مجلس هیچ اختیاری برای تفویض اختیارات قانونگذاری ندارد

مجلس هیچ اختیاری برای تفویض اختیارات قانونگذاری ندارد

روز جدید : مجلس با پذیرش دخالت سایر نهادها در قانونگذاری اشتباه کرد

ما باید با محرومیت های ملت مقابله کنیم

28 خرداد ماه پس از تصویب لایحه اصلاح قانون ساختار و فرآیند دیوان عدالت اداری، یکی از جنجالی ترین مصوبات مجلس در رسانه ها منتشر شد. تصمیمی که اگرچه نمایندگان تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا آن را به عنوان یک چراغ راهنما جلوه دهند، اما ساعت ها مورد انتقاد برخی از تحلیلگران حقوقی و سپس از سوی علمای برجسته به دلیل ابعاد مختلف آن قرار گرفت. منتقدان این طرح اساس این طرح را زیر سوال برده اند و دلیل آن را شبیه شمشیر دولبه دانسته اند که از یک سو زمینه ساز اجرای طرح حفاظت از فضای مجازی و از سوی دیگر هزینه اخراج اساتید دانشگاه را کاهش می دهد. با این حال انتقادات زمانی که وزیر اسبق ارتباطات به این موضوع واکنش نشان داد و آن را «محرومیت از حقوق ملت» خواند، ابعاد جدی تری به خود گرفت. آذری جهرمی در تلگرام خود نوشت: آنچه نماینده محترم در مورد زنان ایرانی (زنان ایرانی که با مردانی از کشورهای دیگر ازدواج می کنند) ممکن است طرحی روانی برای انحراف افکار عمومی از تصمیم غم انگیز مجلس در مورد محرومیت از حقوق بشر باشد. حقوق ملت ایران مخالف تصمیمات شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی انقلاب فرهنگی است. نماینده سابق مجلس همچنین گفت: به نظر شما با این اصلاحیه و حذف دیوان عدالت اداری از مصوبات شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی انقلاب فرهنگی، سرنوشت اینترنت در ایران چه خواهد شد؟ به صراحت اعلام کرد که با این مصوبه مخالف بوده و آن را مغایر با اصول مسلم قانون اساسی می داند. موضوعی که از دیدگاه مطهری مورد بررسی هیئت امنا قرار می گیرد.

اخیراً مشکل تفویض اختیارات قانونگذاری به برخی نهادها از جمله شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و … و شبکه های اجتماعی پیدا شده است. نگاه شما به این نوع تصمیم گیری در مجلس یازدهم چیست؟

آنچه از تصویب این طرح در مجلس قابل درک است این است که در وهله اول خود مجلس زمینه را برای ورود سایر نهادها به قانونگذاری فراهم کرده است. در حالی که طبق قانون اساسی تنها قوه مقننه در کشور مجلس شورای اسلامی است. در واقع مجلس نمی تواند حقوق قانونی خود را به نهادهای دیگر تفویض کند و اختیارات قانونگذار در تصویب قوانین انحصاری و غیر تفویضی است. از سوی دیگر باید توجه داشت که نهادهایی مانند شورای عالی فضای مجازی یا شورای عالی انقلاب فرهنگی و ساختارهای مشابه تنها سیاستمدار هستند نه قانونگذار، بنابراین حق قانون گذاری ندارند، اما بر اساس طرح مصوب. شورای عالی فضای مجازی و غیره را در شمول قانون می داند.

اما به نظر شما دلیل این تصمیم در مجلس یازدهم چیست و چه استدلالی می تواند پشت سر تصویب این طرح باشد؟ به هر حال رأی دادن نمایندگان مجلس از یک سو برای محدود ساختن محدوده اختیارات قانونگذاری و از سوی دیگر برای محدود ساختن حوزه نظارت عمومی تخلف محسوب می شود.

البته دلیل این تصمیم را باید طراحان و برنامه ریزان در مجلس یازدهم جویا شوند. در مجموع به نظر من این تصور از اساس درست نیست در حالی که نمایندگان در این طرح مصوبات شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و … را انجام داده اند. عدالت اداری که به نظر من اشتباه دوم و بزرگتر است اما کارشناسان، تحلیلگران و فناوران باید به عمق مشکل برسند و با آگاهی و اطلاع رسانی ابعاد پنهان مشکل را روشن کنند.
برخی از تحلیلگران خاطرنشان می کنند که این لایحه راه را برای پروژه هایی مانند امنیت سایبری هموار می کند. شما چی فکر میکنید؟
نمی دانم قصد اصلی طراحان این فرمان همین بوده است یا خیر. من حتی نمی توانم مقصود را بخوانم. اما واقعیت این است که این امر زمینه را برای تصویب طرح های حفاظت از فضای مجازی بر اساس جنسیت هموار می کند. زیرا مردم دیگر حق اعتراض ندارند و تصمیم شورای عالی فضای مجازی یا شورای عالی انقلاب فرهنگی بر اساس قانون است. از این نظر حقوق ملت ضایع می شود. اما در جریان پیگیری طرح دفاعی، نمایندگان ابتدا سعی کردند این سمت را به صورت علنی پیگیری کنند. سپس موضوع در قالب اصل 85 به کمیسیون ویژه ارجاع و در نهایت پس از انتقادات فراوان مردم از دستور کار کمیسیون ویژه خارج شد. از این مسیر که می رویم وقتی طرحی مانند «اصلاح و الحاقیه قانون ساختار و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری» با این محتوا تصویب می شود، طبیعی است که جهت گیری ذهنی مردم و کارشناسان به مبانی منتهی شود. برای تصویب طرح حفاظتی
با توجه به تجربه قبلی در مورد ممنوعیت استفاده از ماهواره و مواردی از این دست، آیا فکر می‌کنید رویکردهای منفی و محدودکننده در فضای مجازی و اساساً ابزارهای ارتباطی جدید مؤثر خواهد بود؟
در مواجهه با مسائل فضای مجازی دو پیشنهاد وجود دارد. اول اینکه همه قبول دارند که فضای مجازی مانند فضای واقعی نیاز به نقشه راه قانونی دارد. هیچ کس با ترویج مشکلات غیر اخلاقی، ناهنجاری های رفتاری و تقلب و غیره موافق نیست. در فضای مجازی اما اگر به بهانه چنین ساختارهایی عده ای و جریانی بخواهند جریان آزاد اطلاعات را در جامعه محدود یا مسدود کنند و جناحی و سیاسی با آن برخورد کنند، این کار موثر نیست و افکار عمومی آن را رد نمی کند.

با توجه به مسائل حقوقی پیش روی این طرح، واکنش هیئت نگهبان به این مصوبه مجلس چگونه خواهد بود؟

هیئت امنا می تواند نسبت به این مصوبه اعتراض کند. اعضای هیات امنا می توانند بگویند که این مصوبه حقوق اساسی مردم را محدود می کند، بنابراین باید از دستور کار خارج شود و در نهایت هیات امنا با رعایت اصول خاص قانون اساسی مصوبه را رد می کند.

سال آینده مجلس یازدهم تعطیل می شود. با توجه به برخی مصوبات حاشیه ای این مجلس، عملکرد مجلس یازدهم را در تاریخ نظام پارلمانی کشورمان چگونه ارزیابی می کنید؟

اگرچه می توان ساعت ها در مورد عملکرد این مجلس و برخی از برنامه ها و تصمیمات حاشیه ای این مجلس صحبت کرد، اما فکر می کنم هنوز برای ارزیابی کامل عملکرد مجلس یازدهم زود است. باید اجازه داد نتیجه تصمیمات مجلس در یک سال و نیم آینده نمایش داده شود تا این مجلس بهتر ارزیابی شود یا کارکردهای آن تحلیل شود. برگ ها را می توان استخراج کرد. باید دید عملکرد مجلس در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی باعث افزایش رضایت عمومی شده یا افزایش نارضایتی. کار مجلس نیز در گرو پاسخ به این سوال است.

