در اینترنت آینده، فعالیت‌های آنلاین دیجیتال با دنیای مجازی و فیزیکی ادغام خواهند شد تا تجربیات سه بعدی و واقع‌بینانه ایجاد کنند. برندها، مدارس، کارفرمایان و افراد در دنیای مجازی خود فعالیت خواهند کرد. مکانی که افراد بتوانند برای یادگیری، بازی، کار و معاشرت دور هم جمع شوند.
پیش بینی اینکه دنیای اینترنت در آینده چگونه خواهد بود بسیار دشوار است. زیرا این روزها تکنولوژی با سرعت سرسام آوری در حال پیشرفت است. البته شکی نیست که نسخه های جدید وب بخش هایی از اقتصاد و جامعه ما را متحول خواهد کرد.
منظور از “اینترنت آینده” چیست؟ ما در مورد مرحله سوم تکامل وب صحبت می کنیم. جایی که زندگی آنلاین غیرمتمرکزتر و جالب تر از همیشه خواهد بود. این مرحله بعد از web1 که مبتنی بر وب سایت های ایستا بود و web2 با محتوای تولید شده توسط کاربر و مدیریت شرکت های رسانه های اجتماعی مانند Tencent و Facebook فرا می رسد.
اکنون می توانید از اصطلاحات “web3” و “اینترنت آینده” به جای یکدیگر استفاده کنید. اگرچه ممکن است این اصطلاحات برای افراد مختلف معانی متفاوتی داشته باشند، اما پیش‌بینی‌هایی وجود دارد که می‌توان به عنوان آینده‌پژوه درباره نحوه عملکرد فناوری‌های وب 3 و تأثیر آنها بر زندگی، کار و بازی‌های ما انجام داد.
در اینجا پنج روندی که می توانند بر اینترنت آینده تأثیر بگذارند، آورده شده است.
در اینترنت آینده، فعالیت‌های آنلاین دیجیتال با دنیای مجازی و فیزیکی ادغام خواهند شد تا تجربیات سه بعدی و واقع‌بینانه ایجاد کنند. برندها، مدارس، کارفرمایان و افراد در دنیای مجازی خود فعالیت خواهند کرد. مکانی که افراد بتوانند برای یادگیری، بازی، کار و معاشرت دور هم جمع شوند.
متاورس (محیط دیجیتال مشترک و پایدار که در آن می‌توانیم با همان آواتار، دارایی‌های دیجیتال و اولویت‌های یکسان کار کنیم)، فناوری‌هایی مانند واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و دوقلوهای دیجیتال برای ایجاد یک فضای سه‌بعدی و همه‌جانبه‌تر. ، اینترنت واقعی تر. و جذاب تر، متحد می شود.
طلوع تمرکززدایی
در اینترنت غیرمتمرکز، قدرت و کنترل بیشتر از اینترنت متمرکز توزیع شده است. در آینده، اینترنت به‌طور فزاینده‌ای از فناوری‌های غیرمتمرکز مانند بلاک چین و شبکه‌های همتا به همتا استفاده می‌شود، نه اینکه توسط چند سازمان دولتی یا شرکت‌های بزرگ کنترل شود. این امر باعث ایجاد حریم خصوصی و امنیت بیشتر و کاهش سانسور می شود. اینترنت غیرمتمرکز نیز انواع جدیدی از برنامه ها و خدمات را در اختیار ما قرار می دهد که در اینترنت متمرکز کنونی امکان پذیر نیست.
سخت افزار پیشرفته
نوآوری های سخت افزاری مانند عینک ایمنی، عینک و هدست، اینترنت اشیاء آینده را سرعت می بخشد.
بزرگ‌ترین شرکت‌های فناوری در جهان نه تنها زمانی که ما می‌خواهیم یک تجربه کامل از اینترنت سه بعدی داشته باشیم، هدست‌های واقعیت مجازی می‌سازند، بلکه روی ابزارهایی مانند عینک هوشمند نیز کار می‌کنند تا بتوانیم به راحتی آنها را هنگام راه رفتن به چشم بزنیم. و برای تعامل در دنیای واقعی.
