اکنون که لایحه رتبه بندی معلمان در مجلس نهایی شده و به هیات امنا ارسال شده است، تجمعات معلمان بر اعمال صحیح رتبه بندی معلمان (با استناد به رتبه بندی سال 91 بر اساس پیش نویس طرح سال 91 و همسویی 80 درصدی) تاکید دارند. اعضای اساتید دانشگاه).
لایحه رتبه بندی معلمان این روزها به یکی از اصلی ترین چالش های بودجه ای و اداری دولت سیزدهم تبدیل شده است. از یک سو، معلمان در فقر زندگی می کنند و نسبت به مقایسه حقوق خود با سایر کارکنان اجرایی احساس بی انصافی می کنند. از سوی دیگر دولت سیزدهم با کمبود بودجه مواجه است.
پیشنهاد اصلاح قانون مدیریت خدمات کشوری و ایجاد نظام پرداخت عادلانه در بین کلیه کارکنان دستگاه های اجرایی بهترین راه حل برای رفع این معضل تلقی می شود. از سوی دیگر، برخی دیگر تلاش برای استفاده از قانون مدیریت خدمات کشوری برای برقراری انصاف در نظام پرداخت را ناکام می‌دانند و به مجوزها و امتیازات مختلفی که سازمان‌های دولتی تاکنون برای فرار از قانون دریافت کرده‌اند، اشاره می‌کنند. این گروه پیگیر تصویب لایحه رتبه بندی معلمان و ایجاد سامانه ویژه پرداخت حقوق و کمک هزینه تحصیلی است.
از سوی دیگر برخی کارشناسان معتقدند کیفیت خدمات آموزشی باید بر اساس رتبه بندی باشد، اگر هدف ارتقای کیفیت آموزش است، این سوال مطرح می شود که چرا باید همه معلمان در رتبه بندی قرار گیرند؟ این امتیاز شامل 700000 معلم است و ممکن است در حال حاضر امتیاز قابل توجهی کسب نکند.
در گفت و گو با خلیل جوادیار، کارشناس آموزش و پرورش، سعی کردیم به سوالاتی مانند اینکه آیا همه معلمان موفق به احراز صلاحیت می شوند، پاسخ دهیم؟ آیا در حال حاضر می توان افرادی را که واقعاً واجد شرایط معلمی نیستند و به حد نصاب سنجش نرسیده اند حذف کرد؟ رتبه بندی فعلی چگونه انگیزه و کیفیت را افزایش می دهد و تیم های ارزشیابی معلم چه ویژگی هایی دارند؟
بخش اول این گفتگو برای حاضران ارائه شد:
اگر قرار باشد رتبه بندی معلمان عملیاتی شود یعنی همه 700 هزار معلم در رتبه بندی قرار می گیرند یا باید بسته به میزان توانایی و شایستگی افراد تعدادی از آنها در این چرخه قرار گیرند؟
اگر از نظام صحبت کنیم، در رتبه بندی معلمان باید همه چارچوب ها و سازوکارهای این نظام به خوبی تدوین شود، اما بعید به نظر می رسد که این هدف محقق شود، چرا که همین تصور غلط در مورد توزیع بودجه در رتبه بندی وجود دارد. معلمان عمل کنید
نظام رتبه بندی را باید از بحث حقوق معلمان جدا کرد، اگر این موضوع به حقوق مربوط باشد، داستان «افزایش حقوق به نام رتبه بندی» تکرار می شود و با توجه به مولفه های تعریف شده به نظر می رسد همین رویکرد خواهد بود. ادامه در قانون رتبه بندی .
رتبه باید شخصیتی داشته باشد که سر کلاس را بشناسد نه اینکه مدام بالا بیاید رتبه 730000 معلم را شامل می شود برای ما کافی است یا خیر؟
رتبه بندی قربانی برای افزایش حقوق
اگر بخواهیم بحث رتبه بندی را از افزایش حقوق جدا کنیم و هدف شناسایی معلمان توانمند و خلاق برای حمایت های ویژه باشد، برای جداسازی بحث رتبه بندی از افزایش حقوق چه اقدامات خاصی باید انجام شود؟
با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، سطح حقوق و مزایای معلمان پایین است، خیلی ها می گویند که اول باید حقوق معلمان افزایش یابد تا به سطح حقوق و مزایای سایر کارمندان دولت برسد و بعد بگویند نظام. رتبه بندی قرار است عملکرد رقابتی معلمان را اندازه گیری کند. اگر قرار است معلمان را بر اساس عملکرد رقابتی در رتبه بندی ارزیابی کنیم، باید مفروضاتی مانند افزایش و ترمیم حقوق معلمان را در نظر بگیریم. اما از آنجایی که هنوز مطالبات معلمان برآورده نشده است و در عمل هر بار که در این سال ها موضوعاتی مانند «ترفیع» یا «رتبه» مطرح شده، آن ها را فدای «افزایش حقوق» و رتبه های احتمالی کرده اند. . سقوط کرد و درخواست معلمان برآورده نشد. به هر حال ابتدا باید حقوق معلمان ترمیم شود و سپس رتبه بندی در نظر گرفته شود.
