قطعنامه ضد ایرانی حقوق بشر کانادا سه شنبه شب به وقت محلی با 78 رای در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد و 98 نفر از 193 عضو سازمان ملل رای مخالف و ممتنع دادند.
قطعنامه ضد ایرانی حقوق بشر کانادا که هر ساله علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح می شود، در رای گیری سه شنبه شب به وقت محلی در مجمع عمومی سازمان ملل تنها 78 رای موافق، حتی کمتر از سال گذشته، و رای مخالف به دست آورد. و ممتنع نیز نسبت به سال گذشته (1401) بیشتر است.
این قطعنامه در 193 عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد با 78 رأی موافق، 30 رأی مخالف و 68 رأی ممتنع به دست آورد که 98 کشور رأی مخالف و ممتنع و 17 کشور در رأی گیری شرکت نکردند.
این قطعنامه با 80 رای در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 24 نوامبر تصویب شد که 29 کشور به این قطعنامه رای منفی و 65 کشور رای ممتنع دادند و تعداد موافقان کمتر از آرای اعضای سازمان ملل بود. مخالفت کردند.
به گزارش ایرنا، قطعنامه ضد ایرانی حقوق بشر کانادا سال گذشته (1401) در مجمع عمومی سازمان ملل با 80 رای موافق، 29 رای مخالف و 65 رای ممتنع تصویب شد و 94 کشور با این قطعنامه ضد ایرانی مخالفت کردند.
این قطعنامه سیاسی که سالانه از سوی کانادا علیه جمهوری اسلامی ایران ارائه می شود، برای اولین بار در نشست سومین کمیته مجمع عمومی سازمان ملل متحد با موضوع «دستور کار وضعیت حقوق بشر و گزارش های گزارشگران ویژه» مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
جمهوری اسلامی ایران این قطعنامه را مغرضانه و دارای انگیزه سیاسی می داند که وضعیت حقوق بشر در ایران را هدف قرار داده و به شدت آن را رد می کند.
زهرا ارشادی، معاون نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد، ضمن تایید این قطعنامه در سومین کمیته مجمع عمومی سازمان ملل در سال جاری، گفت: جمهوری اسلامی ایران قطعنامه مغرضانه و با انگیزه سیاسی را که جامعه را هدف قرار می دهد به شدت رد می کند. وضعیت حقوق بشر در ما.او می کند. در حالی که می دانیم که همیشه جا برای پیشرفت وجود دارد، مهم است که درباره ماهیت گزینشی، جانبدارانه و ریاکارانه اتهامات علیه ما بحث کنیم.
این دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل افزود: کمیته سوم یک نهاد مرکزی است که زیر نظر سازمان ملل متحد به عنوان چراغ راه گسترش گفت وگو و همکاری برای پیشبرد حقوق بشر در سراسر جهان تاسیس شده است. متأسفانه، برخی کشورها به جای استفاده از این بستر برای رسیدگی جدی به نگرانی‌های حقوق بشر، از آن برای پیشبرد برنامه‌های سیاسی خود سوء استفاده می‌کنند و در نتیجه مأموریت اصلی کمیسیون را تضعیف می‌کنند.