«سلبریتی» موجودی توخالی است که متفکر نیست/ وقتی سفیران صلح حقایق جنگ و تحریم ایران را سانسور می کنند!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ داود طالقانی، نویسنده کتاب مشاهیر ایرانی، به مرآت با بیان اینکه سلبریتی ایرانی یک شخص یا شخص نیست، گفت: منظور از سلبریتی ایرانی، نام یا شخصیت شناخته شده در رسانه های کشور نیست، بلکه یک سلبریتی ایرانی در توصیف این موضوع است. وضعیت و این وضعیت بدون پیوند فرهنگ جلال قابل درک یا تقسیم نیست.

نویسنده کتاب سلبریتی ایرانی افزود: در واقع وقتی از یک سلبریتی ایرانی صحبت می کنیم، از اوضاع سیاسی و اجتماعی کشورمان نیز صحبت می کنیم. زیرا این مفهوم وضعیتی برخاسته از اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران است. در تعاریف محققین سلبریتی، شخص به فردی گفته می شود که شهرت پیدا کرده و از طریق رسانه های مختلف برجسته و در معرض دید عموم قرار گرفته است.

وی با اشاره به عوامل موثر در موفقیت و شهرت سلبریتی ها نسبت به سایر اقشار جامعه گفت: رشد سریع شبکه های اجتماعی و توسعه تصویر محور از نیمه دوم قرن بیستم تا به امروز و همچنین ارتباط بین فرهنگ و اقتصاد بازار آزاد و پول و سرمایه برای صنعت فرهنگی و همچنین ظهور ضعف در نقش تشکل های مذهبی مانند کلیسا و مسجد که قبل از ظهور مشاهیر نقش عمده ای در سازماندهی نیروی انسانی داشتند. ; یکی از دلایل برتری سلبریتی ها را می توان دانست.

سلبریتی ها به عنوان مرجع عمومی مردم

طالقانی ادامه داد: در گذشته و در جامعه ما دانشمندان، قوه قضائیه و امثال اینها افرادی بودند که نقطه شروعی برای مردم و عموم مردم به حساب می آمدند، اما به مرور زمان و به دلایلی جایگاه این قشر در بین عموم مردم قرار گرفت. این کمرنگ شد و به تدریج سلبریتی ها در این موقعیت قرار گرفتند.

این نویسنده افزود: آنچه امروز مشاهیر ایرانی برجسته کرده اند ریشه در حدود 12 سال گذشته دارد. در فضای سیاسی پس از انتخابات 88، شکاف بین دولت و عموم مردم قبلاً افزایش یافته است. در آن زمان سلبریتی های ایرانی توسط دولت های وقت استخدام می شدند تا مردم را متقاعد کنند و تحت تاثیر قرار دهند.

وی با اشاره به اینکه مردم برای اجابت خواسته های دولت های وقت به سلبریتی ها روی آوردند، خاطرنشان کرد: از این طریق مردم دولت و دولت را تحت فشار قرار دادند و تا حدودی توانستند به خواسته های خود برسند.

سلبریتی ها و گشت و گذار در تفاوت بین دولت و مردم

طالقانی به وجود دو واقعیت مردم و دولت قبل از سال 88 به عنوان دو رکن اصلی جامعه اشاره کرد: سلبریتی ها که قرار بود نقش واسطه بین دولت و مردم را ایفا کنند. آنها ناگهان قدرت را در دست گرفتند و به واقعیتی جداگانه تبدیل شدند تا جایی که توانستند تمام عرصه های سیاسی و اجتماعی ایران را به نفع خود تغییر و بازتعریف کنند.

نویسنده کتاب سلبریتی ایرانی در ادامه بیان کرد: پس از اینکه سلبریتی ایرانی در فضا پس از سال 88 و حدود 13 سال پیش توانست نقش خود را به عنوان یک واقعیت مستقل به اثبات برساند. وی در عرصه های مختلف از جمله اقتصاد، سیاست، رسانه های دولتی مانند رادیو و تلویزیون، دین و الهیات و دستگاه امنیتی و دیپلماسی تأثیرگذار است.

فعالیت ریاکارانه سلبریتی ها

وی با اشاره به تضاد رسانه ملی و سلبریتی ها گفت: این درست است که امروزه سلبریتی های ایرانی مطابق میل دولت و رسانه ملی عمل نمی کنند و حتی گاهی مورد انتقاد تند رسانه ملی قرار می گیرند. سلبریتی های ایرانی همچنان به فعالیت در تبلیغات و سریال های رسانه ملی و ایفای نقش می پردازند و پشت این موضوع نوعی داستان ریاکارانه نهفته است.

