خیانت های نابخشودنی قاجار و پهلوی به تمامیت ارضی ایران


ساعت: 15:27
تاریخ انتشار: ۱۳۰۱/۰۵/۲۷
کد خبر: 1890827

کارشناس مسائل سیاسی گفت: در زمان رضاخان تپه های آرارات افغانستان و قسمت زیادی از اروند رود از دست ایران خارج شد. همچنین در دوره محمدرضا شاه بحرین که چهاردهمین استان ایران بود به دستور انگلیسی ها به سران بزدل حکومت وقت از دست ایران خارج شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش صاحب نیوز؛ سرزمین ایران در طول تاریخ به دلیل موقعیت خاص و منحصر به فرد ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی خود همواره مورد توجه قدرت های جهانی بوده و مرکز ثقل استقرار سیاسی، امنیتی و نظامی این قدرت ها به شمار می رود. در دوره‌های زمانی مختلف و در قالب تحولات و رویدادهای مختلف، بخش‌های مختلف خاک این سرزمین به اشکال مختلف مانند جنگ مستقیم، توطئه و خرابکاری دولت‌های طلعت، معاهدات دوجانبه یا چندجانبه و همچنین درازمدت سیاسی و تعارضات حقوقی، از حاکمیت ایران

در همین رابطه با محمود معلمی کارشناس مسائل سیاسی گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:


– در دوره قاجار چه مقدار از خاک ایران از دست رفت؟


معلم: تقریباً 200 سال از آغاز دوره قاجار تا پایان دوره پهلوی دوم می گذرد که طی آن بیش از دو برابر سرزمین ایران کنونی را از دست دادیم. قلمرو ایران امروز یک میلیون و 648 هزار و 195 کیلومتر مربع است که از نظر وسعت در بین دویست کشور هفدهمین کشور جهان است. در زمان قاجار، قرارداد گلستان و ترکمنچای باعث شد که برخی از مناطقی که اکنون به صورت دولتی و دارای کرسی در سازمان ملل هستند، از جمله آذربایجان، ترکمنستان و ارمنستان از دست ایران خارج شوند. قرارداد ترکمانچای در 5 شعبان 1243 (هجری) توسط عباس میرزا و ژنرال پاسکویچ روسی امضا شد. در جریان این معاهده، علاوه بر تحکیم نتایج عهدنامه گلستان برای روسها، اراضی حاصلخیز و سودآور قره باغ، شورای گل و بخشی از صحرای مغان از ایران جدا شد. علاوه بر این، دولت ایران تسلط مطلق روسیه بر دریای خزر را پذیرفت; نتایج این معاهدات در درازمدت منجر به کاهش قدرت نرم و نفوذ سیاسی و معنوی ایران در بسیاری از زمینه ها شد و کشورهایی مانند انگلستان توانستند نفوذ خود را به شرق، شمال شرق و جنوب ایران گسترش دهند و بدین ترتیب زمینه را فراهم آورند. زمینه های لازم برای اجرای سیاست استعماری انگلستان باید در شرق از جمله افغانستان و هرات تامین شود.


– در زمان پهلوی چقدر از سرزمین ایران جدا شد؟

در دوره رضاخان تپه های آرارات افغانستان و بخش بزرگی از اروند رود از دست ایران خارج شد. همچنین در دوره محمدرضا شاه بحرین که چهاردهمین استان ایران بود به دستور انگلیسی ها به سران بزدل حکومت وقت از دست ایران خارج شد. هويدا نخست وزير رژيم پهلوي در مورد تقسيم بحرين چنين گفت: بحرين دختر ما بود، به هر کس مي خواستيم شوهر داديم. بحرین که سرشار از معادن ارزشمند است و به مجمع الجزایر بحرین معروف است، این خیانت رژیم پهلوی به ایران بسیار بزرگ است و نشان می دهد که رژیم پهلوی رژیمی نالایق و خودخواه و تحت فرمان کشورهای بیگانه بوده است.


تسلط انگلیس و آمریکا بر ایران

تا 7 مرداد 1332 انگلیسی ها در ایران حکومت می کردند و از آن زمان تا پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکایی ها در ایران نفوذ داشتند و فقط ایران را کشور مستقل می نامیدند، اما در واقع تحت حاکمیت انگلستان بود. و ایالات متحده، و دستور آنها باید اطاعت شود. علت از دست رفتن بسیاری از نقاط ایران در دوره های قبل این است که رژیم های حاکم بر ایران وابسته و گوش به فرمان استکبار جهانی بودند و از خود قدرت تصمیم گیری نداشتند.


– شرایط در دوران جمهوری اسلامی به چه سمتی پیش رفت؟

علیرغم اینکه ما مجبور به جنگ هشت ساله شدیم که نه تنها علیه عراق، بلکه علیه بسیاری از کشورها بود و تنها عراق بود که نیروی فعال بود. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد بودیم که حتی یک تکه از خاک ایران را از دست نداده ایم و به بیگانگان ادای احترام نخواهیم کرد.


***

بی‌تردید وقتی صحبت از جدایی بخش‌هایی از وطن می‌شود، حافظه تاریخی ایرانیان، عهدنامه‌های گلستان، ترکمنچای و به‌ویژه جدایی بحرین از ایران در زمان پهلوی دوم را به یاد می‌آورد. سیاستی که تداوم آن در مقاطع زمانی مختلف دست های پشت پرده استعمار انگلیس را آشکار کرد و سرانجام پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 57 به ادامه سیاست فروش و واگذاری سرزمین های ملت ایران به بیگانگان پایان داد. راهی که حتی رویارویی 8 سال جنگ نظامی و خشونت آمیز، جهان استکبار نتوانست به تمامیت ارضی ایران لطمه ای وارد کند و بیگانگان حتی ذره ای از خاک مقدس و پاک ایران را به دست نیاوردند.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید