مهاجرت، یک داستان غم انگیز تکراری. ستاره قایقرانی برای چند صد دلار رفت / پارو زد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ مهاجرت ورزشکاران به کشورهای خارجی به ویژه کشورهای همسایه، پدیده ای تلخ و نگران کننده است که در سال های اخیر به شدت و به طور فزاینده ای در ورزش ایران رخ داده است. سرمایه گذاری هایی که با بی توجهی مسئولان و در مواقع سختی به دلیل سهل انگاری و کمبود امکانات برای جذب غریبه ها مواجه شده است تا ورزش ایرانی خیلی ساده و راحت استعداد خود را در اختیار خارجی ها قرار دهد. سرمایه گذاری هایی که از بی توجهی برای کسب مدال و جوایز خود با پرچم بیگانگان مهاجرت می کنند و ورزش ایران فقط با حسرت نظاره گر درخشش فرزندشان زیر پرچم بیگانگان است. زخم های شکسته صباح الشریعه در کشتی و میلاد بیگی در تکواندو المپیک همچنان ما را نگران می کند. جایی که ورزشکاران اعزامی از ایران در المپیک ناکام ماندند و تا اینکه به مدال های المپیک آذربایجان با ستاره های اخراجی و تبعیدی نگاه می کنیم.

این سریال سیاه و سیاه همچنان در ورزش ایران ادامه دارد. این بار نوبت به بچمن نصیری، ستاره قایقرانی ایران رسید که به دلیل سهل انگاری کادرفنی چمدان های خود را بست و راهی همان مسیری شد که بسیاری از ورزشکاران ایرانی از جمله صباح شریعتی و میلاد بیگی داشتند.

باخمن نصیری که در مسابقات انتخابی اما متواضعانه و با توصیه مسئولان فدراسیون سهمیه المپیک را کسب کرد، از حق اعزام نازنین مولای به توکیو چشم پوشی کرد. نصیری انتظار داشت در ازای ایثارش، وضعیت استخدامی اش از سوی مسئولان مشخص شود، اما با وجود وعده های فراوان، این موضوع حل نشد تا نصیری بتواند چمدان خود را به آذربایجان ببندد. اتفاق تلخی که در آستانه بازی های آسیایی هانگژو برای قایقرانی و ورزش ایران به معنای از دست دادن مدال بود. موقعیت و سوابق نصیری به گونه ای بود که قطعا در هانگژو روی صحنه می رفت اما حالا با مهاجرت غیرمنتظره او یک مدال از سبد ورزش ایران خارج شده است.

تیم ملی قایقرانی ایران در سال جدید و برای دور جدید اردوهای تیم ملی به فدراسیون اعلام کرده است که نام او در اردوهای تیم ملی قرار نگیرد تا نشان دهد تصمیمش برای مهاجرت مجدد جدی است.

او البته یک بار به آذربایجان رفت و به درخواست فدراسیون قایقرانی تصمیم گرفت به ایران بازگردد و با پرچم ایران در مسابقات شرکت کند. سهمیه المپیک توکیو چه شد. اما پس از رفع نشدن مشکل اشتغال، حدود چند ماه مانده به بازی های آسیایی و در حالی که در تیم ملی قایقرانی حضور داشت و یکی از شانس های اصلی کسب مدال را داشت، تصمیم به مهاجرت و بازگشت به آذربایجان گرفت. گفته می شود نصیری ماهانه چند صد دلار به آذربایجان رفته است و این مبلغ نه چندان زیاد بر تلخی این مهاجرت می افزاید.

علیرضا سهرابیان پس از فداکاری و استعفای نصیری در جریان ماجرای کسب سهمیه المپیک، قول حل مشکل اشتغال وی را داد. او در این مدت تلاش های زیادی کرد و بارها با وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک برای رسیدگی به این موضوع دیدار کرد. حتی در جلسه سال گذشته روسای ورزش با نوباخت، نایب رئیس وقت بر خلاف سایر روسای فدراسیون ها چیزی از مشکلات حوزه خود نگفت و فقط خواستار انتصاب بخمن نصیری شد اما با همه تلاش ها این مشکل حل نشد تا اینکه نصیری. خسته نبود و از وعده ها خسته نشد. چمدان خود را برای چند صد دلار ببندید و ترجیح دهید بروید بمانید و به قول خود عمل کنید.