طالقانی با اشاره به حاشیه‌های اخیر سلبریتی‌های ایرانی به‌ویژه ترانه علیدوستی در جشنواره کن، گفت: سلبریتی‌های ایرانی باید به زندگی اجتماعی خود ادامه دهند و برخی از طرفداران خود را که با حکومت زاویه دارند، حفظ کنند. انتقاد او پیوند بین دولت و وضعیت موجود را به شیوه ای ضعیف و بی طرف از طریق مصاحبه و استفاده از تریبون های خارجی بیان می کند. سپس همان سلبریتی به راحتی به کشور بازگشت و در صنعت فیلم و سینما مشغول به کار شد.

این نویسنده ادامه داد: سلبریتی های ایرانی از یک سو به دولت این پیام را می دهند که من زیر نظر ساختار حاکمیتی کار می کنم و قصد خروج از کشور را ندارم و از سوی دیگر برخی از حامیان آن به دولت انتقاد می کنند. او کسانی را که می خواهند وضعیت موجود را تغییر دهند راضی نگه می دارد.

وی با اشاره به دو چهره و برخورد سلبریتی ها گفت: این چهره مخدوش و دوگانه در عرصه هایی غیر از سینما و رسانه مانند اقتصاد و سیاست نیز وارد شده و نقش آفرینی می کند.

سیاست های تحت تأثیر سلبریتی ها مؤثر نیستند

طالقانی با اشاره به تاثیر سلبریتی ها در سیاست و انتخاب های سیاسی مردم، افزود: نماینده مجلس که از طریق تبلیغات و حمایت از سلبریتی ها رای داده است؛ این نماینده مجلس شورای اسلامی است. هرگز قانونی برای محدود کردن یا بر علیه افراد مشهور تصویب نخواهد کرد. از سوی دیگر، گاهی می بینیم که نمایندگان مجلس تمام تلاش خود را می کنند تا خود را در معرض دید عموم قرار دهند. و آنها از نوعی سلبریتی الگوبرداری شده اند!

نویسنده کتاب مشاهیر ایرانی با بیان عدم شفافیت رسانه ها و شهرداری در میزان قراردادهای تبلیغاتی سلبریتی ها در تبلیغات تلویزیونی و بیلبوردهای سطح شهر و همچنین خودداری این دو سازمان از عدم استخدام سلبریتی ها، خاطرنشان کرد: ما شاهد حضور آنها هستیم، اما همچنان شاهد حضور آنها در تبلیغات با مبالغ نامعلوم و احتمالاً کلان قرارداد هستیم.

شکاف بین مردم و عامل حاکم بر وجود سلبریتی ها

وی افزود: از سوی دیگر شاهد عدم ردیابی و همکاری با افراد مشهوری هستیم که در جشنواره هایی مانند کن یا مصاحبه های رسانه ای مانند بی بی سی و یا حتی در صورت مواجهه با آنها سیاه نمایی می شود، زیرا وجود سلبریتی نشات می گیرد. از شکاف بین دولت و مردم؛ شاهد بی توجهی سلبریتی ها به هشدارهای این دستگاه ها هستیم.

طالقانی با اشاره به رویکرد گروهی از سیاستمداران یا پژوهشگرانی که معتقد به ضرورت وجود و تعامل با مشاهیر در جامعه و در هر شرایطی هستند، گفت: این دسته از سیاستمداران و پژوهشگران همکار و راوی مشاهیر هستند.

نویسنده می افزاید: «دو گروه دیگر هستند که دسته اول آنها را دارای یک سلبریتی با سرمایه اجتماعی و نمادین می دانند. می تواند در ترویج ایدئولوژی آنها موثر باشد که البته همیشه به مرور زمان در کشمکش این گروه و سلبریتی ها ظاهر می شود. دسته بعدی وجود سلبریتی های ایرانی را یک ضرورت نمی دانند، بلکه معتقدند وجود سلبریتی ها نتیجه تضادهای جامعه ایران است و برای افشای تناقضات باید از سلبریتی های ایرانی انتقاد کرد.

بازیگران و کشورهای غربی الگوی سلبریتی های ایرانی

وی در خصوص مداخلات فرهنگی آمریکا افزود: مشاهیر ایرانی مدام با مشاهیر آمریکایی مقایسه می شوند و از آنها الگو می گیرند. به عنوان مثال افشای زمان و نحوه زندگی خود در رسانه هایی مانند اینستاگرام و البته در این راستا، هر از چند گاهی حرکات نامتعارفی از سلبریتی های ایرانی صورت می گیرد.

