محسن هاشمی، رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران گفت: «مشکلات عمدتاً از آرمان گرایی خیالی به جای همگرایی واقع بینانه شروع می شود و متأسفانه این منجر به کنشگری می شود.» فعال سازی یعنی شما مدام در حال برنامه ریزی و استراتژی هستید، اما این طور می شود. نتیجه نمی دهد باید بپذیریم که با از بین بردن همدلی های نظام، بر مدیریت اعتراضات دیگرانی مسلط می شویم که دل خود را به آرمان انقلاب اسلامی وامی ندارند. ما باید به چنین افرادی اجازه می دادیم که نقش خود را در چارچوب اهداف واقعی ایفا کنند. آیت الله هاشمی در سال 1387 چنین نقشی را ایفا کرد و بهای سنگینی پرداخت. باید بتوان از امکانات قانون اساسی استفاده کرد. سرخوردگی بخش بزرگی از جوانان باعث ترس از آینده شده است، زیرا آنها پیشرفتی را احساس نمی کنند و حتی ممکن است در مقایسه با کشورهای دیگر عقب مانده باشند. بنابراین امید به زندگی بهتر باید با ایجاد اشتغال، ازدواج، مسکن و عمران، رشد و شکوفایی تزریق شود تا امید بازگردد.
به گزارش جماران؛ محسن هاشمی رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در گفتگو با سازندگی یکی از دلایل بن بست موجود را این است که عده ای اجازه نمی دهند جریانات اصلاحی در نظام راه بیفتد و به نتیجه برسد. وی یادآور می شود که عده ای با شعارهای ضد استبدادی و ضد استعماری حکومت کشور را به دست گرفتند. محسن هاشمی معتقد است به نظر می رسد نظام سیاسی به جای حل مشکل به دنبال جمع بندی تاریخ اعتراضات است.
متن گفتگوی روزنامه سازندگی با محسن هاشمی رئیس شورای مرکزی حزب سازندگی ایران به شرح زیر است:
****
اخیرا آقای رئیسی و برخی از مسئولان از پیشرفت کشور در این سال ها صحبت کردند. چند روز پیش به جمله ای از ایشان اشاره کردید که گفته بود قطار پیشرفت کشور در حرکت است و دشمن می خواهد این قطار را متوقف کند. بنابراین، آیا نظری در مورد این توسعه دارید؟
محسن هاشمی: باید اعتراف کنم که نه تنها برای من، بلکه برای بسیاری از نخبگان و حتی مردم عادی هم درک این حرف ها سخت است…
**چرا؟ در نهایت دولت معتقد است که کشور در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دارد…
محسن هاشمی: آقایان توضیح دهند که منظورشان از پیشرفت چه حوزه هایی است. شاخص های رشد اقتصادی عبارتند از: نرخ تورم، افزایش قدرت خرید، درآمد سرانه، نرخ بیکاری، صادرات، سطح سرمایه گذاری داخلی و خارجی، شدت انرژی، شاخص بورس، توانایی استخراج نفت و گاز از مخازن مشترک و غیره. خوب، ما کدام یک از این شاخص ها را نه نسبت به دوره سازندگی و اصلاحات، بلکه در مقایسه با چندین سال قبل، یعنی. 1994 تا 1996؟ اکثر این شاخص ها در دهه گذشته صفر یا منفی بوده اند.
آنها می توانند به معنای پیشرفت در زمینه های دیگر مانند سیاست باشند…
محسن هاشمی: در سیاست داخلی اوضاع بدتر است. شاخص توسعه و پیشرفت در سیاست میزان مشارکت مردم در انتخابات، میزان تنوع سلایق و نظرات در حوزه رسمی، میزان آزادی بیان در رسانه ها، تعداد زندانیان سیاسی، صدور احزاب است. مجوزها و غیره وضعیت روشن و قابل مشاهده است. مهمترین آن عدم شرکت اکثریت مطلق مردم در انتخابات 1400 بود که آقای رئیسی به ریاست جمهوری رسید. در حوزه های فقر و حاشیه نشینی گسترده، جرم و جنایت، آسیب های اجتماعی، شکاف های قومی و مذهبی، کاهش شدید سرمایه اجتماعی به ویژه اعتماد عمومی و امید به بهبود آینده، که در بررسی های رسمی نیز منعکس شده است، زنگ خطری است، نه یک هشدار. نشانه پیشرفت و اعتراضات ماه های اخیر عمدتاً جنبه اجتماعی داشت، نه سیاسی مانند اعتراضات سال 88 و نه اقتصادی در سال های 96 و 98.
از نظر دیپلماتیک، دولت نتوانست برجام را احیا کند…
محسن هاشمی: بله. در سیاست خارجی نه تنها برجام احیا نشد، تصویب دو قطعنامه کمیسیون حقوق بشر و کنار گذاشتن ایران از کمیسیون زنان که در تاریخ سازمان ملل بی‌سابقه است، همراه با افزایش عدم پذیرش. تحریم های هسته ای و موج فراخوان سفرای ایران و اقدامات اخیر چین، متحد استراتژیک ما، وضعیت را نشان می دهد. اخیراً دولت رسماً خواستار بازگشت به پروژه وین، یعنی وضعیت دو سال پیش شد که نشانه پیشرفت نیست. حتی در حوزه دفاع و قدرت هسته‌ای نیز به دلیل تحریم‌ها و اختلالات سخت و حملات سایبری و تروریستی، آسیب‌ها و اختلالاتی در پیشرفت دولت‌های گذشته ایجاد شده است.