نصیری بارها از عدم استخدام خود گلایه کرده و یکی از دلایل اصلی تصمیمش برای مهاجرت را قطعی نشدن شغلش عنوان کرده است. وی پس از مهاجرت در گفتگو و تلگرام کوتاهی گفت: به آذربایجان مهاجرت کردم و دنبال آموزش هستم. در حال حاضر نمی خواهم در مورد مسابقه صحبت کنم، اما در مورد مهاجرت خود در آینده صحبت خواهم کرد.

* سهرابیان: سعی کردم نصیری را به خدمت بگیرم اما نشد

علیرضا سهرابیان رئیس فدراسیون قایقرانی در واکنش به مهاجرت بهمن نصیری قایقران ایرانی به آذربایجان گفت: نصیری در کارش مشکل داشت و بارها آن را با مسئولان در میان گذاشته ایم. نظیری چیز زیادی نمی خواست، فقط کار می خواست. باخمن تنها به این دلیل مهاجرت کرد که برخی او را ترک کردند. سه سال پیش که او را از آذربایجان به ایران برگرداندیم، تمام تلاش خود را کردیم تا او را به خدمت بگیریم. او می خواست در آتش نشانی استخدام شود تا به مردم خدمت کند، اما هر جا رفتیم زندانی شدیم. من چندین سال است که این سوال را دنبال می کنم. بوروکراسی ها خشک شده اند و نتیجه همان است.

وی افزود: دوستان وزارت نفت بالاخره این کار را کردند و باید در نیمه دوم اردیبهشت استخدام می شد، اما با برنامه ریزی هایی که انجام داده بود و بدی هایی که از مدیران استانی دیده بود، فکر می کرد که اینطور نمی شود. دوباره انجام شد. «قبلاً چندین بار مکاتبه کردیم، اما نشد و در نهایت او هم مانند دیگر نخبگان رفت.

رئیس فدراسیون قایقرانی با اشاره به پیگیری ها و تلاش های انجام شده در این زمینه، تاکید کرد: کمیته ملی المپیک همه چیز را در خصوص جایزه المپیک به نازنین مولایی داده است. من و صالحی امیری چندین بار با مسئولان استان مکاتبه کردیم اما این اتفاق نیفتاد و هر بار سنگ تمام گذاشت. نصیری حتی می خواست یک آتش نشان استخدام کند اما باز هم سنگ پرتاب کردند. سجادی وزیر ورزش نیز دستور استخدام نصیری در این شرکت را صادر کرد اما این کار انجام نشد. تمام تلاشم را کردم اما فایده ای نداشت. در جلسه با نوبخت همه در مورد بودجه صحبت می کردند، اما من به استخدام نصیری فکر می کردم و حتی آقای نوبخت هم پیگیری هایی انجام داد، اما نشد. بودجه استخدام او را از نوبخت گرفتم و با استانش مکاتبه کردم و بودجه کارش از سوی نوبخت اعلام شد، اما او باز هم جوابی نشنید. اگر نصیری پسر خودشان بود باز هم دلشان می سوخت؟ رهبر معظم انقلاب امسال را سال رفع موانع نامیدند. این یکی دیگر از موانعی است که باید برطرف شود. مردم باید فکر کنند که این جوانان دختر و پسر خودشان هستند. با تمجید از کمیسیون و وزارت باید بگویم از کسانی گلایه دارم که می توانستند برای این جوان کاری کنند اما کاری نکردند که قهرمان به این راحتی از دست برود.

رئیس فدراسیون قایقرانی درباره شانس نصیری برای مدال آوری در هانگژو گفت: چین در بازی های آسیایی مدال طلا می گیرد اما نصیری می تواند روی سکو رفته و برای ایران مدال نقره کسب کند. درست است که ژاپن روی قایقرانی سرمایه گذاری زیادی می کند، اما بچه های ما تمام توانایی های خود را نشان داده اند. نصیری و همه قایقران راه درازی در پیش داشتند. استخدام نصیری و پرداخت حقوق منظم ضرر کمتری داشت تا اینکه آذربایجان مجانی وارد شد و او را با 500 دلار استخدام کرد. فقط میتونم بگم متاسفم برای اونایی که این قهرمان رو فراری دادن چون بعد از استخدام میخواست ازدواج کنه و تو کشور خودش بمونه. نصیری رفته است اما می خواهم برنامه ای داشته باشم تا دیگر ورزشکاران با این مشکل مواجه نشوند.

انتهای پیام/