شورای بایدن؛ احیای توافق با ایران هوشمندانه تر از سفر به خلیج فارس است

روز جدید :

اما اشفورد فارو – اما اشفورد یک عضو ارشد در مرکز استراتژی و امنیت اسکاتکرافت در شورای آتلانتیک برین تراست است. او نویسنده کتاب پیش رو نفت، دولت و جنگ: سیاست خارجی دولت های نفتی است. تحقیقات اشفورد بر استراتژی کلان، امنیت بین المللی و آینده سیاست خارجی ایالات متحده متمرکز است. او در سیاست روسیه، اروپا و خاورمیانه تخصص دارد.

وی پیش از آن پژوهشگر حوزه دفاع و سیاست خارجی در مؤسسه کاتو بود و موضوعات مختلفی از جمله روابط آمریکا و عربستان، سیاست تحریم ها، سیاست آمریکا در قبال روسیه و سیاست خارجی و استراتژی کلان آمریکا را پوشش می داد. . به طور گسترده ای. ستونی در فارین پالیسی وجود دارد که در آن هر دو هفته یکبار در مورد آن می نویسد. او عضو شورای روابط خارجی و دارای مدرک دکترای روابط خارجی از دانشگاه ویرجینیا است.

پس از ماه ها گمانه زنی، کاخ سفید تایید کرد که سفر جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا به خاورمیانه در ماه آینده شامل توقفی در عربستان سعودی خواهد بود. او در آنجا با محمد بن سلمان دیدار خواهد کرد و به انزوای دیپلماتیک ایجاد شده توسط ولیعهد سعودی که در ترور جمال هشقجی، روزنامه نگار سعودی دست داشت، پایان خواهد داد. این تصمیم برای بایدن رقم حیرت انگیزی است که وعده داد عربستان سعودی را به کشوری «سرکش» در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود تبدیل کند.

این تنها تغییر آشکار در رویکرد دولت بایدن در قبال خلیج فارس نیست. گزارش های گسترده نشان می دهد که ایالات متحده در مسیر امضای یک توافقنامه امنیتی جدید با امارات متحده عربی قرار دارد. گفته می شود که این قرارداد شامل همکاری های اقتصادی و امنیتی منطقه ای و همچنین تضمین پتانسیل همکاری امنیتی ملموس آمریکا با ابوظبی است.

همه اینها با موجی از تمجید در واشنگتن مواجه شد. بسیاری از کسانی که اغلب ادعا می کنند سیاست واقع گرایانه غیراخلاقی است، ناگهان به مزایای واقع گرایی در روابط آمریکا و عربستان پی بردند!

ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی گفت: «رویکرد ارزش محور در قبال عربستان سعودی ناپایدار است. اندرو اگزوم، یک مقام دفاعی در دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا را به دلیل «فدا کردن ارزش‌هایش امروز برای چیزی که در دو دهه گذشته ندیده‌ایم» تمجید کرد: واقع‌گرایی.

با این حال، نگاه دقیق تر به این ایده که محور خلیج فارس پیشنهادی بایدن یک پیروزی واقع بینانه بود، به سرعت از بین رفت.

البته عربستان به لطف تولید نفت جایگاه منحصر به فردی در اقتصاد جهان دارد و آمریکا نمی تواند و نباید همه روابط خود را با ریاض قطع کند. تاکنون، دولت بایدن با حفظ روابط دیپلماتیک فعال و در عین حال انتقاد آشکار از محمد بن سلمان، موضع سختی اتخاذ کرده است.

با تغییر اساسی در سیاست، استقبال دولت بایدن از محمد بن سلمان و نقض حقوق بشر او تنها مشکلی نخواهد بود، اگرچه این خود مشکلی وحشتناک است. مشکل بزرگتر این است که برای حفاظت از منافع ایالات متحده کم کاری می کند، در حالی که به طور بالقوه واشنگتن را به تعهدات جدید در منطقه مرتبط می کند.

بارزترین مزیت، توانایی سعودی ها برای پمپاژ نفت بیشتر در بازارهای جهانی است که به کاهش بحران اقتصادی و قیمت بالای گاز که پس از حمله روسیه به اوکراین به وجود آمد، کمک می کند. دولت همچنین پیشنهاد کرد که سفر بایدن توافق با ابراهیم را بیشتر تقویت کند، توافقی که احتمالاً روابط بین عربستان سعودی و اسرائیل را عادی می کند و تضمین می کند که کشورهای منطقه جبهه مؤثرتری علیه ایران تشکیل می دهند.

با این حال، هر دو تغییر در حال حاضر بدون مداخله ایالات متحده انجام می شد. آخرین افزایش تولید توافق شده توسط سازمان کشورهای صادرکننده نفت در 2 ژوئن تنها برنامه های موجود را تسریع کرد و انتظار می رود تنها حدود 200000 بشکه در روز به بازار اضافه کند (در فوریه امسال، عربستان سعودی به تنهایی حدود 12 میلیون بشکه در روز داشت. من یک روز نفت را پیشنهاد کرده بودم). بسیاری از تحلیلگران نسبت به احتمال افزایش قابل توجه تولید نفت تردید دارند. اوپک قبلاً به اهداف تولید خود در سال 2022 دست یافته است.

در رابطه با همکاری اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج فارس، این همکاری ها در سال های اخیر بهبود یافته است که بخشی از آن به دلیل خروج ایالات متحده از منطقه و بالعکس است. با توجه به فروپاشی دولت ائتلافی اسرائیل، اکنون زمان آن نیست که سیاست بلندمدتی را با اسرائیلی ها دنبال کنیم. هزینه های بالقوه تغییر رویکرد بایدن در منطقه زیاد است.

به ویژه، ایالات متحده تعهدات خود را در قبال خاورمیانه گسترش خواهد داد و خطر درگیری و جنگ منطقه ای آینده را به دنبال خواهد داشت. در شرایطی که ایالات متحده با تقاضای فزاینده ای برای منابع خود در اروپا و آسیا مواجه است، تصمیم برای بستن دست رهبران آینده آمریکا به این روش آشکارا گیج کننده است.

این از نظر سیاسی نیز برای بایدن خطرناک است. سال‌های دونالد ترامپ مملو از داستان‌های تماس‌های غیرقانونی و پنهانی بین دستیاران رئیس‌جمهور و کشورهای حاشیه خلیج فارس بود، از روابط مالی جارد کوشنر با عربستان سعودی تا دخالت امارات در تلاش‌های لابی غیرقانونی. اقدام بایدن برای بازگرداندن وارث سعودی به تاج و تخت یا ارائه ضمانت های امنیتی به امارات پیش از این با واکنش های قابل توجهی در کنگره مواجه شده و بعید است که با استقبال دموکرات ها و حامیانش مواجه شود.

با این حال، شاید بزرگترین مشکل این رویکرد این است که اختلافات فزاینده بین عربستان سعودی، امارات متحده عربی و ایالات متحده هرگز تنها در مورد حقوق بشر نبوده است. در عوض، وضعیت منعکس کننده تغییرات طبیعی در بازارهای جهانی نفت است. این کشورها روابط رو به رشدی با چین دارند که در حال حاضر یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت خلیج فارس و شریک اوپک با روسیه است. این منافع مشترک اقتصادی پیوندهای ژئوپلیتیکی ایجاد می کند.

هم عربستان سعودی و هم امارات متحده عربی از رای گیری سازمان ملل درباره جنگ در اوکراین ممتنع کردند و سعودی ها در ماه مارس، تنها چند هفته پس از حمله روسیه به اوکراین، میزبان سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه بودند. وزیر انرژی عربستان در ماه جاری روابط عربستان و روسیه را “گرمی در ریاض” توصیف کرد.

تغییر در سیاست بایدن بدون شک به دلیل تمایل او به انجام کاری در مورد قیمت گاز داخلی است. با این حال، این رویکرد کمک زیادی به جریان انرژی نمی کند و در عوض منجر به هزینه های استراتژیک قابل توجهی می شود. راه حل های بالقوه دیگری نیز وجود دارد.

برای مثال، کاخ سفید می‌تواند به شرکت‌های نفت و گاز در مورد سیاست‌های کربن‌سازی، مالیات‌ها و سایر سیاست‌های پیشنهادی آمریکا که شرکت‌های نفتی را از سرمایه‌گذاری در تولید جدید منصرف می‌کند، اطمینان دهد. این می تواند محدودیت های حفاظت از حمل و نقل را تحت قانون جونز متوقف کند، هزینه های حمل و نقل انرژی را کاهش دهد و انعطاف پذیری را برای تولیدکنندگان و پالایشگاه ها افزایش دهد. این امر همچنین می تواند منجر به کاهش تحریم ها علیه ونزوئلا شود که در درازمدت فشار بازار را کاهش می دهد.

در نهایت، حل بن بست بازگشت ایالات متحده به توافق هسته ای با ایران، که تحریم ها علیه دولت تهران را لغو می کند و می تواند یک میلیون بشکه نفت در روز را با چشم انداز افزایش تولید نفت به بازارهای جهانی برساند. ایران.

مانع اصلی احیای توافق هسته ای، خودداری بایدن از حذف سپاه از فهرست سازمان های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه است. این امر در کنگره نامطلوب تلقی می شود. اما این امر تأثیر عملی چندانی بر کار سپاه نخواهد داشت.

احیای توافقنامه اساسی منافع سیاست خارجی را نیز به همراه خواهد داشت. مهمتر از همه، از وقوع جنگ احتمالی بین ایران و شرکای آمریکا در خاورمیانه و مسابقه احتمالی تسلیحات هسته ای منطقه ای جلوگیری می کند. در نهایت، سیاست افزایش حمایت ایالات متحده از کشورهای حاشیه خلیج فارس یک سیاست کمتر واقع بینانه و یک قمار ناامیدکننده برای بهبود قیمت نفت است.

نادیده گرفتن نقض حقوق بشر به یک معنا کمترین مشکل این رویکرد جدید است و از نظر سیاسی خطرناک است و ایالات متحده را در جنگ های خاورمیانه تهدید می کند. بایدن هنوز هم می‌تواند جایگزین‌های مناسبی برای کاهش قیمت بنزین بپذیرد. سپس مصرف کنندگان و رهبران آینده ایالات متحده از آن قدردانی خواهند کرد.