آقای رئیسی به حضور مردم به عنوان نقطه قوت اشاره کرد. به نظر شما آیا دولت از این قدرت سود می برد؟
محسن هاشمی: من هم این حرف ها را شنیده ام. به ویژه تاکید بر حضور مردم به عنوان مهمترین مولفه قدرت، اما این انباشت نارضایتی که نشانه ها و گستردگی آن در انتخابات ریاست جمهوری دیده شد و اکنون در خیابان ها و فضای مجازی نمایان است، قابل انکار نیست. من فکر می کنم این در نظرسنجی های رسمی منعکس شده است.
آیا معتقدید دشمن می خواهد جلوی پیشرفت کشور را بگیرد؟
محسن هاشمی: بالاخره دشمنان همیشه علیه کشور ما توطئه کرده اند، اما این احتمال وجود دارد که دلیل حمله اخیر دشمنان، پیشرفت ما نباشد. زیرا دشمن معمولاً در برابر پیشرفت عقب‌نشینی می‌کند و بیشتر از همه به وضع موجود رضایت می‌دهد، اما در برابر قهقرایی حریص است و بر ضربه زدن، براندازی و عقب‌نشینی بیشتر اصرار می‌ورزد.
**تحلیل شما این است که چون عقب ماندگی داشتیم سوار موج اعتراض شدند؟
محسن هاشمی: اگر با این احتمال به موضوع نگاه کنیم، می بینیم که مشکلات، ایرادات و بحران ها دقیقاً در همان حوزه هایی است که ما به قهقرا رفته ایم. و دوره اصلاحات و برجام بالاتر از 6 درصد بود، به صفر یا منفی نمی رسید، اگر خط فقر از 20 درصد جامعه به 60 درصد جامعه نمی رسید، اگر صندوق های رأی رونق داشت، خیابان ها قطعا مکانی برای کسب و کار و سرزندگی خواهند بود. همبستگی ملت جایی برای اعتراض و درگیری نبود.
آقای رئیسی این را نمی فهمد؟
محسن هاشمی: اگر ریشه مشکلات را انکار کنیم، نه تنها نمی‌توانیم آنها را حل کنیم، حتی نمی‌توانیم آنها را جمع کنیم و راه‌حلی برای آن داشتند که اگر نه، وضعیت فردا را بدتر از امروز نمی‌کردیم. بهتر.
پس چگونه یک ملت بهتر می شود؟
محسن هاشمی: مشکلات عمدتاً از آرمان گرایی آرمان گرایانه به جای همگرایی واقع بینانه شروع می شود و متأسفانه به کنش گرایی می انجامد. فعال سازی به این معنی است که شما دائماً در حال برنامه ریزی و استراتژی هستید، اما نتیجه نمی دهد. باید بپذیریم که با از بین بردن همدلی های نظام، بر مدیریت اعتراضات دیگرانی مسلط می شویم که دل خود را به آرمان انقلاب اسلامی وامی ندارند. ما باید به چنین افرادی اجازه می دادیم که نقش خود را در چارچوب اهداف واقعی ایفا کنند. آیت الله هاشمی در سال 1387 چنین نقشی را ایفا کرد و بهای سنگینی پرداخت. باید بتوان از امکانات قانون اساسی استفاده کرد. سرخوردگی بخش بزرگی از جوانان باعث ترس از آینده شده است، زیرا آنها پیشرفتی را احساس نمی کنند و حتی ممکن است در مقایسه با کشورهای دیگر عقب مانده باشند. بنابراین امید به زندگی بهتر باید با ایجاد اشتغال، ازدواج، مسکن و عمران، رشد و شکوفایی تزریق شود تا امید بازگردد.
**چطور؟
محسن هاشمی: آرامش جامعه و مردم باید بازیابی و برقرار شود. رسیدگی به طبقه متوسط و رشد این طبقه در کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. متاسفانه این طبقه روز به روز در حال از بین رفتن و فقیر شدن است. اکنون که استیصال باعث ترس، اعتراض و خشونت شده است، خشونت نباید با خشونت روبرو شود. آیت الله هاشمی می گفت بهترین راه برای آوردن ایران اسلامی، ساختن ایرانی آباد، آزاد و معتدل است، زیرا ایران همه چیز برای احیای ایران آباد دارد. با ایران آباد و آزاد حتی نفوذ ایران در مشکلات جهانی بیشتر می شود و حتی می توانیم مشکلات جهان اسلام را حل کنیم. باید عدالت مطلوب را در درون ایجاد کنیم. ما می توانیم مشکلات هویتی، مشروعیت و کارآمدی را حل کنیم، اما با جنجال، انقلاب و کنشگری به جایی نخواهیم رسید.
پس چرا اصلاحات صورت نمی گیرد؟
محسن هاشمی: ما مستقیماً به افکار اصلاحی نه نمی گوییم، بلکه در واقع به گونه ای مدیریت می شود که اکثر جریانات اصلاحی در نظام محقق نمی شود. عده ای با شعارهای ضد استبدادی و ضد استعماری کشور را به دست گرفتند اما افراط کردند. در صورتی که اسلام اعتدال را در همه شئون زندگی می طلبد. فاصله بین تخیل و واقعیت بیشتر شده است. ما نباید به بهانه مبارزه با استکبار و استعمار برای مردم خود زندگی سیاه و طاقت فرسا ایجاد کنیم. خدای ناکرده مراقب باشیم که اعمالمان این افکار را بازتولید نکند. اگر این رفتارها و سیاست ها را آسیب شناسی نکنیم، شکست ها تمام نمی شود. به همین دلیل به نظر می‌رسد که نظام سیاسی به‌جای راه‌حلی برای مشکل، به دنبال خلاصه‌ای از تاریخ است.