روز جدید:صادق ملکی در یادداشتی درباره دیپلماسی ایرانی نوشت: به نظر می رسد تا زمانی که تهران و واشنگتن رو در رو مذاکره نکنند، نه اروپا، نه چین و نه روسیه مشکلات ایران و آمریکا را حل نمی کنند.
معادلات حیاتی در بحران های موضوع هسته ای ایران در نظام بین الملل معمولاً پیچیده و چندوجهی است. در عرصه سیاست، سخنان سیاستمداران لایه های پنهان و آشکاری دارد. در روزهای مذاکرات وین، زمانی که فواد حسین، وزیر امور خارجه عراق در تهران، در دیدار با همتای ایرانی خود خواستار مذاکره مستقیم تهران و واشنگتن شد، این می تواند چیزی بیش از یک بیانیه باشد. بغداد سال هاست که به دنبال میانجیگری میان تهران و واشنگتن است و با توجه به این روند، این اظهارات می تواند نشانه ای از لایه های پنهان و نامعلوم باشد. در روزهایی که جامعه ایران با تبلیغات افراطی تب شهادت حاج قاسم سلیمانی را می‌گیرد، تصور اینکه تحت عنوان مذاکرات وین، مذاکرات اصلی در بغداد مستقیماً در حال انجام است، اغراق نیست.
به نظر می رسد تا زمانی که تهران و واشنگتن رو در رو مذاکره نکنند، نه اروپا، نه چین و نه روسیه نمی توانند مشکلات ایران و آمریکا را حل کنند.
در این زمینه باید توجه داشت که واشنگتن برجام را آغاز یک روند می داند و اگر مذاکرات در درازمدت به نتایج متفاوتی برسد، نباید انتظار معجزه ای از جام داشت. از این نظر، بغداد بیشتر از تهران به واشنگتن نزدیک است و حتی در صورت شکست مذاکرات نهایی انتخابات، در کنار آمریکا خواهد بود.
با این حال، با توجه به تلاش‌های بغداد برای حل مناقشه تهران-ریاض، تلاش مضاعف عراق برای حل مناقشه تهران- واشنگتن طبیعی است و در نگاه عمیق‌تر، این دو تلاش می‌توانند مکمل گفتگوهای یکدیگر پس از درگیری باشند. تخت خواب.
به طور خلاصه، اگرچه مذاکرات در وین اهمیت خاص خود را دارد، اما شایسته است تمام توجه خود را معطوف وین نکنیم، زیرا نگاهی به بغداد می تواند مؤثرتر و مثمر ثمرتر از وین باشد.