حمداله مبارکی اولین شهید انقلاب اسلام آباد غرب / مبارزات او در خاطرات خانوادگی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش اسلام آباد خبر، شهید حمدالله مبارکی در سال 1341 در روستای تنگ سرخ از توابع شهرستان شیروان چردوول دیده به جهان گشود. خانواده وی در سال 1351 به دلیل نبود شرایط اولیه زندگی از جمله آب در اسلام آباد غربی ساکن شدند.

پدر و مادر هر دو شهید از خانواده های اصیل و متدین منطقه هستند و پدرش از مداحان متدین و شجاع زمان خود در بحبوحه سرکوب سیاسی رژیم ستمشاهی است.

شهید حمداله مبارکی در 5 بهمن 1357 در روز خونین انقلاب در سن 17 سالگی در جریان تظاهرات خیابانی اسلام آباد غرب به شهادت رسید.

علیرغم اینکه تعداد زیادی از مردم اسلام آبادغرب در اولین تظاهرات و مبارزات انقلاب مورد اصابت گلوله قرار گرفتند و مجروح شدند، اما عده انگشت شماری دارای پرونده جانبازی هستند و این شهید والامقام اولین و تنها شهید انقلاب است. انقلاب در اسلام آباد قرب

برادر شهید مبارک که یک سال از ایشان کوچکتر است و در اکثر مبارزات دوران انقلاب در کنار ایشان بود و پس از شهادت حمداله به صفوف رزمندگان اسلام در سپاه پیوست و همچنین به درجه جانبازی رسید. حفاظت مقدس

به گزارش خبرنگار اسلام آباد خبر، مسئولان می گویند خانواده این شهید گرانقدر از شهرستان مهاجرت کرده اند و در اسلام آباد غرب تنها خانواده خواهر و پسر عمویش حضور دارند. از این رو برای یادآوری رشادت های این رزمنده جان باخته، با سرهنگ نیروی انتظامی هوشنگ مبارکی (پسر عموی شهید) و یکی از برادرزاده های شهید گفت و گو کردیم که مشروح آن در ادامه آمده است.

سرهنگ هوشنگ مبارک (فرمانده نیروی انتظامی اسلام آباد غرب) خاطرات خود را اینگونه آغاز کرد: در سال 56 که مبارزه جدی شد، شهید حمدالله مبارک تلاش خستگی ناپذیری کرد و مستقیماً با امام خمینی، نوارها، رساله ها و اعلامیه ها ارتباط داشت. امام در شهرهای مختلف توزیع شد.

وی گفت: شهید حمداله در سال 56 هنگام پخش اعلامیه در اهواز دستگیر شد و بعدا آزاد شد و ساواک از اهواز اخراجش کرد و در تابستان 57 فعالیت خود را در کرمانشاه از سر گرفت. در پاییز 57 مجدداً توسط یک افسر نیروی انتظامی در کرمانشاه دستگیر شد و پس از مدتی حبس در جمع انقلابیون متنفذ آزاد شد و برای افشای هویت خود به اسلام آباد غرب آمد تا در کرمانشاه بجنگد.

پسر عموی شهید بیان می کند که شهید حمدالله مبارک با وجود سن کم، بسیار فعال بود و بارها در تظاهرات شرکت می کرد و در نبردهای خطرناک با ساواک و شهربانی «مستقیماً شرکت می کرد و می جنگید».

وی خاطرنشان کرد: در 5 بهمن 57 در اسلام آباد که باتوم و نیروهای مسلح به حمایت از شاه به خیابان ها آمدند، حاج آقا بهشتی از روحانیون رزمنده آن زمان به انقلابیون پیام داد که آنها امروز قصد کشتن مردم را داشتند. بیرون نروید، اما در حالی که مزدوران شاه با حمایت تانک ها و نظامیان شعار جاوید شاه را سردادند و به مسجد کمر بنی هاشم آمدند، شهید حمدالله مبارک به همراه تعداد زیادی از رزمندگان جوان اسلام آباد آن زمان توانستند. آنها با آنها برخورد کردند و با تحقیر آنها را عقب راندند، به طوری که قلعه های تاگوت به طرز وحشیانه ای تمام مبارزان را به گلوله بستند و تعداد زیادی از جوانان مبارز تیراندازی و زخمی شدند.

