ضرورت کنار گذاشتن روش های سنتی در کشاورزی/ صادرات مجازی آب از کشور باید مورد بازنگری قرار گیرد.

در مواجهه با بحران آب و خشکسالی های پی در پی، کمبود آب در اکثر نقاط جهان و کشورمان چالش بزرگی را پیش روی ما قرار داده است و هر یک از ما باید با کمترین میزان ممکن به کاهش اثرات این بحران کمک کنیم. . بخصوص در استفاده از آب کشاورزی و آبیاری باغات و فضاهای سبز شهری طبق نظر کارشناسان مربوطه به درستی استفاده کنید و محصولاتی را بکارید که هم مقرون به صرفه باشد و هم برای کم آبی مناسب باشد.

در این شرایط همچنان مشاهده می کنیم که در بسیاری از نقاط کشور آبیاری غرقابی سنتی همچنان حاکم است و با تلفات زیاد و بهره وری پایین انجام می شود. همچنین مهمترین رکن پیروزی و موفقیت یک برنامه نیروی انسانی است و در بخش کشاورزی نیز آموزش و اطمینان نیروها و حمایت از آنها مهم است.

فردی که سال ها کشاورزی سنتی داشته و پدران و اجدادش همین طور کار می کرده اند، وقتی آموزش کافی ندیده، در تغییر روش تردید می کند و بعد از آموزش نیاز به حمایت از نظر هزینه ها و ابزار آبیاری نوین دارد. و در مواردی که لازم است کارشناسان زبده جهاد کشاورزی را با خود همراه داشته و در ابتدای سفر همراه وی باشند تا در صورت بروز مشکل در استفاده از وسایل و یا نحوه کاشت و پرورش محصول، آنها سردرگم و نگران نخواهند شد، بلکه با اطمینان و حمایت از همه جهات، روش های سنتی را تغییر می دهند.

در برخی از مناطق کشاورزی، اگرچه کارشناسان، نوع کشت رایج در آن منطقه را از نظر مصرف آب مقرون به صرفه نمی دانند، اما همچنان کشاورز برای کشت این محصول فشار وارد می کند و این مشکل از آنجا ناشی می شود که کشاورز تغییرات محصول و روش جدید ابهامات زیادی دارد و کارشناسان اطلاعات کافی در مورد نکات ریز و بزرگ، معایب و فواید به کشاورز منتقل نمی کنند و کشاورز از نظر اقتصادی مطمئن نیست که آیا بازار مناسبی برای محصول جدید پیدا خواهد کرد یا خیر. نه

در مواجهه با خشکسالی ها که با کاهش محسوس زمین های زراعی و بیکار شدن نیروی کار کشاورزی مواجه هستیم، باید تلاش کنیم تا از انواع شناورهایی که به آب کمی نیاز دارند و محصولاتی مانند زعفران استفاده کنیم. در بسیاری از زمینه ها به خوبی کار می کند.

در بخش باغات کشور، توسعه درختانی که آب کمتری مصرف می کنند و در برابر گرما و هوای خشک مقاوم ترند، روش خوبی است که شاید بیش از هر زمان دیگری بیشتر دست اندرکاران این موضوع به آن توجه داشته باشند. وجود گروه پژوهشی از دانشگاه‌ها در رشته‌های کشاورزی، آب و خاک و غیره خارج از تشریفات اداری و دولتی و مرتبط با هر نهادی با قوانین دست و پاگیر اداری، استفاده از کار علمی و جهادی، بهره‌مندی از تجربه مناطقی از جهان که آب و هوا نزدیک به آب و هوای مناطق مختلف است، کشاورزی و صنایع غذایی و همچنین محیط زیست.

در شرایط کنونی که در شرایط کم‌آبی قرار داریم، هر کشاورز باید مدیریت بحران کم‌آبی را داشته باشد و با انتخاب نوع کشت و استفاده از آبیاری نوین، به اندازه استفاده از رسانه، فضا و فضای مجازی، مصرف آب را مدیریت کند. حتی از طریق آموزش های شفاهی یک به یک می توانیم کشاورزان را با دانش و تجهیزات پیشرفته آبیاری آشنا کنیم و این تنها با بسیج نیروهای متخصص در این امر امکان پذیر است تا هر یک از کشاورزان ما در دورافتاده ترین مناطق بتوانند آب را به درستی مدیریت کنند. بحران

در هر مشکل و برنامه ای اگر به دنبال روش علمی و بدون تعصب باشیم، راه حل های علمی پیشنهادی مشاوران و کارشناسان را راهنما خواهیم کرد و برای کشاورزی با روش های نوین آبیاری و کشت توصیه می شود. برای حمایت از امتیازات ویژه و در موضوع صادرات محصولات کشاورزی از کشور، با در نظر گرفتن سودآوری سود نسبت به میزان مصرف آب، بدون شک شرایط متفاوتی در این زمینه خواهیم داشت.

تولید پر آب به روش گل فروشی یکی از مواردی است که با تشویق کشاورز به این روش، مصرف بهینه آب و مدیریت کودها و سموم کشاورزی را کنترل می کند و در هر منطقه ای که استفاده شود نیاز به آبیاری کمتری دارد. همچنین استفاده از فاضلاب شهری در مناطق سبز که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرد نیز یکی از راهکارهای پیشرفته است.

شکی نیست که امروزه در دنیا بحران آب وجود دارد و نمی توان با روش های سنتی از این بحران عبور کرد، حتی مشاهده می کنیم که متاسفانه هر ساله حجم زیادی آب مجازی با محصولاتی مانند هندوانه از کشور صادر می شود. نیازمند اقدامات ویژه در این زمینه است

به نظر می رسد زمان آن رسیده است که نوگرایی را از جلسات به زمین های کشاورزی برسانیم و با بسته های تشویقی تمایل کشاورزان را برای استفاده از این موارد علمی افزایش دهیم تا بتوانیم در مسیر پیشرفت و اقتصاد مقاومتی و غیره گام برداریم. -وابستگی.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید