جدید با تغییراتی در این جایگزین به تصویب رسید. در این طرح شورای عالی شهرسازی به دلیل اعتراض معتبر و کارشناسی اعضای خود به تخریب گسترده این بافت ارزشمند از مراحل بررسی و تصویب خارج شده و با رویکرد فراقانونی خلع ید می شود. در اقدامی دیگر مسئولان شهری شیراز و تولیت آستانه شهرستان مبارکه شیراز در نامه ای به ابراهیم رئیسی خواستار تسریع در تخریب این بنای تاریخی برای آغاز به کار توسعه حیاط های این منطقه شدند. منطقه ای که شامل حداقل 200 خانه تاریخی است. جدای از اینکه در طرح تملک و تخریب این بنای گسترده نظر کارشناسان، شهروندان کشور به ویژه شهر شیراز و به ویژه ساکنان این بافت تاریخی مورد استناد قرار نگرفت، اما قانون و روند تدوین، تصویب و ابلاغ طرح های شهرسازی به قدری روشن است که معمولا هیچ شخص یا نهادی به این راحتی نمی تواند بافت تاریخی شهرهای مهمی مانند شیراز را تخریب کند. اجرای این اقدام به این ارقام بستگی دارد:
اولین و شاید مهمترین چهره محمدرضا رضازاده است که در گذشته استاندار فارس بوده و اکنون عضو هیئت مدیره و معاون اجرایی آرامگاه شاهچراغ است. وی همسر انسیه هزالی معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده و پدر حمیدرضازاده است که پیش از این به دلیل حضور در کانادا و یک شرکت فیلترینگ نام وی مطرح شده بود. سیدمحمدرضا رضازاده که در تاریخ 1300/10/04 با آستان احمدبن موسی و سید علاءالدین حسین به عنوان یکی از اعضای هیئت این حرمین همکاری خود را آغاز کرده است به خبرنگار فارس گفت: در سفر رئیس جمهور و رئیس جمهور هیئت دولت در استان فارس فرصت پیدا کرد. ضرغامی وزیر میراث فرهنگی و گردشگری با حضور در حرم حضرت احمدبن موسی به تشریح مسائل پیرامون طرح اطراف حرم پرداختیم. وزیر همچنین برای بازدید از محدوده بین الحرمین وقت گذاشت و با مشکلات مردم و ناامنی چند سالی که در آنجا وجود دارد آشنا شد. رضازاده می افزاید: همچنین جلسه ای با حضور قاسمی وزیر راه و شهرسازی در حرم حضرت احمد بن موسی داشتیم که در آن سوالات و نگرانی ها مطرح شد و نتایج این دیدارها در جریان حضور رئیس جمهور در اختیار ایشان قرار گرفت. بازدید کنید. وی در همین گفت وگو افزود: عده ای در نامه ای مدعی تخریب میراث فرهنگی این منطقه هستند و در این نامه عنوان می کنند که این نهر (57 هکتار) با احتکار و تراکم فروشی به دنبال خواهد داشت. در حالی که بحث ما این است که اتفاقاً محدودیت ارتفاع ساختمان ها و ساخت و سازهایی که در اطراف حرم اتفاق می افتد رعایت شود و این یعنی مخالفان واقعی مردم را به زمین فروشی و زمین فروشی متهم کرده اند. ایشان به درستی می فرمایند که هدف آن افزایش تراکم در سطح زمین نیست، بلکه هدف آقایان افزایش تراکم زیر سطح زمین است، یعنی ایجاد حیاط های بزرگ در سایت. از خانه های تاریخی ویران شده شیراز که می توانند قبرهای سه طبقه بسازند تا به مشتریان عرضه شود. در گفت و گوی محمدرضا رضازاده که توسط خبرگزاری فارس منتشر شده، از دو فرد دیگر که سابقه مشترک و همکاری نزدیک با آقای رضازاده دارند به نام سید عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی و مرحوم رستم قاسمی وزیر اسبق راه و شهرسازی یاد می شود. واگذاری لوکیشن و ساختمان باغ عفیف آباد شیراز به محمدحسین قاسمی و همسرش نرگس آبیار برای ساخت سریال سوشون هیجان زیادی را برای عزت الله ضرغامی ایجاد کرد. وزیر میراث که مدتی