10 سال پیش در سال 1390 و در جریان دیدار تیم های پرسپولیس و سپاهان، اتفاق عجیبی در ورزشگاه فولاد شهر رخ داد که به حادثه «آب آلوده» معروف شد. در این دیدار بازیکنان پرسپولیس در جریان بازی و پس از دقایقی گیج و به هم ریختند. در آن زمان تصور می شد دلیل وضعیت نامساعد پرسپولیسی ها آب آلوده ای است که بازیکنان در جریان بازی استفاده کرده بودند و تقصیر باشگاه پرسپولیس و هواداران آن تیم متوجه سپاهانی ها بود. حالا بعد از سال ها سردار رویانیان، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس فاش کرد که مشکل آب آلوده اصفهان ربطی به سپاهان ندارد و فردی از باشگاه پرسپولیس مسئول این اتفاق بوده است. در همین زمینه گفت وگویی با مهدی جعفرپور بازیکن سپاهان داشتیم که چند سال بعد با حضور در این تیم تجربه بازی در پرسپولیس را به دست آورد و از این تصمیم بدترین تصمیم زندگی فوتبالی خود یاد می کند. آن گفتگو را در ادامه بخوانید:
در مورد آن مسابقه خاص و ماجرای آب آلوده که به نوعی در پایان آن مسابقه خبرساز شد، صحبت کنید.
بالاخره یک روز خورشید طلوع می کند و بعد از سالها خود آقای رویانیان تصریح کرد. در نیمه اول همه چیز خوب بود. این وسط فکر می کنم بچه های پرسپولیس از ایزواستار استفاده می کنند تا خودشان را تقویت کنند و خودشان را مسموم کنند و بعد آن را به آب آلوده و این مشکلات مرتبط کنند.
بعد از آن بازی از حجم قضاوت های نادرست درباره سپاهان عصبانی نشدی؟
خب طبیعیه وقتی قدرتشان در زمین به سپاهان نمی رسید با این مسائل حاشیه ای و رسانه ای سعی کردند خودشان را تحمیل کنند. در بازی در همان ابتدا یک گل زدیم و 2 بر صفر پیش افتادیم. بعد می خواستند با این چیزها خودشان را توجیه کنند.
از احساستان پس از حادثه آب آلوده بگویید که 10 سال طول کشید تا متوجه شوید سپاهان مقصر این حادثه نیست.
آن زمان ما یک تیم فشرده بودیم. در آن زمان می توان گفت تیم ملی سپاهان. هشت رقیب ملی داشتیم. تمام تمرکز ما روی بازی بود و کاری به مسائل حاشیه ای نداشتیم. خدا را شکر در آن دوره که هت تریک قهرمانی مدرن نبود، سه بار پیاپی قهرمان شدیم. به هر حال این بار برای تیم بزرگ مثل قطار در حال حرکت است و به سمت آن سنگ پرتاب می کنند. یک تیم با شخصیت نباید به این مشکلات توجه کند. فکر می کنم آن زمان بچه ها آنقدر باتجربه بودند که به مسائل حاشیه ای توجه نمی کردند. بعد از 10 سال خورشید پشت ابر نماند و این سوالات خود به خود روشن شد.
به نظر شما آیا می توان این اتهامات واهی را از ذهن شما و سربازان پاک کرد؟
ببینید، هر چه شخصیت یک تیم بزرگتر باشد، لبه ها و دشمنان بیشتری در اطراف آن وجود دارد. فکر می کنم سپاهان به یکی از قطب های اصلی ایران تبدیل شده است و هر چه تیم بزرگتر باشد، حواشی آن بیشتر می شود.
سپاهان پس از سقوط با قهرمانی در لیگ چهاردهم تنها یک قدم با قهرمانی در لیگ هجدهم، بیستم و بیست و دوم فاصله دارد. به نظر شما علت این مشکل چیست؟
سپاهان یک دوره از ثبات مدیریتی و بازیکنی فاصله گرفت، اما با بازگشت آقای ساکت، خوشبختانه آن ثبات و شخصیت برگشت. ثمرات آن را در سال های اخیر دیده ایم. سپاهان با همین روند به همان نسل طلایی بازخواهد گشت. به هر حال، امسال بالاخره دست‌هایی پشت صحنه داشت که حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. پرسپولیس قهرمان شد. حالا اگر به این قهرمانی پایبند باشند ما هم به آنها تبریک می گوییم. اما به نظرم سپاهان امسال شایسته قهرمانی بود.