برابری معلمان با معلمان دانشگاه برای دریافت 80 درصد حقوق همتایان خود در دانشگاه بر چه مبنای قانونی لازم است؟ طرح رتبه بندی ارائه شده در زمان وزارت آقای حاجی بابایی این سوال را مطرح کرد که مربوط به سال 91 بوده و اکنون در سال 1400 هستیم، آیا چنین درخواستی درست است؟
قبل از قانون مدیریت خدمات کشوری، به دلیل کم بودن تعداد افراد دارای مدرک فوق لیسانس و بالاتر، نیاز به دریافت 80 درصد مدرک استاد دانشگاه برای یک دانشگاهی وجود داشت که البته رقم خوبی بود. رقابت شدید بود و افراد کمی خوش شانس بودند.
در سال 88 با تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری، قانون قبلی عملاً لغو شد و معلمان دارای مدرک فوق لیسانس و دکترا متضرر شدند و از حقوق مساوی برخوردار نشدند.
پیش نویس طرح رتبه بندی سال 91 متوقف شد
در سال 1370 در خدمت جناب آقای حاجی بابایی پیش نویس طرح رتبه بندی تهیه و به هیئت دولت ارسال شد.
پیشنهاد هیأت وزیران به کمیسیون مجلس در سال 1399 بحث های مشابهی را مطرح کرد و ماده 7 متن آن که در 15 تیر 1400 توسط کمیسیون آموزش مجلس ارائه شد، بحث تساوی 80 درصدی را با اساتید دانشگاه مطرح کرد: «درصد کل حقوق و تخصص های هیأت علمی مربوط در دانشگاه های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با احتساب استان و شهرستان خدمتگزار» که حقوق معلمان پس از رتبه بندی نباید کمتر از 80 درصد کل حقوق و اعضای هیأت علمی نیمه وقت باشد. یک مدرس کلیدی در دانشگاه تهران و در صورت کمتر بودن، تفاوت در انطباق باید در تصمیمات انتصاب آنها گنجانده شود تا تفاوت بین این دو نوع دیدگاه در مورد مزایای کسب رتبه معلمی مقایسه شود تا نکته اصلی بیان شده درک شود. توسط معلمان
معلمان به چه چیزی اعتراض می کنند؟
معلمان هم اکنون به این نوع نوشتار معترضند: «چرا ذات معلم را مستقل نمی‌دانستند؟» در سال‌های اخیر هرم دانشگاه را کمتر حفظ کنند و شاید هیچکس در دانشگاه تهران با مدرک فوق لیسانس نباشد. مشغول.
ایشان در نوشته های کمیسیون آموزش مجلس، حداقل شأن معلمان در وزارت آموزش و پرورش را به وزارت علوم تشبیه کرده است، اما در نامه مصوب، شأن معلمی در وزارت آموزش و پرورش با حقوق و عیدی کلیدی. مدرس دانشگاه تهران به عنوان یکی شناخته می شود.
دولت در حال حاضر در تنگنای مالی قرار دارد و بیشتر معلمان با دغدغه ها و مشکلات اقتصادی مواجه هستند.
بحث افزایش حقوق را باید از رتبه بندی جدا کرد، اما نظام رتبه بندی شاخص های تخصصی، حرفه ای و عملکردی و سایر صلاحیت ها را در نظر می گیرد که بر اساس آن «ارزیابی» انجام می شود و به همه افراد مزایا یا تسهیلات یکسانی ارائه نمی شود. فلسفه ایجاد سیستم رتبه بندی در هر مکانیزم باید یکی از دیگری جدا شود.
در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به نظام سنجش شایستگی اشاره شده است، اما در قانون رتبه بندی کلید واژه «نظام سنجش صلاحیت معلم» که قبلاً در کارگروه های دیگر بررسی و با رتبه بندی تلفیق شده بود، ذکر نشده است.
رتبه بندی برای همه معلمان اعمال نمی شود
اگر باید معیارها و معیارهای خاصی رعایت شود و حد نصاب آنها ملاک رتبه بندی قرار گیرد، می توان استدلال کرد که در شکل رقابتی رتبه بندی معلمان امکان دریافت 100% معلمان وجود ندارد. «ارزیابی رقابتی بر اساس معیارهای معین، باید یک سیستم ارزیابی شایستگی تعریف شود» و در این فرآیند، در بهترین حالت، شاید دو سوم افراد بتوانند موفق شوند.
اگر این ذهنیت وجود داشت و بعد شروع به محاسبه مالی و عددی می کردند نتیجه بهتری حاصل می شد اما با چرتکه 750 هزار نفری بودجه را تقسیم کردند و گفتند هر معلم بین 700 تا 800 هزار تن دریافت می کند و این نوع گفتار یعنی که ما به دنبال توزیع پول هستیم و به دنبال احراز شرایط نیستیم.
ارزیابی شایستگی، پیش فرض کیفیت و حمایت از کیفیت است که در قانون رتبه بندی معلمان نادیده گرفته شده است.