محسن هاشمی افشاگری کرد/ آقای رئیس جمهور این پیشرفت است یا پیشرفت تصاعدی؟!

محسن هاشمی افشاگری کرد/ آقای رئیس جمهور این پیشرفت است یا پیشرفت تصاعدی؟!

محسن هاشمی در روزنامه شرق نوشت: آقای رئیسی چندی پیش گفت: برخی در پیشرفت تردید داشتند اما ما می گوییم قطار پیشرفت کشور در حرکت است.

آن به شرح زیر است؛

اگر نظر کارشناسان را در موضوعات تخصصی بررسی کنیم، خوش بینانه ترین حدس این است که زیرمجموعه های آنها و سایر مقامات کشور گزارش های تقلبی به مقامات بالاتر ارائه می کنند و در مورد آنها فرضیات نادرست ایجاد می کنند که باعث ایجاد تصور پیشرفت می شود.

با توجه به تجربه 30 ساله ام در حکمرانی شهری، از این فرصت استفاده می کنم و به برخی از مضامین «پیشرفت» در حکمرانی شهری تهران اشاره می کنم:

اول ارائه ماشین های اجاره ای برای مترو تهران

بدیهی است که سیستم مترو تفاوت اساسی با اتوبوس و تاکسی دارد و خطوط مترو در هر شهر به طور خاص برای آن شهر طراحی و ساخته شده است. بنابراین نمی توان از واگن های مستعمل یا مستعمل یا حتی استفاده نشده مترو شهرهای دیگر برای مترو تهران استفاده کرد. بنابراین حتی اگر قرار است قطار اجاره ای مترو در اختیار تهران قرار گیرد، ابتدا باید آن را ساخت که با توجه به وجود یک مجتمع واگن سازی در تهران، راه اندازی و ساخت واگن با تامین اعتبار ارزی از سوی دولت آسانتر است. اما از آنجایی که دولت مطابق با رهبری فعلی شهر از اعطای اعتبار قانونی برای خطوط مترو خودداری می کند، به جای اینکه مدیریت شهری به دولت برای دریافت اعتبار فشار بیاورد، فکر بی اساس اجاره واگن هایی که وجود ندارد. و اگر قرار باشد تولید شوند تا عمر این دولت دوام بیاورند و شهرداری نرسد، پیشنهاد می شود در حوزه حمل و نقل عمومی “پیشرفت” داشته باشد.

دوم ساخت مسکن در تهران

دولت آقای رئیسی قول ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در کشور را داد در حالی که میانگین ساخت مسکن در کشور در دهه های گذشته حدود 300 هزار واحد بوده و در شرایط فعلی به دلیل تورم راکد در کشور ، به این میزان می رسد. همچنین بعید به نظر می رسد.

اکنون شهرداری تهران با تبلیغات فراوان از انعقاد قرارداد ساخت و ساز مسکونی در تهران توسط بخش خصوصی و نهادی خبر داده است تا وانمود کند که وعده دولت در تهران در حال تحقق است در حالی که مبلغ قرارداد حتی اگر محقق شده است، حدود 1100 واحد و بخش است طبیعتاً بخش خصوصی در حال حاضر بیش از 100000 واحد در سال در تهران می سازد، اما در سال گذشته به دلیل رکود اقتصادی و عدم کارایی، میزان پروانه های ساختمانی صادر شده در تهران افزایش یافته است. به کمتر از نصف میانگین دهه گذشته کاهش یافته است. یعنی شهرداری تهران به جای فعال کردن بخش خصوصی برای ساخت طبیعی 100 هزار واحد، قرارداد یک درصدی این حجم را با بخش‌های نهادی و خصوصی «تشویق» می‌کند.

سوم واردات اتوبوس های دست دوم

در حال حاضر بیش از 10 واحد اتوبوس سازی مجهز و توانمند در کشور وجود دارد که همگی یا با کسری از ظرفیت خود در حال فعالیت هستند و یا به دلیل عدم سفارش دولت و شهرداری ها تعطیل شده اند. در این شرایط وضعیت شهر تهران از نظر ناوگان اتوبوسرانی بحرانی است و بیش از 90 درصد ناوگان 6000 اتوبوسی فعلی تهران بیش از 10 سال قدمت دارند و طبق مقررات منسوخ تلقی می شوند و شهرداری با کمک دولت باید حدود 9000 اتوبوس جدید تهیه کند که در صورت انعقاد قرارداد این مجمع با بنگاه های داخلی و تامین ارز برای قطعات مورد نیاز وارداتی، این میزان در حدود سه سال دیگر در کشور تولید می شود و ناوگان اتوبوسرانی مشکل حل خواهد شد و اشتغال و تولید داخلی که رهبر انقلاب تاکید کردند رونق گرفت

اکنون به جای این اقدام، شهرداری تهران طرح واردات اتوبوس های خارجی دست دوم را مطرح کرد و پس از تبلیغات، اتوبوس های گازوئیلی بسیار کمی وارد شد، در حالی که سال هاست ورود اتوبوس های دیزلی به تهران به دلیل آلودگی هوا ممنوع شده است. پارک اتوبوس باید با اتوبوس های برقی جایگزین شود یا مجهز به مشعل گاز باشد. از این رو به جای ارائه هزاران اتوبوس، چند ده اتوبوس دیزلی فرسوده به عنوان «پیشرفت» معرفی شد.

چهارم آلودگی هوا

وضعیت آلودگی هوای تهران بحرانی است و امسال در 270 روز گذشته تنها دو روز هوای پاک در پایتخت داشته ایم. علاوه بر اهمیت سیستم حمل و نقل عمومی در کاهش استفاده از خودروهای شخصی و آلاینده، یکی از منابع اصلی آلودگی هوا سوزاندن زباله و تولید گاز متان و همچنین استفاده از سوخت گازوئیل توسط نیروی برق است. کارخانه ها و برخی صنایع در حومه تهران، اما طرح جامع پسماند، حذف زباله های سوزانده شده است. زباله در کهریزک و همچنین تولید برق رها، رها شده و مدیریت شهری اقدامات تبلیغاتی در زمینه هوای پاک را شبیه «پیشرفت» جلوه می دهد.

البته انصافاً می توان گفت که مشکلات کنونی به صورت ناگهانی به وجود نیامده و محصول دهه های اخیر است و البته با وحدت حاکمیت و رفع موانع قبلی در عدم هماهنگی دولت، مجلس، ولی امر. شورا، قوه قضائیه و سیاست خارجی، مردم آماده راه حل فوری، سریع و انقلابی هستند، مشکلاتی وجود داشت، اما از مدیریتی که عملکرد گذشته را زیر سوال برد و مدیران قبلی را بیهوده، ناکارآمد و متکبر معرفی کرد، انتظار می رفت که در این 16 ماه اگر هیچکدام از مشکلات گذشته را حل نکنند، بر گره‌هایی نمی‌افزایند که متأسفانه اتفاق افتاد و امروز وضعیت شهرداری تهران بدتر از دیروز است.

دیدگاهتان را بنویسید