من اخیرا یک نمونه اولیه از عینک هوشمند Viture را آزمایش کردم. این عینک مانند عینک آفتابی معمولی به نظر می رسد، اما یک صفحه مجازی 120 اینچی را در جلوی صورت شما نمایش می دهد. با این عینک توانستم دنیای واقعی را برای انجام یک بازی یا تماشای یک ویدیو مسدود کنم و همچنان دنیا را مانند عینک های معمولی از طریق آنها ببینم.
عینک‌های هوشمند آینده با نمایش تصاویر و اطلاعات دیجیتال در مقابل چشمان ما در طول روز، واقعیت افزوده را به زندگی اضافه می‌کنند و اینگونه است که می‌توانیم واقعیت افزوده را در نحوه کار، بازی و زندگی خود بگنجانیم.
این امکان وجود دارد که به لطف این فناوری جدید همپوشانی، به نقطه ای برسیم که دیگر نیازی به گوشی های هوشمند نداشته باشیم.
با استفاده از تکنولوژی می توانید بدن را تقویت یا اصلاح کنید. در جامعه امروزی، ما کیفیت بدن و زندگی خود را با انجام کارهایی مانند کاشت دستگاه هایی مانند حلزون یا ضربان ساز برای کنترل عملکرد قلب بهبود بخشیده ایم.
بنابراین بدنسازی، به عنوان بخشی از اینترنت آینده، از این موارد فراتر خواهد رفت. Mojo Vision در حال توسعه لنزهای تماسی واقعیت افزوده است که نمایشگرهای micro-LED را در چشم قرار می دهد. تصور کنید با استفاده از این لنزها می توانید اطلاعات آب و هوا، پیام های چت یا اطلاعات واقعیت افزوده را در دنیای اطراف خود مشاهده کنید.
برخی از شرکت ها پا را فراتر گذاشته اند و به دنبال اتصال مستقیم مغز انسان به اینترنت هستند. “واقعیت مجازی وابسته به عصبی” فناوری واقعیت مجازی را با رابط های مغز و کامپیوتر (BCI) ترکیب می کند تا تجربیات تعاملی و سه بعدی ایجاد کند که مستقیماً به سیستم عصبی انسان متصل می شود.
با واقعیت مجازی عصبی، کاربران می توانند با استفاده از افکار خود به جای دستگاه های ورودی سنتی مانند صفحه کلید یا کنترلر، محیط ها و اشیاء مجازی را کنترل کرده و با آنها تعامل داشته باشند. شرکت هایی مانند Neurable، Meta و پروژه Neuralink ایلان ماسک در حال کار بر روی BCI هایی هستند که پتانسیل ایجاد انقلابی در نحوه تعامل ما با اینترنت آینده را دارند.
لمس و صدا در اینترنت
توسعه دهندگان همچنین به سختی روی دستگاه ها و فناوری های همپوشانی کار می کنند تا با استفاده از تمام حواس پنج گانه، تجربه اینترنت را در سطح عمیق تری برای ما ممکن کنند.
در حال حاضر لباس‌های لمسی مانند “Teslasuit” وجود دارد که می‌تواند یک تجربه تمام بدن را ارائه دهد که لمس واقعی را شبیه‌سازی می‌کند، اما در حال حاضر برای اکثر کاربران VR در دسترس نیست. در آینده، ابزارهای لمسی مانند دستکش برای همه کاربران قابل دسترس‌تر خواهند بود و وصله‌های لمسی پوشیدنی نیز حس لامسه را از راه دور در اختیار افراد قرار می‌دهند.
صدا نیز نقش بسیار مهمی در اینترنت آینده خواهد داشت. با صداهای فضایی، ما قادر خواهیم بود از صدای 360 درجه در تجربیات و ارتباطات مجازی خود استفاده کنیم. شرکت ها همچنین باید بیشتر بر روی برند صوتی خود تمرکز کنند (یعنی استفاده از موسیقی یا ابزارهای صوتی برای ایجاد هویت صوتی منحصر به فرد، سازگار و به یاد ماندنی خود).