بیشتر در مورد چه مسائلی بحث می کنید؟
به هر حال وقتی بازی پیکان را در ورزشگاه آزادی برگزار می کنند. وقتی جلوی مس رفسنجان برای پرسپولیس پنالتی می گیرند. بازی با فلش، آنها یک پنالتی دریافت می کنند. ما عموما می گوییم روی سعید صادقی پنالتی نگرفت که 100 درصد پنالتی بود اما این دلیل نمی شود که 10 دقیقه بعد اشتباه خود را با اشتباه جبران کنید. آنها در بازی با تراکتور دو پنالتی را هم برای سپاهان از دست دادند. این دو دیدار می توانست سرنوشت مسابقات و قهرمان را تغییر دهد. ما فقط در مورد چند هفته گذشته و حضور ذهن برای آنها صحبت می کنیم. با همه اینها سپاهان می توانست بازی ملوان را فشرده کند و سه امتیاز را بگیرد. البته اینکه سپاهان با 80 هزار نفر در ورزشگاه نقش جهان مقابل ملوان به تساوی رسید، جذابیت و زیبایی فوتبال است. این روح فوتبال را منتقل می کند و هیچ چیز در آن مشخص نبود. اما هنوز وقتی صحبت از داوری، نقل و انتقالات، ترکیب و غیره می شود. به نفع یک تیم خاص، روحیه فوتبال را می گیرد و لذت را از آن می گیرد.
خیلی ها معتقدند سپاهان در طول فصل اشتباه کرد. مثل بازی با بافنده ای است که تبعید نشده است.
در همان مسابقه ببینید داور با رشید مظاهری چه کرد و چقدر عصبی بود. به هر حال داور هم انسان است اما گاهی اشتباه به نظر عمدی می رسد. می توان به چند مورد اشاره کرد. برخی از اشتباهات نیز ناخودآگاه هستند. وقتی همه در مورد یک موضوع صحبت می کنند، اتفاقی افتاده است. وقتی خود پیشکسوت پرسپولیس می گوید این قهرمانی به دلم نمی نشیند، مشخص است. به نظر من باشگاه پرسپولیس فقط به خاطر هوادارانش زنده است. به نظر من اگر بخواهیم باشگاه به باشگاه مقایسه کنیم باید بدانند که به سپاهان می رسند. واقعا اگر هواداران را در نظر بگیریم 10، 15 سال از سپاهان عقب هستند.
شاید اگر سیستم VAR وجود داشت، هیچ یک از این مشکلات پیش نمی آمد.
امیدوارم فوتبال ما همیشه روحیه ورزشی و فوتبالی خود را حفظ کند تا هواداران با لذت آن را تماشا کنند. به هر حال دست های پشت پرده همیشه نه در ایران بلکه در همه جای دنیاست. اگر VAR بیاید ممکن است کمک کند. اینجا هزینه زیادی دارد، اما ای کاش حرفه ای تر به نظر می رسیدیم. ایرانی ها واقعا عاشق فوتبال هستند. چند شهر که خوشبختی آنها فقط فوتبال است. پس حواسمان به این شادی ساده و زیبای مردم باشد و آنها را ناامید نکنیم.
شما در فصل 1392-1393 که این تیم شرایط خوبی داشت به پرسپولیس پیوستید. البته سپاهان در آن روزها شروع به افول کرده بود.
متاسفانه دوره خوبی نبود. همان آقای طارمی که چندین بار آقای گل لیگ پرتغال و ایران است، متاسفانه آن موقع توپ را نزد. کامل و به جا بود مهدی طارمی از ابتدا نشان داد که بازیکن توانمندی است اما شانس ما در آن زمان این بود که هم علیپور که بعد آقای گل شد و هم طارمی توپ نخوردند (بازنده). آن زمان اما اعتماد به نفس آن روزها را نداشتند. آنها تجربه بازی را به دست آوردند و حتی الان که مسابقات آنها را می بینیم، قدر آنها را می دانیم و از آنها لذت می بریم. امیدوارم همیشه در زندگی موفق باشند و پرچم ایران را به اهتزاز درآورند.
آیا انتقال از پرسپولیس به سپاهان و برگشت سخت است؟
جدایی من از سپاهان ناخواسته بود. من به خاطر یک موضوع پیش پا افتاده و غرور جوانی از هم جدا شدم. دو سال با سپاهان قرارداد داشتم و به خاطر صحبت های فردی که نمی خواهم نامش را ببرم که در آن زمان مدیر اجرایی این تیم بود، قراردادم را فسخ کردم. دو دقیقه طول کشید تا کنسل کردم. چیزی به من گفتند و سه چهار پیشنهاد داشتم و عجولانه تصمیم گرفتم که بروم. البته اول به سایپا رفتم و بعد به پرسپولیس. فکر می کنم بزرگترین اشتباه زندگی ام رفتن به پرسپولیس بود. من نباید به پرسپولیس می رفتم.
در بازی های سپاهان کات سین طولانی با صدای جواد کتانی که همچنان نام شما را تکرار می کند.
بازی مقابل العین بود و می خواستیم پیروز شویم تا از مرحله گروهی صعود کنیم. محرم نویدکیا به من پاس عمقی داد. تک به تک رفتم اما دیدم عمادرضا خالی است و دروازه خالی را به عمادرضا زد که به تیرک دروازه برخورد کرد. آنجا بود که آقای خبانی این گزارش خاطره انگیز را ارائه کردند. ما هم بازی را 2-1 باختیم و نتوانستیم جلو برویم.