با اظهار نظرهای غیرکارشناسی و اقدامات نادرست در حوزه میراث فرهنگی مورد انتقاد شدید کارشناسان و اهالی فرهنگ قرار داشت، از ورود علنی به موضوع تخریب بافت تاریخی شیراز خودداری کرد و ترک کرد. تصمیم در این زمینه به پژوهشگاه میراث فرهنگی که اخیراً به ریاست دکتر مصیب امیری، باستان شناس و مدیرکل سابق میراث فرهنگی استان فارس برگزیده شده است. مشخص نیست چرا پژوهشگاه میراث فرهنگی که خود باید متولی باشد و معیارهای مداخله در بافت تاریخی را تعیین کند، ناگهان چنین خطی را مطرح می کند. ضرغامی در دفاع از تخریب ها و تملک های انجام شده در این زمینه همواره به تصویب طرح تخریب 57 هکتار توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور اشاره می کند. این طرح مورد انتقاد شدید همه کارشناسان مستقل میراث، اساتید دانشگاه و کارشناسان غیر کارمند وزارت میراث فرهنگی قرار گرفته است و همگی تاکید دارند که این مجموعه اقدامات برای آثار تاریخی و فرهنگی شیراز مضر است. نقش مرحوم رستم قاسمی نیز در راهگشایی این ویرانی کوتاه اما محوری بود. معمولاً طرح های بومی یا تفصیلی که در حوزه شهرها به ویژه در محدوده بافت تاریخی تهیه می شود در کمیسیون های فنی معاونت معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی مورد بررسی و نقد قرار می گیرد. و توسط کارشناسان مختلف در زمینه شهرها، محیط زیست، میراث فرهنگی و… صرفاً برای بررسی و تصویب به شورای عالی شهرسازی راه پیدا می کند، این طرح ها در آنجا نیز بررسی و نقد می شود و در مورد طرح هایی مانند طرح 57 هکتاری نامیده می شود که عموما رد می شوند.
رستم قاسمی در جریانی کاملاً غیرقانونی و به گفته رضازاده در همان سفر رئیس جمهور به حرم شاهچراغ حاضر شد و ظاهراً به درخواست مسئولان آرامگاه شاهچراغ و به دستور رئیس جمهور از این سمت کناره گیری کرد. مسئولیت دولتی از وزارت متبوع خود دارد و در مورد چنین رویداد مهمی تصمیم گیری می کند و به شورایی زیر نظر معاونت استانداری فارس محول می شود. همه کسانی که در استان ها مسئولیت اجرایی داشته اند، می دانند که چگونه مسئولان استانی و کارشناسان استانی تحت فشار مسئولان استانی مانند استاندار و معاونانش در شوراهایی از این قبیل، تسلیم تصمیماتی می شوند که در تضاد کامل با وظیفه است. سازمان تحت مسئولیت آنها به همین دلیل قانونگذار تصمیمات مهمی را در زمینه مداخلات موثر و چند بعدی از جمله در حوزه شهرها به شورای عالی شهرسازی واگذار کرد. توصیه ای که در مورد بافت تاریخی شهر شیراز دور زده شد. بنابراین به نظر می رسد با وجود فراز و نشیب ها، طرح تبدیل بافت تاریخی شیراز به صحن های وسیع در طرح توسعه حرم ادامه دارد. متأسفانه در غیاب کامل نظرات و خواسته های مردم و کارشناسان در فرآیندهای تصمیم گیری در این زمینه و عدم امکان تشکیل پرونده در مراجع قضایی و عدم تشکیل پرونده در محاکم قضایی در خصوص تخریب بناهای تاریخی به نام اماکن متبرکه و زیارتگاه‌ها، آنچه در قبور فروشی، آبرو و نهاد دین، متولیان و اماکن مذهبی آن در کشور از دست می‌رود باید مورد احترام و فراموشی عمیق عواقب آن باشد. تاریخ، هویت و فرهنگ ایران را تحت تأثیر قرار می دهد. مبادا فردا شاهد یا سند تاریخی شکل گیری هویت ایرانی در هجوم گسترده عناصر فرهنگی بیگانه از شرق و غرب باشد، اقدامی که در نقطه مقابل جانبداری توصیه شده توسط مقامات عالی رتبه کشور مشهود بود. .