در این راستا تعدادی از کارگردانان زن از جمله چهره های سرشناسی مانند نیکی کریمی، ترانه علیدوستی، هدیه تهرانی، پوران درهشنده، سحر دولتشاهی، پریناز ایزدیار و … دیده می شوند. در مورد شیوع خشونت و آزار جنسی در «سینمای ایران»، ضمن تشریح جزئیات وضعیت نامطلوب فعالیت زنان در سینما، خواستار تشکیل کمیسیون مستقلی در سینما برای رسیدگی به این ماجراها شدند. گزارش زیر به نقل از ایرنا.
تعداد قابل توجهی از کارگردانان ایرانی با صدور بیانیه ای به خشونت، آزار و اذیت و سوء استفاده از قدرت علیه زنان در سینما اعتراض کرده و خواستار تشکیل کمیته مستقلی در خانه سینما برای بررسی این ماجراها شدند. در این بیانیه که با امضای چهره های مطرحی چون نیکی کریمی، هدیه تهرانی، علااله هاشمی، هنگامه گزیانی و پوران درخشانده آمده است: آنها گزارش هایی از آزار و اذیت و آزار زنان در سینما منتشر کرده اند. گزارش ها نشان می دهد که هر مرد صاحب قدرت و شهرتی در سازوکار سینمای ایران از موقعیت خود برای آزار، تهدید، توهین، تحقیر و حمله به زنان استفاده می کند بدون اینکه نهادهای قانونی، اصناف سینمایی، کارگردانان و منتقدان را مجبور به پاسخگویی و مسئولیت کند. کار خودت را انجام بده
زنان فیلمساز با تاکید بر همبستگی خود با خشونت و آزار جنسی گفتند: ما زنان فیلمساز گرد هم آمده ایم تا اعلام کنیم که هرگونه خشونت، آزار و اذیت و آزار جنسی در محیط کار محکوم است و برای جلوگیری از آن خواستار عواقب جدی قانونی هستیم. برای متخلفان ما همچنین این نابرابری جنسیتی در سینمای ایران و عدم نظارت را محکوم می کنیم که باب زیاده خواهی و دستکاری افراد صاحب قدرت را باز کرده است. ما به جامعه سینمای ایران از شدت و گستردگی این آزارها علیه زنان که اکنون برای اولین بار به یک اعتراض جمعی تبدیل شده است، هشدار می دهیم. آزاری که اگرچه آشکار است اما در تمام این سال ها نادیده گرفته شده است. داستان‌هایی از تجربیات دردناک زنان منتشر شده در سینمای ایران، اشکال آزار و اذیتی را که زیر چتر خشونت جنسی قرار می‌گیرند، از جمله هتک حرمت به کلمات صریح جنسی، سوء استفاده از سکوت و مدارا با افرادی که گروگان کار یا پرداخت می‌شوند، و اعمال خشونت آمیز برجسته می‌کند. آزار و اذیت از طریق تهدید به کار قربانی، تماس فیزیکی ناخواسته، اجبار و خشونت جنسی و در نهایت خشونت فیزیکی و تجاوز جنسی.
در بخشی دیگر از این بیانیه، هنرمندان به عادی شدن خشونت سیستمی علیه زنان در فضای سینما حمله کردند و نوشتند: «از سوی دیگر، در همه این داستان‌هایی که زخم‌های روانی می‌گشایند، گویی سرنوشت خود را می‌گشایند. آنچه که ماهیت سیستمی این خشونت را به وضوح نشان می دهد. «نه تنها هیچ مکانیسمی برای بازدارندگی یک فرد در قدرت از ارتکاب خشونت وجود ندارد، بلکه در یک توافق نامه نانوشته خشونت علیه زنان در محیط کار عادی شده و هیچ عواقب جدی برای مرتکب آن ندارد. ترس. از دست دادن این جنایات و چنین مرز امنی برای آنها باید دغدغه جدی همه افراد جامعه باشد. زیرا بسیاری از این هنرمندان الگوی نسل آینده سرزمین ما هستند. از سوی دیگر، هیچ نهاد نظارتی متشکل از افراد آموزش دیده در زمینه خشونت جنسی و آزار و اذیت کلامی که از کاری که انجام می دهد آگاه باشد و نیازی به رفتار مافوق با افراد پایین تر در یک پروژه نداشته باشد و با حساسیت لازم نسبت به رسیدگی به تخلفات اقدام کند.