البته دلیل این تصمیم را باید طراحان و برنامه ریزان در مجلس یازدهم جویا شوند. در مجموع به نظر من این تصور از اساس درست نیست در حالی که نمایندگان در این طرح مصوبات شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و … را انجام داده اند. عدالت اداری که به نظر من اشتباه دوم و بزرگتر است اما کارشناسان، تحلیلگران و فناوران باید به عمق مشکل برسند و با آگاهی و اطلاع رسانی ابعاد پنهان مشکل را روشن کنند.

برخی از تحلیلگران خاطرنشان می کنند که این لایحه راه را برای پروژه هایی مانند امنیت سایبری هموار می کند. شما چی فکر میکنید؟

نمی دانم قصد اصلی طراحان این فرمان همین بوده است یا خیر. من حتی نمی توانم مقصود را بخوانم. اما واقعیت این است که این امر زمینه را برای تصویب طرح های حفاظت از فضای مجازی بر اساس جنسیت هموار می کند. زیرا مردم دیگر حق اعتراض ندارند و تصمیم شورای عالی فضای مجازی یا شورای عالی انقلاب فرهنگی بر اساس قانون است. از این نظر حقوق ملت ضایع می شود. اما در جریان پیگیری طرح دفاعی، نمایندگان ابتدا سعی کردند این سمت را به صورت علنی پیگیری کنند. سپس موضوع در قالب اصل 85 به کمیسیون ویژه ارجاع و در نهایت پس از انتقادات فراوان مردم از دستور کار کمیسیون ویژه خارج شد. از این مسیر که می رویم وقتی طرحی مانند «اصلاح و الحاقیه قانون ساختار و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری» با این محتوا تصویب می شود، طبیعی است که جهت گیری ذهنی مردم و کارشناسان به مبانی منتهی شود. برای تصویب طرح حفاظتی

با توجه به تجربه قبلی در مورد ممنوعیت استفاده از ماهواره و مواردی از این دست، آیا فکر می‌کنید رویکردهای منفی و محدودکننده در فضای مجازی و اساساً ابزارهای ارتباطی جدید مؤثر خواهد بود؟

در مواجهه با مسائل فضای مجازی دو پیشنهاد وجود دارد. اول اینکه همه قبول دارند که فضای مجازی مانند فضای واقعی نیاز به نقشه راه قانونی دارد. هیچ کس با ترویج مشکلات غیر اخلاقی، ناهنجاری های رفتاری و تقلب و غیره موافق نیست. در فضای مجازی اما اگر به بهانه چنین ساختارهایی عده ای و جریانی بخواهند جریان آزاد اطلاعات را در جامعه محدود یا مسدود کنند و جناحی و سیاسی با آن برخورد کنند، این کار موثر نیست و افکار عمومی آن را رد نمی کند.

با توجه به مسائل حقوقی پیش روی این طرح، واکنش هیئت نگهبان به این مصوبه مجلس چگونه خواهد بود؟

هیئت امنا می تواند نسبت به این مصوبه اعتراض کند. اعضای هیات امنا می توانند بگویند که این مصوبه حقوق اساسی مردم را محدود می کند، بنابراین باید از دستور کار خارج شود و در نهایت هیات امنا با رعایت اصول خاص قانون اساسی مصوبه را رد می کند.

سال آینده مجلس یازدهم تعطیل می شود. با توجه به برخی مصوبات حاشیه ای این مجلس، عملکرد مجلس یازدهم را در تاریخ نظام پارلمانی کشورمان چگونه ارزیابی می کنید؟

اگرچه می توان ساعت ها در مورد عملکرد این مجلس و برخی از برنامه ها و تصمیمات حاشیه ای این مجلس صحبت کرد، اما فکر می کنم هنوز برای ارزیابی کامل عملکرد مجلس یازدهم زود است. باید اجازه داد نتیجه تصمیمات مجلس در یک سال و نیم آینده نمایش داده شود تا این مجلس بهتر ارزیابی شود یا کارکردهای آن تحلیل شود. برگ ها را می توان استخراج کرد. باید دید عملکرد مجلس در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی باعث افزایش رضایت عمومی شده یا افزایش نارضایتی. کار مجلس نیز در گرو پاسخ به این سوال است.

دیدگاهتان را بنویسید