وی افزود: شهید حمداله که شجاعانه رزمندگان را رهبری می کرد، تیرهای زیادی به سمت او زده بود. مزدوران شاه راه های مواصلاتی بیمارستان شیرهرشید اسلام آباد را بستند و در حالی که از شدت جراحات به شدت خونریزی می کرد، سرانجام جان سپرد: «حمداله مبارکی شهید شد.

هوشنگ مبارکی در ادامه خاطرات خود می گوید: «پس از شهادت حمداله، خون این شهید در رگ های مردم اسلام آباد غرب جوشید و هزاران حمداله جان باختند. فردای شهادتش مردم اسلام آبادغرب چنین تشییع باشکوهی را برای این شهید برگزار کردند: «از خانواده این شهید بودند.

وی افزود: پس از آن روز ژاندارمری، ارتش، ساواک و شهربانی عملاً قدرت خود را از دست دادند و نتوانستند در مقابل مردم بایستند، اما در حالی که بختیار در قدرت بود و امام هنوز به ایران نیامده بودند، ساواک در آنجا تهدید به جنگ کرد. شایعه بود و حتی در شهر شایعه شده بود که خانواده شهید حمدالله مبارک که با شاه جنگیده اند باید اعدام شوند و در این بین شجاعت مادر حمدالله مثال زدنی بود و او پاسخ داد؛ در راه من و خدا حاضریم تمام خانواده ام را فدای امام خمینی و انقلاب کنم.

مبارکی بیان کرد: مادر شهید بسیار متدین و طرفدار انقلاب بود و همیشه عکس امام راحل را در تلویزیون می بوسید و بیشتر اوقات به حرم حضرت حمداله می رفت و درد دلش را به ایشان می گفت چون امام را دوست داشت. بسیار زیاد و حتی در زمان حیاتش زمینی در جوار مزار شهید برای قبر خود خرید که پس از فوت در سال 1353 بنا به وصیتش در کنار فرزند شهیدش در روستای اسلام آباد غرب به خاک سپرده شد.

سرهنگ هوشنگ مبارکی پسر عموی این شهید والامقام در پایان سخنان خود گفت: برای پاسداشت و گرامیداشت یاد و خاطره شهدا باید به گونه ای تلاش کنیم که نسل جدید هدف شهدا را با تمام وجود لمس کند. و از او به عنوان یک افسانه یاد نمی کند.

شاهین شهبازی خواهرزاده شهید متولد 1362 و از فرزندان انقلاب در گفتگو با خبر نگار اسلام آباد گفت: مادرم همواره ایمان، صداقت و شجاعت برادر شهیدش را می ستاید و تاکید می کند که اخلاق و منش و آداب عموی شهیدتان را الگو قرار دهید و بگویید در آن زمان جوانان هم سن و سال او یا بی تفاوت بودند یا به دنبال لذت های دیگر بودند، شهید حمداله پیام ولی فقیه زمان خود را دریافت کرد و جان خود را فدا کرد. تو برای او هستی

وی اعلام کرد: هدف ما این است که راه عموی شهیدمان را ادامه دهیم و ولایتمداری او را در همه امور الگو قرار دهیم.

به گفته برادرزاده شهید: قبل از اینکه خانواده ما در چند سال اخیر برای این شهید بزرگوار پنجمین باخمن یادواره ای برای شهدای جوان برگزار کنند، برای بسیاری از جوانان و مردم اسلام آباد غربی جای تعجب و ناشناخته بود که شهید حمدالله. مبارک اولین و تنها شهید بود انقلاب اسلام آباد غرب باشد.

به گزارش اسلام آباد خبر ، پس از انقلاب و در پاسداشت مقدس مردم اسلام آباد، شهدا 1283 شهید محجبه انقلاب را تقدیم کردند، اما این شهید والامقام اولین و تنها شهید انقلاب در اسلام آبادغرب است. لذا حفظ کرامت و منزلت این شهید انقلابی اقدامی شایسته از سوی مسئولین شهرستان بوده و شایسته است مکان فرهنگی یا خیابانی برای پاسداشت و یاد و خاطره این شهید بزرگوار در نظر گرفته شود. البته خانواده این شهید بزرگوار آنقدر نجیب، متدین، بی ادعا و بی چشم بودند و هستند که او چنین چیزی را نمی خواست و به دنبال حضور در انقلاب نبود، اما مسئولان باید به رسالت خود در قبال این شهدای بزرگ عمل کنند. .

انتهای پیام/