در بخشی دیگر از این بیانیه به انفعال اصناف و تشکل های صنفی در خصوص آزار و اذیت جنسی و خشونت علیه زنان تهیه کننده فیلم و همچنین آزار و اذیت و توهین و تحقیر جنسی و کلامی اشاره شده است که با چه سازوکاری باید برخورد قانونی و با چه حمایت هایی صورت گیرد. با شکایت از مجرم و سال‌هاست که اصناف و اتحادیه‌ها چنین جنایات فجیعی را در پشت درهای بسته علیه زنان مرتکب می‌شوند و میان قربانی و متجاوز میانجیگری می‌کنند، البته با کمترین هزینه برای متجاوز.
فیلمسازان معترض با بیان اینکه ابتدایی ترین حقوق بشر یعنی کار در محیطی امن و عاری از آزار، خشونت و باج خواهی جنسی حق ماست، گفت: وظیفه این کمیته باید رسیدگی به جرایم در حوزه خشونت جنسی و جنسیتی
امضاکنندگان بیانیه که شامل چهره هایی چون بهنوش طباطبایی، ترانه علیدوستی، پانته آ پناهی ها، ملیکا شریفی نیا، هدی زینه العابدین و گلاره عباسی است، ادامه دادند: کمیسیون باید مکانیزم گزارش دهی قابل دسترس و آسان مانند ایمیل داشته باشد. یا خط تلفن با کمیته بررسی تماس بگیرید و هر گزارش باید در قالب همدستان به هر یک از اعضای کمیته ابلاغ شود. این سیستم برای پردازش کامل کلیه گزارشات مورد نیاز است. در فرآیند احراز نام راوی این سامانه باید محفوظ بماند و هرگونه افشا و شفاف سازی نام راوی و اطلاعات و روایت باید با هماهنگی راوی انجام شود. این سیستم باید امنیت راوی را در طول فرآیند بررسی تضمین کند. نتیجه بررسی و روایت باید به شورا ارائه شود و در نهایت به امضای هر یک از اعضای کمیته برسد. ارائه وکیل دادگستری و مشاوره حقوقی به راویان گزارش ها برای انتخاب اقدام قانونی از دیگر برنامه های این سامانه است. یکی دیگر از برنامه های حفاظتی، مکانیسم حمایت صنفی برای تشویق قربانیان خشونت به بیرون آمدن و اقدام است. این سیستم باید به شدت از روش های میانجیگری بین آزارگر و قربانی پرهیز کند و با وادار کردن وی به رویارویی با آزارگر، سلامت روان قربانی را به خطر بیندازد.
آنها با تاکید بر اینکه این سازوکارها و نحوه استفاده از آن باید در قراردادهای کاری گنجانده شود و کمیته حسابرسی در موعد مقرر جریمه و توقف هرگونه فعالیت هنری را برای متخلفان در نظر بگیرد، خاطرنشان کرد: ما بانوان فیلمساز اعلام می کنیم که راویان که اعلام می‌کنند در این زمینه از خشونت سیستماتیک رنج می‌برند، ما آماده‌ایم تا پیشرفت عملی در توقف این خشونت داشته باشیم و معتقدیم این پیشنهادات اولین گام در جهت استفاده از خشونت جنسی در محل کار ما است. حال آیا پس از انتشار این بیانیه که حوصله بازیگران زن را نشان می دهد، باید دید که سکوت ساعت ها در سینما و سینما و همچنین ساماندهی سینما شکسته شده است؟