طالقانی افزود: آمریکا نباید سلبریتی ایرانی را رهبری کند زیرا می داند سلبریتی ایرانی مدام در حال افزایش فاصله بین مردم و دولت است. و به همین دلیل از سلبریتی های ایرانی حمایت می کند. از طرفی آمریکا برای نشان دادن تصویر مورد علاقه خود از ایران به پلتفرمی نیاز دارد که ایران را جلوی دوربین سیاه جلوه دهد و چه گزینه ای بهتر از یک سلبریتی ایرانی!

این نویسنده می افزاید: از سوی دیگر سلبریتی های ایرانی نیازی به خط آمریکایی ندارند زیرا می دانند برای زنده ماندن باید ضمن انتقاد از دولت با آن همکاری کنند و برای اینکه در بین مردم قابل اعتماد بمانند، گاهی اوقات از مردم فاصله بگیرند و گاهی به آنها نزدیک شوند. «به یک معنا می توان گفت سلبریتی ایرانی یک سلبریتی ضد مردمی است.

وی همچنین گفت: سلبریتی های ایرانی در بین مردم نیستند و اگر بخواهند در انظار عمومی حضور داشته باشند با محافظ و محافظ حضور خواهند داشت. این دقیقاً همان چیزی است که ایالات متحده در میان مردم و متفکران عمومی که اکنون مشهور هستند به دنبال آن است. فاصله هست

طالقانی ضرورت ارتباط مؤثر جامعه با مراجع فکری را تبیین کرد و گفت: اگر مردم با مراجع فکری خود ارتباط مستمر و نزدیک داشته باشند یا مرجع آن ها می شوند یا متوجه ناتوانی آن مرجع می شوند و آمریکا نیز آگاه است. از و به دلیل خالی بودن سلبریتی های ایرانی، او می خواهد آن سلبریتی ها از جامعه ایران دور بمانند.

موجودی توخالی که متفکر نیست

نویسنده کتاب مشاهیر ایرانی با اشاره به افول مرجعیت دینی در بین عامه مردم گفت: انتقال پیام خود به مردم از طریق علمای دین برای استعمار سخت و به نوعی غیرممکن بود. پس از افول مرجعیت دانشمندان، انتظار می رفت با روشنفکران برخورد شود، اما این اتفاق نیفتاد و مشاهیر این سمت را گرفتند. موجودی توخالی که حتی متفکر هم نیست و گویی روشنفکران بعد از علمای دین، چهره عمومی شده اند. ما وضعیت بسیار بهتری را در سطح جامعه شاهد بوده ایم.

وی با اشاره به لزوم انتقادات مکرر و همیشگی از سلبریتی های ایرانی تاکید کرد: به خصوص زمانی که سلبریتی های ایرانی از خطوط قرمز جامعه اسلامی و ایرانی ما عبور می کنند باید بی رحمانه نقد شوند و آن وقت همان سلبریتی ها و حاکمان کجا هستند. همکاری می کنند؛ او و دولت باید مدام مورد بازخواست قرار گیرند.

طالقانی ضمن بیان تجربیات خود از سلبریتی شدن در دوره تاگوت و قبل از انقلاب گفت: در آن زمان شاهد ورزشکاران و بازیگرانی بودیم که وارد دنیای سیاست شدند و به فعالیت سیاسی نیمه وقت پرداختند. “

این نویسنده با اشاره به فعالیت تعدادی از سلبریتی های ایرانی مانند خواننده های رپ در سایت های شرط بندی خاطرنشان کرد: درست است که اقداماتی برای دستگیری صاحبان این سایت ها انجام شده است، اما باید به فکر این اقتصاد کثیف سلبریتی باشیم. “

سفیر صلح؛ شستن تصاویر جنگ و تحریم

وی همچنین افزود: برخی از سلبریتی ها با عناوینی چون سفیر صلح و 9 کشور استعمارگر به عنوان ابزار دیپلماتیک انتخاب شده و مشغول فعالیت هستند. لازم به ذکر است که این افراد در دیپلماسی کشورمان موثر نیستند و هدف از انتخاب این سفرا شست و شوی تبعات حوادثی مانند جنگ و تحریم است.

طالقانی در پایان گفت: موضوع سلبریتی های ایرانی نباید محدود به افراد باشد. ذکر سلبریتی باید مصداق و تایید کلمه باشد، اما باید توجه داشت که این مصادیق و نامگذاری برهان کلام نیست، زیرا در این صورت به دام تحلیل شخصیت و شناسایی و تحلیل دارایی های سلبریتی خواهیم افتاد. به عنوان اجتماعی، اقتصادی، رسانه ای و سیاسی خواهیم ماند و دیگر نمی توانیم سلبریتی را به عنوان یک موقعیت ببینیم.

انتهای پیام/