روز جدید در حالی که مذاکرات وین به یک مقطع حساس می رسد، نه ایران و نه ایالات متحده نمی خواهند با ظاهر شدن بیش از حد مشتاق برای دستیابی به توافق، ضعف نشان دهند.
نیویورک تایمز درباره مذاکرات جاری در وین گزارش داد که ایران و ایالات متحده اخیرا با ادامه مذاکرات دیپلماتیک برای احیای توافق هسته ای 2015، مارپیچی از تهدیدها و هشدارها را تشدید کرده اند.
این گزارش در ادامه به تحریم‌های اخیر ایران علیه مقامات آمریکایی در سالگرد شهادت سردار سلیمانی و واکنش آمریکا اشاره می‌کند. با این حال، در همان روزی که ایران تحریم‌ها را اعلام کرد، علی باقری کنی، مذاکره‌کننده ارشد ایران در وین، گفت که اختلافات دیگر در حال کاهش است و مذاکرات ادامه دارد.
به نوشته نیویورک تایمز، اقدامات نمادین برای تحریم و صدور بیانیه های تند در روابط طولانی و متلاطم تهران و واشنگتن چیز جدیدی نیست، اما توافق اخیر حائز اهمیت است، زیرا در جریان مذاکراتی صورت می گیرد که هر دو طرف خواهان موفقیت آن هستند. بدون دادن امتیاز به ظاهر به پایان برسانید.
این گزارش می افزاید: دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا در سال 2018 از توافق هسته ای خارج شد و تحریم های اقتصادی شدیدی را اعمال کرد که بسیاری از درآمدهای نفتی ایران و معاملات مالی بین المللی را مختل کرد. هدف ترامپ فشار بر ایران برای دستیابی به توافقی خارج از برنامه هسته‌ای خود بود که شامل محدود کردن موشک‌های بالستیک و فعالیت‌های سیاسی و نظامی در منطقه می‌شود. دولت بایدن در ابتدا خواستار بازگشت به توافق اولیه بود و در عین حال برنامه موشکی و سیاست خارجی ترامپ را دنبال می کرد، اما اکنون نشان داده است که بازگشت به توافق 2015 را بدون الزام به آن می پذیرد.
روزنامه ایران نوشت ایرانی ها گفته بودند که تنها به دنبال بازگشت به توافق اولیه هستند و در ابتدا خواستار لغو همه تحریم های اعمال شده توسط ترامپ و تضمین عدم خروج رئیس جمهور آینده آمریکا از توافق شدند، اما تهران در مذاکرات وین. او این خواسته ها را کاهش داد.
بر اساس این تحلیل، با وجود تمام مواضع، انگیزه دستیابی به توافق برای تمدید قرارداد 2015 همچنان برای هر دو طرف قوی است.
به نوشته نیویورک تایمز، دولت بایدن باید در سیاست خارجی به ویژه پس از خروج آشفته از افغانستان موفق باشد و گفت که راه حل دیپلماتیک را برای بن بست هسته ای به رویارویی نظامی ترجیح می دهد. ایران که از سیاست فشار حداکثری ترامپ جان سالم به در برده است، می خواهد از درگیری اجتناب کند، تحریم ها را کاهش دهد و اقتصاد بیمار خود را احیا کند. با این حال، هیچ یک از طرفین نمی‌خواهند بیش از حد مشتاق سازش به نظر برسند، زیرا این خطر ضعیف به نظر می‌رسد.
بر اساس این گزارش، یکی از مشاوران وزارت امور خارجه ایران گفت که معتقد است می‌توان پیش از اواسط فوریه، سالگرد انقلاب اسلامی 1979، به توافق رسید.
این گزارش می افزاید: چشم انداز واشنگتن محتاطانه تر از چشم انداز تهران بود. دو مقام ارشد وزارت امور خارجه پیشرفت جزئی در مذاکرات داشتند که باعث شد مذاکرات از جایی که در ژوئن متوقف شده بود کمی دورتر شود. اما بدون اشاره به جزئیات، هر دو مقام تاکید کردند که هنوز باید به نکات اصلی رسیدگی شود. در تمام این مدت، صبر در وزارت امور خارجه رو به اتمام است.
به گزارش اکسیوس نیوز به نقل از مقامات آمریکایی، ایالات متحده آخرین مهلتی را برای تصمیم گیری درباره مذاکرات وین در اواخر ژانویه یا اوایل فوریه تعیین کرده است. به گزارش این پایگاه خبری، دو منبع آگاه از برنامه های کاخ سفید اعلام کردند که پس از رسیدن مذاکرات وین به نقطه حساسی، کاخ سفید قصد دارد در هفته های آینده اعلامیه های عمومی خود را بر حمله دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا به خروج از توافق متمرکز کند. . . هسته را قرار دهید.
دیپلمات‌های غربی تلاش می‌کنند تیم ایرانی را تحت فشار بگذارند تا با خواسته‌هایشان در 28 دسامبر، زمانی که دور اول مذاکرات تحریم‌ها در دولت سیدابراهیم رئیسی آغاز شد، موافقت کند. وب سایت خبری اکسیوس در گزارشی جدید به نقل از منابعی که می گویند دولت بایدن اواخر ژانویه یا اوایل فوریه را به عنوان آخرین مهلت تصمیم گیری در مورد مذاکرات وین تعیین کرده است، وب سایت خبری اکسیوس قصد دارد اطلاعات عمومی را قبل از این تاریخ تقویت کند.
هشتمین دور مذاکرات لغو تحریم ها در وین حدود دو هفته پیش آغاز شد. مقامات آمریکایی و اروپایی می گویند پیشرفت هایی در مذاکرات حاصل شده است، اما آنقدر بزرگ نیستند که انتظار توافق داشته باشند.
دیپلمات های اروپایی می گویند بسیاری از مذاکرات در روزهای اخیر بر خواسته های ایران برای تضمین ثبات متمرکز بوده است، اما دولت بایدن گفته است که نمی تواند قول بدهد.
با این حال، نمایندگان ایران در مذاکرات وین گفتند که نتیجه برای تهران مهمتر از زمان است. تهران در تلاش است تا برجام را که از همان روزهای اول اجرایی شدن به توافقی محروم از منافع اقتصادی برای کشور ایران، به دلیل سیاست های خاص آمریکا و کشورهای غربی به یک توافق دوجانبه و متوازن منتقل کند.