برخی ممکن است بر این باور باشند که زنان و دختران مسلمان نمی توانند به نام پوشش اسلامی خود نقش مؤثری در ورزش بین المللی ایفا کنند. اما موفقیت های مختلف زنان ایرانی در مسابقات جهانی همه این فرضیات را رد می کند.
در واقع پیروزی انقلاب اسلامی فضای جدیدی را برای زنان ایرانی گشود، به طوری که در هر مقامی درخشش زنان مسلمان ایرانی در برابر چشم جهانیان بود.
فاطمه صفرپور ورزشکار قزوینی به عنوان مربی بین المللی تکواندو نمونه یک مادر ورزشکار است که با وجود مشکلات فراوان توانست در عرصه بین المللی بدرخشد و به همگان ثابت کند که با کسب عنوان بهترین مربی جهان، مادران ایرانی می توانید رویاپردازی کنید خودتان را دنبال کنید.
دقایقی پای صحبت های این بانوی موفق نشستیم؛
چون تکواندو را به صورت حرفه ای دنبال می کنید. وقتی مادر شدید چطور این مسیر را ادامه دادید؟
جاده طبیعتا سخت بود. زیرا عشق من به ورزش باعث شد حتی در دوران بارداری ورزش را کنار نگذارم و فقط در زمان تولد فرزندم استراحت کنم. در واقع بدون حمایت خانواده و همسرم برای نگهداری از بچه نمی توانستم به فعالیت ورزشی خود ادامه دهم.
خانواده تا کی از شما حمایت می کنند؟
زمانی که به اردوهای تیم ملی رفتم خانواده و همسرم تمام تلاش خود را برای حفظ موفقیتی که به دست آوردم انجام دادند.
به عنوان یک مادر ورزشکار چه نگرانی هایی داشتید؟
به عنوان یک ورزشکار و مربی، شاگردانی را تربیت کردم که مانند فرزندان خودم بودند و دغدغه های آنها را کاملاً درک می کردند. از طرفی فرزند خودم هم به مادر نیاز داشت. فکر می کنم حفظ این دو در کنار هم خیلی سخت بود.
روزهایی که دور از خانه و در اردوی تیم ملی بودید چطور گذشت؟
12 سال در اردوی تیم ملی بودم و فقط روزهای شنبه و جمعه به خانه می آمدم و در روزهایی که در خانه بودم سعی می کردم تربیت پسرم را بهتر کنم.
آیا مادر بودن باعث شد ورزش را ترک کنید؟
این تصمیمی است که بسیاری از ورزشکاران می گیرند زیرا اولویت آنها فرزندشان است. اما فکر می‌کنم اگر از اطرافیان حمایت شود، می‌توانیم هر دو را با هم داشته باشیم.
تمرینات چه تاثیری بر روحیه شما به عنوان یک مادر داشت؟
ورزش انگیزه، خلق و خو و اعتماد به نفس را افزایش می دهد. بنابراین روحیه من به عنوان یک ورزشکار بسیار متفاوت است.
شباهت مادر و قهرمان ورزشکار چیست؟
وقتی به عنوان بهترین مربی جهان انتخاب شدم، پسرم مرا به عنوان الگوی خود انتخاب کرد و من قهرمان زندگی او شدم. اما فکر می‌کنم زنان و مادران کشورم جدای از فعالیت‌های حرفه‌ای، قهرمانان واقعی هستند.
اکنون زندگی حرفه ای و خانوادگی خود را چگونه مدیریت می کنید؟
بعد از 12 سال غیبت حدود 2 سال است که در کنار پسرم هستم و به کار و سرگرمی او رسیدگی می کنم و در این مدت دیدم فرزندم از بودن در کنار من احساس بسیار خوبی دارد.
اگر به روزهای قبل از تولد فرزندتان برگردید، آیا دوباره همان مسیر را ادامه می دهید؟
عشق و علاقه ای که ورزشکاران به حرفه خود دارند باعث می شود نتوانند آن را رها کنند. زیرا ورزش نمی تواند تامین کننده مالی باشد. بنابراین فکر می کنم اگر به آن زمان برگردم، همان مسیر را ادامه خواهم داد.
خاطره ای از روزهایی که از خانه دور بودی برایمان تعریف کن.
من پارسال در اردوی تیم ملی بودم و پسرم عصبانی بود. یادم هست آن شب در اردوگاه گریه کردم و از اینکه پسرم دچار مشکل شده بود بسیار ناراحت بودم.
توصیه شما به ورزشکارانی که به تازگی مادر شده اند چیست؟
به ورزشکارانی که قصد مادر شدن دارند توصیه می کنم به خود شک نکنند و همچنین به ورزشکارانی که اخیرا طعم شیرین مادری را چشیده اند توصیه می کنم از این نعمت بهره مند شوند.
آیا حجاب و اعتقادات شما با فعالیت های شما تداخل دارد؟
در مراسم اختتامیه مسابقاتی که مملو از تماشاگر است و جایی برای نفس کشیدن ندارد، افتخار است که از ایران و ورزشکاران ایرانی از ده ها و حتی صدها کشور جهان یاد کنم و از یک بانوی محجبه به عنوان بهترین مربی جهان تقدیر کنم. واقعاً نمی دانم چگونه از خدا برای این افتخار تشکر کنم.
حجاب مانعی برای فعالیت های مختلف بانوان نیست و از آنجایی که تکواندو یک رشته پوشاک است، هرکسی می تواند وارد آن شود.