روز جدید این روزنامه آلمانی در یادداشتی به قلم علی بیگدلی، تحلیلگر مسائل بین الملل نوشت: سرانجام دیروز قرار شد که آقای گروسی برای بازدید از دوربین ها به ویژه دوربین های کرج به ایران سفر کند. اگر این اتفاق نیفتد، ظرف یک هفته آینده و با تشکیل شورای حکام و ارسال پرونده ایران به شورای امنیت، قطعنامه ای صادر می شود.
دیپلماسی ما از بلاتکلیفی و اقدامات چندجانبه رنج می برد که از یک سو نشان دهنده ضعف ستاد دیپلماسی و از سوی دیگر نفوذی است که ستاد دیپلماسی ما از درون دارند. یعنی آنهایی که دیروز می گفتند مذاکرات بد بوده، الان در همین جایگاه هستند. اگر این نظرات را کمی بالا و پایین بکنند، چون هنوز قبل از مذاکره فکر می‌کنند و گاهی رسانه‌های راست‌گرا هم همین تصور را دارند که اصلاً نیازی به مذاکره نیست و ما در مقابل ارتش مستقر در آمریکا خواهیم ایستاد. قدرت اعتماد به مذاکرات و تیم مذاکره کننده. در واقع بازار ارز بیش از آنکه تحت تاثیر مذاکرات باشد، متاثر از بورس است و اقتصاد ما دچار سرگیجه شده است. بنابراین هم سیاست و هم اقتصاد در آستانه مذاکرات به هم ریخته است.
در واقع چون دیروز مذاکرات را تحقیر کردند و امروز وارد عرصه دیپلماسی شدند، حقیقت تصمیم خود را از مردم پنهان می کنند. اما برای اینکه فضای درونی را از دست ندهند باید چنین بازیگرانی داشته باشند. اما راهی نیست و اگر مذاکرات به نتیجه نرسد باید منتظر 40 هزار تن باشیم و از سوی دیگر با این فشار اقتصادی جامعه به شرایط سخت تری نزدیک می شود و از سوی دیگر فضای منطقه هر روز ملتهب می شود. هیچ راهی بهتر از مذاکرات وجود ندارد و برای مذاکره باید توقعات را پایین بیاوریم.
همین آزادسازی سه و نیم میلیارد دلاری ارز ایران که منشأ آن مشخص نیست، تاثیر موثری بر قیمت دلار نداشته است.
تقریباً هیچ یک از سه شرط وزارت خارجه قابل تحقق نیست. در واقع هیچ راهی بهتر از وارد شدن به مذاکره، شروع با نیت حل مشکلات مذاکرات نیست.
روز گذشته وزیر خارجه آلمان از اعمال همان تحریم های آمریکا علیه ایران در صورت عدم مشمول مذاکرات خبر داد. در واقع فشار هر روز در حال افزایش است.
مشکلات اقتصادی بدون احیای برجام به درستی حل نمی شود.
سفرهای آقای باقری کنی به فرانسه، آلمان و بریتانیا نشان داد که ایران مایل به مذاکره است، اما ممکن است موافق باشد که هنوز هیچ یک از آنها منتشر نشده است. اما میل به مذاکره و تعیین تاریخ نشان می دهد که راه درستی جز مذاکره وجود ندارد.
در واقع با وجود اینکه گفته شده شش دور قبلی مذاکرات را قبول ندارند، غربی ها هنوز نپذیرفته اند و دور هفتم مذاکرات خود را آغاز خواهند کرد. در داخل، آهنگ مخالفت نامیده می شود، اما در خارج انعطاف پذیری بیشتری نشان می دهند تا مقداری از فضای داخلی را از التهاب خلاص کنند.